Idiopatska plućna hemosideroza | |
---|---|
Sinonimi | Idiopathic pulmonary haemosiderosis |
Hemosiderin kod plućne kongestije | |
Specijalnosti | pulmologija |
Idiopatska plućna hemosideroza (akronim IPH) je plučna bolest koja se karakteriše epizodama unutaralveolarnog krvarenja, koja dovode do enormnog nakupljanja gvožđa u obliku hemosiderina u alveolarnim makrofazima, i naknadnim razvojem plućne fibroze i teške anemije. Može se javiti kao primarna bolest pluća ili može biti sekundarna kardiovaskularna ili sistemska bolest. Kod dece je najčećće primarna plućna hemosideroza, aretko sekundarna.[1]
Dijagnoza izolovane plućne hemosideroze ili idopatske plućne hemosideroze postavlja se na osnovu isključenja ili eliminacije drugih uzroka primarne i sekundarne plućne hemosideroze. Terapija glikokortikoidima i imunosupresivima daje dobre rezultate za vreme aktivnog krvarenja, ali ne utiču na dužinu toka i prognozu bolesti.[2]
Iako je idiopatska plućna hemosideroza već dobro prepoznat poremećaj, ne postoje tačni podaci o njenoj prevalenciji. Na globalnom nivou zabežena je godišnja učestalost bolesti od 0,24 (Švedska) do 1,23 (Japan) slučajeva na milion dece.[3]
Pacijenti sa idiopatskom plućnom hemosiderozom imaju prosečnu stopu preživljavanja od 2,5 do 5 godina od momenta postavlja dijagnoze. Smrt može nastupiti akutno, kao poslkedica masovnog krvarenja ili nakon progresivne plućne insuficijencije i dekompenzacije desnog srca.[3]
Kod bolesnika mlađih od 10 godina, idiopatska plućna hemosideroza pokazuju jednaku raspodelu između muškaraca i žena u Sjedinjenim Američkim Državama, Švedskoj i Grčkoj; dok u Japanu je žensko : muški odnos 2,25 : 1. U bolesnika starijih od 10 godina, muško : ženski odnos je nešto drugojačiji i iznosi 2 : 1.[3]
Idiopatska plućna hemosideroza se može pojaviti kod ljudi bilo kog uzrasta, od neonatalnog perioda do kasne odrasle dobi. Međutim najčešća je kod dece uzrasta od 1—7 godina. Goodpasturov sindrom se obično javlja kod mladih odraslih muškaraca a retko kod odojčadi. Heinerov sindrom obično se dijagnostikuje kod dece uzrastai od 6 meseci do 2 godine.[3]
Plućna hemosideroza povezana je sa reumatoidnim artritisom, tireotoksikozom, celijakijom i autoimunom hemolitičkom anemijom, što ukazuje na mogući autoimuni mehanizam nastanka bolesti.[4]
Plućna hemosideroza se može javiti kao primarna bolest pluća ili može biti sekundarna. Kod dece primarna plućna hemosideroza je češća nego sekundarni tipovi.
Prepoznate su tri varijante primarne plućne hemosideroze:
Sekundarna plućna hemosideroza se javlja kod kardiovaskularnih ili sistemska bolest, kada se može razviti hronično plućno srce(lat. cor pulmonale), sekundarna plućna fibroza i hipoksemija.[4]
Kao najčešči uzroci sekundarne plućne hemosideroze navode se:
Većina pacijenata oboli u djetinjstvu, 85% slučajeva imaju početne simptome pre 16-te godine. Kontinuirane blage plućne hemoragije prethode hroničnom neproduktivnom kašlju sa hemoptizama, malaksalost, pospanost i slabo napredovanjem u detinjstvu. Pored epizoda krvarenja - bolesnik je dispnoičan, kašlje
Pacijent može imati batičaste prste, inspiratorne pukote na plućima, a u uznapredovalom stadiju bolesti znakove hroničnog plućnog srca..
Dijagnoza se postavlja isključenjem drugih uzroka plućnih krvarenja i dokazivanjem sideropenične anemije. Zbog gutanja krvi, pozitivan je test stolice na okultno krvarenje.[7]
Na rendgen snimku vide se povremeno bazalno locirani infiltrati kojih je više tokom epizoda akutnog krvarenja. U fazi pogoršanja bolesti poveća se difuzijski kapacitet za CO.
Biopsijom alveola utvrđuju se hemosiderinom ispunjeni makrofag, i razvoj intersticijalne fibroze, dok se u histološkom preparatu na pronalazi vaskulitis.
Diferencijalno dijagnostički, kad se pojavi čak i blagi glomerulonefritisa, treba posumnjati na Goodpasturov indrom . Takođe treba imati u vidu i hemoragijski alveolitis u sklopu sistemskog lupusa.
Od ostalih bolesti u diferencijalnoj dijagnozi treba imati u vidu: pneumoniju kod dece, sinusne i nosne manifestacije i cističnu fibrozu pluća.
Terapija plućne hemosideroze usmereno je u dva pravca prema: akutnim krizama i dugoročnoj terapiji.
terapija epizodaa akutnog plućnog krvarenja uključuje sljedeće metode:
Lečenje sekundarne hemosideroze obično je usmereno prema osnovnoj bolesti. Dijeta bez glutena indikovana je u slučaju celijakije povezane s plućnom hemosiderozom, čak i ako nema gastrointestinalnih simptoma.[9]
Prognoza idiopatske plućne hemosideroze je naizvesna, dok se kod nekih pacijenta javljaju spontane remisije.
Klasifikacija |
---|
Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |