விந்தா கரந்திகர்

கோவிந்த் விநாயக் கரந்திகர் (ஆங்கிலம்: Govind Vinayak Karandikar ) (பிறப்பு: 23 ஆகஸ்ட் 1918 [1]   - இறப்பு: 14 மார்ச் 2010), விந்தா என நன்கு அறியப்பட்ட இவர் நன்கு அறியப்பட்ட மராத்தி கவிஞரும், எழுத்தாளரும், இலக்கிய விமர்சகரும் மற்றும் மொழி பெயர்ப்பாளருமாவார்.

ஆரம்பகால வாழ்க்கை

[தொகு]

கரந்திகர் 1918 ஆகஸ்ட் 23 அன்று மகாராட்டிராவின் தேவ்காட் தாலுகாவின் சிந்துதுர்க் மாவட்டத்தில் உள்ள தலவாலி என்ற கிராமத்தில் பிறந்தார்.

படைப்புகள்

[தொகு]

கரந்திகரின் கவிதைப் படைப்புகளில் எசுவேதகங்கா (வியர்வை ஆறு) (1949), மிருத்கந்தா (1954), துருபத் (1959), ஜடக் (1968), மற்றும் விருபிகா (1980) ஆகியவை அடங்கும். [2] தனது தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கவிதைகள், சன்கிதா (1975) மற்றும் அதிமையா (1990) இரண்டும் தொகை நூல்களாக வெளியிடப்பட்டன. குழந்தைகளுக்கான அவரது கவிதைப் படைப்புகளில் இரானிசா பேக் (1961), சசையாச்சே கான் (1963), மற்றும் பரி கா பரி (1965) ஆகியவை அடங்கும். கரந்கரின் மராத்தி கவிதைகளில் சோதனை என்பது ஒரு அம்சமாக உள்ளது. அவர் தனது சொந்த கவிதைகளையும் ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்தார், அவை விநதா கவிதைகள் (1975) என வெளியிடப்பட்டன. ஞானேஸ்வரி, மற்றும் அம்ருதானுபா என்ற பழைய மராத்தி இலக்கியங்களை நவீனப்படுத்தினார்.

ஒரு முக்கிய மராத்தி கவிஞராக இருந்ததைத் தவிர, கரந்திகர் மராத்தி இலக்கியத்திற்கு ஒரு கட்டுரையாளராகவும், விமர்சகராகவும் மற்றும் மொழிபெயர்ப்பாளராகவும் பங்களித்துள்ளார். அரிஸ்டாட்டில் கவிதைகள் மற்றும் ஷேக்ஸ்பியரின் கிங் லியர் ஆகியவற்றை மராத்தியில் மொழிபெயர்த்தார். கரந்திகரின் சிறு கட்டுரைகளின் தொகுப்புகளில் எசுபர்சாச்சி பால்வி (1958) மற்றும் ஆகாசா ஆர்த் (1965) ஆகியவை அடங்கும். பரம்பரா அனி நவதா (1967), அவரது பகுப்பாய்வு மதிப்புரைகளின் தொகுப்பாகும். [3]

கவிஞர்களான வசந்த் பாபட், விந்தா கரந்திகர் மற்றும் மங்கேசு பத்கோங்கர் ஆகிய மூவரும் மகாராட்டிராவின் பல்வேறு நகரங்களில் தங்கள் கவிதைகளை பல ஆண்டுகளாக பொதுமேடைகளில் வழங்கினர். வசந்த் பாபட் மற்றும் பத்கோங்கருடன் இணைந்து, கரந்திகர் 1960 கள் மற்றும் 1970 களில் மகாராட்டிரா முழுவதும் கவிதைகளை பரப்பினார். [4] அல்கொன்கின் சுற்று அட்டவணைக்குப் பின் தளர்வாக வடிவமைக்கப்பட்ட "முர்கி கிளப்" என்ற மராத்தி இலக்கியக் குழுவில் உறுப்பினராகவும் இருந்தார். கரந்திகரைத் தவிர, வசந்த் பாபட், மங்கேசு பத்கோன்கர், கங்காதர் கட்கில், சதானந்த் ரீஜ் மற்றும் ஸ்ரீ பு பகவத் ஆகியோர் இதில் அடங்குவர். அவர்கள் பல ஆண்டுகளாக ஒவ்வொரு மாதமும் சந்தித்து ஒருவருக்கொருவர் கலந்துரையாடலிலும், இலக்கிய நகைச்சுவைகளிலும் ஈடுபட்டனர். [5]

விருதுகள்

[தொகு]

2006 ஆம் ஆண்டில் 39 வது ஞானபீட விருது அவருக்கு வழங்கப்பட்டது. இது இந்தியாவின் மிக உயர்ந்த இலக்கிய விருதாகும். [6] விஷ்ணு சகரம் காண்டேகர் (1974) மற்றும் விஷ்ண வாமன் சிர்வாத்கர் ( குசுமாகரசு ) (1987) ஆகியோருக்குப் பிறகு ஞானபீட விருதை வென்ற மூன்றாவது மராத்தி எழுத்தாளர் கிரந்திகர் ஆவார். அவரது இலக்கியப் பணிகளுக்காக கேசவாசுத் பரிசு, சோவியத்நாட்டின் நேரு இலக்கிய விருது, கபீர் சம்மன், மற்றும் 1996 இல் சாகித்ய அகாதமி பெல்லோஷிப் உள்ளிட்ட பல் வேறு சில விருதுகளையும் பெற்றார். [7]

இறப்பு

[தொகு]

விந்தா கரந்திகர் 2010 மார்ச்14 அன்று தனது 91 வயதில் மும்பையில் ஒரு இறந்தார். [8] [9]

குறிப்புகள்

[தொகு]
  1. ↑ Gokhale, Meena (19 August 2018). "बहुरूपी विंदा". Loksatta (in மராத்தி). Retrieved 2019-04-16.
  2. ↑ "'Study of human, nature reflected in Vinda's poetry'". The Times of India. 3 August 2018. Retrieved 16 April 2019.
  3. ↑ "Marathi Poet Govind Vinayak Passes Away". Mumbai: Outlook. 14 March 2010 இம் மூலத்தில் இருந்து 18 ஜூலை 2011 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20110718090511/http://news.outlookindia.com/item.aspx?676674. பார்த்த நாள்: 15 March 2010. 
  4. ↑ "Arun Date, Mangesh Padgaonkar to perform at KA". 24 April 2010. Archived from the original on 3 March 2012. Retrieved 7 September 2012.
  5. ↑ Loksatta. "माझा विक्षिप्त मित्र". लोकसत्ता लोकरंग. Loksatta Newspaper. Archived from the original on 6 மார்ச் 2016. Retrieved 31 December 2015.
  6. ↑ "Marathi litterateur Karandikar conferred Jnanpith". Indian Express. 11 Aug 2006. http://www.indianexpress.com/news/marathi-litterateur-karandikar-conferred-jnanpith/10335/0. 
  7. ↑ Fellowships பரணிடப்பட்டது 30 சூன் 2007 at the வந்தவழி இயந்திரம் Sahitya Akademi Official website.
  8. ↑ Poet Vinda Karandikar, Jnanpith winner, dies at 92
  9. ↑ Marathi poet Vinda Karandikar passes away

மேலும் படிக்க

[தொகு]

வெளி இணைப்புகள்

[தொகு]