Njeriu i Ri është një koncept utopik që përfshin krijimin e një qenieje njerëzore ose qytetari të ri ideal që zëvendëson qeniet njerëzore ose qytetarët joidealë. Kuptimi i një njeriu të ri ka ndryshuar shumë dhe alternativa të ndryshme janë sugjeruar nga një sërë fesh dhe ideologjish politike.
Koncepti i filozofit Fridrih Niçe për një Übermensch ("Mbinjeri") ishte ai i një Njeriu të Ri, i cili do të ishte një shembull për njerëzimin nëpërmjet një vullneti ekzistencialist për pushtet që ishte me natyrë vitaliste dhe të paarsyeshme.[1] Niçja e zhvilloi konceptin në përgjigje të pikëpamjes së tij për mendësinë e tufës dhe nihilizmit të natyrshëm të krishterimit, dhe zbrazëtirës në kuptimin ekzistencial që realizohet me vdekjen e Zotit. Übermensch-i është qëllimi i njerëzimit dhe vullneti i fokusuar në botë i Übermensch-it shfaqet si kuptimi i ri i jetës në Tokë, një individ që mohon normat, që kapërcen veten dhe është mjeshtër në kontrollin e impulseve dhe pasioneve të tij.
Fashizmi mbështet krijimin e një Njeriu të Ri, i cili është një arketip me vullnet të fortë, dinamik, një figurë e veprimit të drejtpërdrejtë dhe dhunës luftarake. Një antiindividualist, ai karakterizohet nga një ndjenjë besimi dhe maskuliniteti, dinjiteti të qetë dhe vetëvlerësimi, vendosmërie dhe autoriteti. Me një shkëputje nga dashuria romantike, prejardhja familjare dhe shkollimi, botëkuptimi i tij është i romantizuar, pasionant, serioz dhe realist, i preokupuar me nderimin e heronjve të rënë, një besim të fortë në përgjegjësinë personale, rilindjen dhe përtëritjen kombëtare. Ai e konsideron veten si një komponent të një mase të disiplinuar që e ka hequr veten nga individualizmi, diskriminimi i politikës partiake dhe orientimi klasor koheziv në favor të një përpjekjeje të bashkuar paramilitariste.[2] Një shembull i kësaj ishte ideja e Ushtarit Politik, e cila u zhvillua nga drejtuesit e Ballit Kombëtar Zyrtar në MB në vitet 1980 dhe u bë pjesë e ideologjisë së Pozicionit të Tretë.