வி. வெங்கடாசலம்

வி.வெங்கடாசலம்
பிறப்பு(1925-07-07)7 சூலை 1925
கோவில்பட்டி, தூத்துக்குடி மாவட்டம், தமிழ்நாடு
இறப்பு7 சூன் 2002(2002-06-07) (அகவை 76)
சென்னை, தமிழ்நாடு
தேசியம்இந்தியர்
அறியப்படுவதுசமசுகிருத இலக்கிய பங்களிப்பு
வாழ்க்கைத்
துணை		திருமதி கோமதி வெங்கடாசலம்
விருதுகள்பத்மசிறீ விருது (1989)

விஸ்வநாதன் வெங்கடாசலம் (சூலை 7, 1925 - சூன் 7, 2002) என்பவர், ஒரு சிறந்த சமஸ்கிருத அறிஞர் ஆவார். இவர், இந்தியாவின் வாரணாசியில் உள்ள சம்பூர்ணானந்த் சமசுகிருத பல்கலைக்கழகத்தின் துணைவேந்தராக இரண்டு முறை பணியாற்றினார். சமசுகிருத ஆராய்ச்சி மற்றும் கல்வித் துறையில் இவரது மதிப்புமிக்க பங்களிப்பிற்காக இந்திய அரசாங்கத்தால் 1989-ல் பத்மசிறீ விருது வழங்கப்பட்டது.

ஆரம்ப வாழ்க்கை மற்றும் கல்வி

[தொகு]

விஸ்வநாதன் வெங்கடாசலம் 1925 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 7 ஆம் தேதி தமிழ்நாட்டின் திருநெல்வேலி (தற்போது தூத்துக்குடி ) மாவட்டத்தில் உள்ள கோவில்பட்டியில் பிறந்தார் . இவரது தந்தை ஒரு தலைமை ஆசிரியர் ஆவார். இவரது ஆரம்ப ஆண்டுகளில், வெங்கடாசலம் சென்னை சமஸ்கிருத கல்லூரி மற்றும் ஸ்ரீபெரும்புதூர் சமஸ்கிருத கல்லூரியில் தங்கப் பதக்கங்களை வென்றார்; மேலும், இவர், செயின்ட் சேவியர்ஸ் கல்லூரி மற்றும் மெட்ராஸ் சமஸ்கிருதக் கல்லூரியில் இருந்து சமஸ்கிருதம் மற்றும் ஆங்கிலத்தில் கட்டுரைகள், சொற்பொழிவு, பிரகடனம் மற்றும் விவாதம் உள்ளிட்ட பகுதிகளில் போட்டிகளுக்காக ஏராளமான புத்தகப் பரிசுகள்; சமஸ்கிருத அகாடமி, குப்புசுவாமி சாஸ்திரி ஆராய்ச்சி நிறுவனம், தியோசாபிகல் சொசைட்டி மற்றும் சென்னை ராமகிருஷ்ண மடம் போன்ற நிறுவனங்களின் புத்தகம்/பணப் பரிசுகள் மற்றும் மேற்கு வங்க மாநிலம் சோரிஷாவில் உள்ள ராமகிருஷ்ண மடத்தில் இருந்து ஆங்கிலத்தில் அகில இந்திய கட்டுரைப் போட்டி போன்ற பல போட்டிகளில் கலந்து கொண்டு பரிசுகளை வென்றவர் ஆவார்.

சென்னைப் பல்கலைக்கழகத்தில் சமஸ்கிருதம் மற்றும் கணிதத்தில் 1944ம் ஆண்டில், இரட்டை இளங்கலை பட்டம் பெற்றார். பி.ஏ (சமஸ்கிருதம்) தேர்வில் இவருக்கு சென்னை பல்கலைக்கழகம் ஸ்ரீ கோதாவரி சமஸ்கிருத பரிசு வழங்கியது. அத்வைத வேதாந்தத்தை நிபுணத்துவமாகக் கொண்ட சிரோமணி தேர்வில் முதல் தரவரிசைக்காக சென்னைப் பல்கலைக்கழகத்தால் பிட்டி முனிசாமி செட்டிகாரு தங்கப் பதக்கம் 1949இல் இவருக்கு வழங்கப்பட்டது . இவர் நாக்பூர் பல்கலைக்கழகத்தில் 1951இல், சமஸ்கிருதத்தில் முதுகலை பட்டம் பெற்றார் (பாரம்பரிய இலக்கியம் மற்றும் அலங்காரம்). எம்.ஏ (சமஸ்கிருதம்) தேர்வில் முதல் இடத்தைப் பெற்றதற்காக இவருக்கு நாக்பூர் பல்கலைக்கழகம் தாஜி ஹரி வடேகோங்கர் தங்கப் பதக்கம் வழங்கியது. பேராசிரியர். வெங்கடாசலம் சமஸ்கிருதம், இந்தி, ஆங்கிலம், தமிழ் மற்றும் மலையாளம் ஆகிய மொழிகளில் நன்கு புலமை பெற்ற பலமொழியாளர். இவர் 1965 இல் உஜ்ஜைனியில் உள்ள விக்ரம் பல்கலைக்கழகத்தில் ஜெர்மன் மொழியில் சான்றிதழைப் பெற்றார்.

தொழில்

[தொகு]

வெங்கடாசலம் 1949 இல் சென்னை விவேகானந்தா கல்லூரியில் சமஸ்கிருத விரிவுரையாளராக தனது பணியைத் தொடங்கினார். 1954-1966 வரை உஜ்ஜயினியில் உள்ள மாதவ் கல்லூரியில் சமஸ்கிருதத்தின் துணைப் பேராசிரியராக/பேராசிரியராகப் பணியாற்றினார். 1966 இல் இவர் பர்வானி என்ற அரசாங்கக் கல்லூரியின் முதல்வராக நியமிக்கப்பட்டார், மேலும் ஒரு வருடம் கழித்து உஜ்ஜயினியில் உள்ள விக்ரம் பல்கலைக்கழகத்தில் ரீடர் மற்றும் சமஸ்கிருதத் துறையின் தலைவராக இருந்தார். பின்னர் 1972 இல் ஷாஜாபூரில் உள்ள அரசு முதுகலை கல்லூரியின் முதல்வராக நியமிக்கப்பட்டார். இவர் மீண்டும் 1974 இல் விக்ரம் பல்கலைக்கழகம், உஜ்ஜயினியில், 1985 வரை வாசகர்/பேராசிரியர் மற்றும் சமஸ்கிருதத் துறையின் தலைவராக இருந்தார். அதே நேரத்தில், உஜ்ஜயினி, எம்.பி., விக்ரம் பல்கலைக்கழகத்தில் சிந்தியா ஓரியண்டல் இன்ஸ்டிடியூட் இயக்குநரானார். 1986 முதல் 1989 வரை உ.பி., வாரணாசியில் உள்ள சம்பூர்ணானந்த் சமஸ்கிருத பல்கலைக்கழகத்தின் துணைவேந்தராக நியமிக்கப்பட்டார். சம்பூர்ணானந்த் சமஸ்கிருதப் பல்கலைக்கழகத்தில் பணிபுரிந்த பிறகு, டெல்லியில் உள்ள போகிலால் லெஹர்சந்த் ஐடியாலஜியின் இயக்குநராக 1992 வரை இருந்தார் [1] 1992-1995 வரை இரண்டாவது முறையாக சம்பூர்ணானந்த் சமஸ்கிருத பல்கலைக்கழகத்தின் துணைவேந்தராக பணியாற்ற இவர் அழைக்கப்பட்டார். அதே நேரத்தில் இவர் 1997 வரை புது தில்லி ஸ்ரீ லால் பகதூர் சாஸ்திரி சமஸ்கிருத வித்யாபீடத்தின் கௌரவ வேந்தராகவும் இருந்தார். 1996-1998 வரை இவர் பீகார், தர்பங்கா, காமேஷ்வர் சிங் தர்பங்கா சமஸ்கிருத பல்கலைக்கழகத்தின் துணைவேந்தராக பணியாற்றினார். அதே நேரத்தில், 1997 முதல், இவர் இந்திய தத்துவ ஆராய்ச்சி கவுன்சில், மனிதவள மேம்பாட்டு அமைச்சகம், கல்வித் துறை, அரசாங்கத்தின் தலைவராக இருந்தார். [2] இவர் இந்து மத கலைக்களஞ்சியத்தில் ஆசிரியர் குழுவில் பணியாற்றினார். [3]

மேலும், மலேசியா, சிங்கப்பூர், இத்தாலி, பிரான்ஸ், ஜெர்மனி, அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, பாலி (இந்தோனேசியா), நேபாளம், தென்னாப்பிரிக்கா, குராக்கோ (நெதர்லாந்து அண்டிலிஸ்), டிரினிடாட் [4] & டொபாகோ மற்றும் கனடா உள்ளிட்ட பல நாடுகளுக்குச் சென்று பேச்சு நடத்தினார்.

சிறப்பு

[தொகு]

இவரது சிறப்புத் துறைகளில் இந்தியத் தத்துவம், குறிப்பாக அத்வைத வேதாந்தம் [5] போஜா ; [6] சமஸ்கிருத இலக்கியம் [7] [8] இலக்கிய விமர்சனம் [9] சங்கராச்சாரியார், காளிதாசர் [10] மற்றும் போஜா பற்றிய சிறப்பு ஆய்வு போன்றவை அடங்கும். [6]

ஆராய்ச்சி

[தொகு]

வெங்கடாசலம், இலக்கியம், இலக்கிய விமர்சனம், தத்துவம் மற்றும் மதம், [11] [12] வரலாறு, [13] தொழில்நுட்ப அறிவியல் [14] முதலிய இந்தியவியல் துறைகள் தொடர்பான சுமார் 100 ஆய்வுக் கட்டுரைகளை ஆங்கிலம், சமஸ்கிருதம் மற்றும் இந்தி மொழிகளில் வெளியிட்டார். இவர் ஏராளமான புத்தகங்கள் மற்றும் மதிப்புரைகளுக்கு அறிமுகம் செய்துள்ளார்.

விருதுகள் (கல்வி) மற்றும் தேசிய விருதுகள்

[தொகு]
  • 1986 ஆம் ஆண்டு இந்தியக் குடியரசுத் தலைவரால் சமஸ்கிருதப் புலமைப்பரிசில் கௌரவச் சான்றிதழ்.
  • 1989 இந்தியக் குடியரசுத் தலைவரால் 'பத்மஸ்ரீ' (தேசிய மரியாதை).
  • 28 டிசம்பர் 1997 அன்று நடந்த பட்டமளிப்பு விழாவில் ராஷ்ட்ரிய சமஸ்கிருத வித்யாபீடத்தின் (நிகர்நிலைப் பல்கலைக்கழகம்) ' மகாமஹோபாத்யாயா ' பட்டம் (கௌரவ காரணம்)
  • பனாரஸ் ஹிந்து பல்கலைக்கழகத்தின் 'மகாமஹோபாத்யாயா' பட்டம் (ஹானரிஸ் காசா), வாரணாசி 2000
  • சிருங்கேரி, காஞ்சி, துவாரகா, பத்ரிநாத் ஜகத்குரு சங்கராச்சாரியார், ராஜஸ்தான் மாநில ஆளுநர், உ.பி.யின் முதல்வர் ஆகியோரால் வெவ்வேறு சந்தர்ப்பங்களில் சால்வைகள் முதலியன வழங்கி கௌரவிக்கப்பட்டது.
  • பல நிறுவனங்களால் பாராட்டு முகவரிகள்/ சால்வைகள் போன்றவற்றுடன் வழங்கப்பட்டது.

இறப்பு

[தொகு]

வெங்கடாசலம் ஜூன் 7, 2002 அன்று இறந்தார்.

சான்றுகள்

[தொகு]
  1. ↑ Directors of BLII – .
  2. ↑ Press Release, Ministry of Human Resource Development, Brief Introduction of the Chairmen of ICPR (section) – .
  3. ↑ Board of Editors on Encyclopedia of Hinduism – .
  4. ↑ Venkatachalam, V ( 10–12 March 1999).Philosophical bearings of Valmiki's imagery in Ramayana- a random appraisal, International Conference on Vedanta, Trinidad.
  5. ↑ Karl H. Potter (1992). The development of Advaita Vedanta as a school of philosoph, RadhCentVol 71–99. Reprinted JICPR 9, pp. 135–158, with comments by V.Venkatachalam, G.C.Pande, S.L.Pandey, Ram Murti Sharma, and Sibajiban Bhattacharyya – .
  6. ↑ 6.0 6.1 Venkatachalam, V (1969). Fresh Light on some less known works of Bhoja, All India Oriental Conference, Jadavpur Session.
  7. ↑ Venkatachalam, V (1958).A problem from the Sakuntalam-Was Kanya forewarned of the misfortune that was to overtake Sakuntala?, Kalidasa Special Number, The Vikram, pp. 95–133.
  8. ↑ Venkatachalam, V (Nov. 1966-May. 1967). Ramayanam Hasyarasasca (in Sanskrit), Samvid (Bharatiya Vidya Bhavan), pp. 33–48.
  9. ↑ Venkatachalam, V (1972). New horizons in the judgement of world literature-the role of sanskrit Poetics, International Sanskrit Conference, Delhi, Summaries, Vol.III p. 28.
  10. ↑ Venkatachalam, V (1967). Fresh light on Kalidasa's historical perspective, Kalidasa Special Number (X), The Vikram, pp. 130–140.
  11. ↑ Venkatachalam, V (1986). Arjuna's speeches in the Bhagavadgita a fresh analysis of their psychological implications, All India Oriental Conference, Calcutta (Asiatic Society) session, Summaries, p. 689.
  12. ↑ Venkatachalam, V (2000). The seven-plank epistemological form—a search for its rationale, Jaina Theory of Multiple Facets of Reality and Truth (Anekantavada), Delhi, pp. 67–74 – .
  13. ↑ Venkatachalam, V (1965).Ujjaini-the hub of literary activity in ancient and medieval India, Souvenir of M.P. State Medical Conference, pp. 1–13.
  14. ↑ Venkatachalam, V (1972).Scientific acumen of some early Sanskrit writers of philosophical treatises, International Sanskrit Conference, Delhi, Summaries, Vol. III, p.7.