Çaushi ose Çavushi (nga turqishtja: چاوش çavuş "lajmëtar", arabisht shawish شاويش; nga turkik e vjetër Çabuş ose Çawuş "personi që jep urdhër, personi që bërtet")[1] ishte një titull osman i përdorur për dy profesione të veçanta të ushtarëve, që të dy vepronin si lajmëtarë edhe pse të ndryshëm në nivele. Drejtuesit e çavushit të këshillit u titulluan Çaushbashi (چاوش باشی çavuşbaşı ose باش چاوش başçavuş).[2]
Personi i emëruar me këtë titull kryente në kushtet e asaj kohe detyrën e një inspektori të ditëve tona. Ishte një gradë më poshtë agha dhe ket'hyda (nga persishtja kad-khuda, "magjistrat"), në njësi të tilla si jeniçerët dhe sipahi i përbërë nga kalorësia dhe këmbësoria e kombinuar që i shërben Këshillit Perandorak (si në Egjiptin Osman).[3] Çavuşbaşı ishte një ndihmës (ose zëvendës) i Vezirit të Madh,[4] që merrej me çështjet e sigurisë, shoqëronte ambasadorët që vizitonin Vezirin e Madh[2] dhe gjithashtu kreu shqyrtimin e parë të peticioneve të paraqitura në Këshill dhe drejtonte mbledhjet e këshillit kur Veziri i Madh nuk ishte i pranishëm. Titulli e ka prejardhjen në përdorimin ujgur, ku ishte titulli i ambasadorëve, dhe më pas hyri në përdorim selxhuk për lajmëtarët perandorakë bizantinë dhe në përdorim persisht dhe arabisht për shoqërues të ndryshëm të oborrit.[2]
Sot, në Forcat e Armatosura Turke, grada Çavuş është e barabartë me "rreshterin" (dhe gradën OR-5 të NATO-s), dhe renditet mbi gradën Onbaşı ("tetar").