Hektorit | |
---|---|
Opšte informacije | |
Kategorija | Filosilikati Smektit |
Formula | Na0.3(Mg,Li)3Si4O10(OH)2 (empirical: Na3(Mg,Li)30Si40O100(OH)20) |
Strunc klasifikacija | 9.EC.45 |
Kristalne sisteme | Monokliničan |
Kristalna klasa | Prizmatičan (2/m) (isti H-M simbol) |
Space group | C2/m |
Unit cell | a = 5,25 Å, b = 9,18 Å c = 16 Å; β = 99°; Z = 2 |
Identifikacija | |
Boja | Bel, krem, bledo braon, pegast |
Kristalni habitus | Tanke poluge i agregati |
Cepljivost | [001] Perfektan |
Prelom | Neravnomjeran |
Tvrdoća po Mosu | 1–2 |
Sjajnost | Zemljan do voštanog |
Ogreb | Beo |
Providnost | Proziran do neprozirnog |
Specifična težina | 2–3 |
Optičke osobine | Biaksijalan (−) – 2V mali |
Indeks prelamanja | nα = 1,490 nβ = 1,500 nγ = 1,520 |
Dvojno prelamanje | δ = 0,030 |
Reference | [1][2][3] |
Hektorit je redak meki, masni mineral bele gline sa hemijskom formulom Na
0.3(Mg,Li)
3Si
4O
10(OH)
2.[1]
Hektorit je prvi put opisan 1941. godine i nazvan po nalazištu u Sjedinjenim Državama u blizini Hektora (u okrugu San Bernardino, Kalifornija,[3] 30 milja istočno od Barstoa.) Hektorit se javlja sa bentonitom kao naizmeničnim proizvodom clinoptiloliteklinoptilolita iz vulkanskog pepela i tufa sa visokim sadržajem stakla.[1] Hektorit se takođe nalazi u bež/braon glinenom gasulu, kopanom u planinama Atlas u Maroku.[4] Veliko nalazište hektorita nalazi se i u ležištu litijuma Takerov prolaz, koje se nalazi unutar Makdermitove kaldere u Nevadi. Ležište litijuma Takerovog prolaza mogla bi biti značajan izvor litijuma.[5]
Uprkos svojoj retkosti, ekonomski je održiv jer se rudnik Hektor nalazi iznad velikog ležišta minerala. Hektorit se uglavnom koristi u proizvodnji kozmetike, ali se koristi i za hemijske i druge industrijske primene, i predstavlja mineralni izvor za rafinisani litijum.[6]