Etel Doidž | |
---|---|
Ime po rođenju | Etel Meri Doidž |
Datum rođenja | 31. maj 1887. |
Mesto rođenja | Notingem Engleska |
Datum smrti | 25. septembar 1965. (78 god.) |
Mesto smrti | Kvazulu-Natal Južna Afrika |
Zanimanje | mikologist, bakteriolog |
Etel Meri Doidž (1887–1965) bila je britanski i južnoafrički mikologist i bakteriolog.
Doidž je rođena u Notingemu u Engleskoj 31. maja 1887. godine, a školovala se u Južnoj Africi u školi Epvort u Velingtonu. godine 1908. godine pridružila se Poljoprivrednom odeljenju Transval kao asistent doktoru I.B. Poljak Evansa. Godine 1909. joj je Univerzitet na Rtu dobre nade dodelio titulu magistra, a 1914. stekla je doktorat; bila je prva žena koja je doktorirala u Južnoj Africi. Njena teza bila je naslovljena Bakterijska bolest manga, Bacillus mangiferae.[1] Ova bakterijska bolest manga, Bacillus mangiferae, ranije nije bila poznata van Južne Afrike i nanela je značajne gubitke tamošnjim uzgajivačima manga nekoliko godina. Već 1912. izabrana je za člana Lineanskog društva (F.L.S). Postavljena je za pomoćnika šefa Odeljenja za botaniku i patologiju biljaka 1919. godine, a za glavnog patologa biljaka postala je 1929. godine, položaj na kojem je bila do penzionisanja 1942. godine. Njene službe zadržane su još četiri godine, a za to vreme je završila svoj rad Južnoafričke gljive i lišajevi.[2]
Svojim znanjem iz bakteriologije i mikologije uspela je da reši probleme od značaja za poljoprivredu. Etel je imenovana za članicu prvog saveta Južnoafričkog univerziteta. Bila je jedan od osnivača Južnoafričkog biološkog društva i 1922. godine dobila je glavnu nagradu Društva, Spomen-medalju višeg kapetana Skota, za istraživanje južnoafričke biljne patologije.