Receptor gastričnog inhibitornog polipeptida | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dostupne strukture | |||||||||||
2QKH | |||||||||||
Identifikatori | |||||||||||
Simboli | GIPR; PGQTL2 | ||||||||||
Vanjski ID | OMIM: 137241 MGI: 1352753 HomoloGene: 20081 IUPHAR: GIP GeneCards: GIPR Gene | ||||||||||
| |||||||||||
Pregled RNK izražavanja | |||||||||||
podaci | |||||||||||
Ortolozi | |||||||||||
Vrsta | Čovek | Miš | |||||||||
Entrez | 2696 | 381853 | |||||||||
Ensembl | ENSG00000010310 | ENSMUSG00000030406 | |||||||||
UniProt | P48546 | Q0P543 | |||||||||
RefSeq (mRNA) | NM_000164.2 | NM_001080815.1 | |||||||||
RefSeq (protein) | NP_000155.1 | NP_001074284.1 | |||||||||
Lokacija (UCSC) |
Chr 19: 46.17 - 46.19 Mb |
Chr 7: 19.74 - 19.75 Mb | |||||||||
PubMed pretraga | [1] | [2] |
Receptor gastričnog inhibitornog polipeptida (GIP-R, glukozno zavisni insulinotropni polipeptidni receptor) je protein koji je kod ljudi kodiran GIPR genom.[1][2] GIP-R je sedam transmembranski protein prisutan u beta ćelijama u pancreasu.[3][4]
Gastrični inhibitorni polipeptid (GIP, glukozno zavisni insulinotropni polipeptid) je 42 aminokiseline dug polipeptid koji sintetišu K ćelije dvanaestopalačnog i tankih creva. On je originalno identifikovan kao sastojak stomačnog ekstrakta koji inhibira sekreciju želudačne kiseline i oslobađanje gastrina, ali je naknadno pokazano da potentno stimuliše otpuštanje insulina u prisustvu povišenih nivoa glukoze. Insulinotropno dejstvo na pankreasne beta ćelije je stoga njegova glavna fiziološka uloga. Zajedno sa glukagonu sličnim peptidom-1, GIP je u velikoj meri odgovoran za sekreciju insulina nakon jela. On učestvuje u nekoliko različitih oblika anaboličkog otpuštaja.[1]