இலுவாங் பிரபாங் அரண்மனை, லாவோஸ்
ராயல் அரண்மனை (ஆங்கிலம்: Royal Palace, Luang Prabang) என்பது லாவோஸின் லுவாங் பிரபாங்கில் உள்ள அரண்மனை ஆகும். இது1904 ஆம் ஆண்டில் பிரெஞ்சு காலனித்துவ காலத்தில் அரண்மனைக்கான தளம் தேர்வு செய்யப்பட்ட அரசர் சிசாவாங் வோங் மற்றும் அவரது குடும்பத்தினருக்காக கட்டப்பட்டது. சிசாவாங் வோங் மன்னரின் மரணத்திற்குப் பிறகு, இளவரசர் சவாங் வத்தனாவும் அவரது குடும்பத்தினரும் கடைசியாக இங்கு வசித்து வந்தனர். 1975 ஆம் ஆண்டில், கம்யூனிஸ்டுகளால் முடியாட்சி அகற்றப்பட்டது. இதனால் அரச குடும்பம் வேறு இடத்திற்கு கொண்டு செல்லப்பட்டது. பின்னர் இந்த அரண்மனை தேசிய அருங்காட்சியகமாக மாற்றப்பட்டது.
மைதானம்
[தொகு]அரண்மனை மைதானத்தில், அரண்மனையைச் சுற்றியுள்ள பிற கட்டிடங்களான சமையலறை மற்றும் சேமிப்புக் கிடங்கு, அரச குடும்பம் தங்குமிடம், தர்பார் மண்டபம், ஹா பா பேங், மற்றும் பணியாளர்கள் தலைமையகம் போன்றவைகளும் உள்ளன.அரண்மனையின் நுழைவாயிலில் தாமரை குளம் மற்றும் இரண்டு பீரங்கிகள் உள்ளன. மாநாட்டு மண்டபத்திற்கு வெளியே சிசவாங் வோங் மன்னர் சிலை உள்ளது.
கட்டிடக்கலை மற்றும் அலங்காரப் பொருட்கள்
[தொகு]அரண்மனையின் கட்டிடக்கலை பாரம்பரிய லாவோ கருக்கள் மற்றும் பிரஞ்சு பியூக்ஸ் கலைப் பாணிகளைக் கலந்திருக்கிறது. இது கீழ் குறுக்குவெட்டின் ஒரு பக்கத்தில் நுழைவாயிலுடன் இரட்டை-சிலுவை வடிவத்தில் அமைக்கப்பட்டது. நுழைவாயிலுக்கு மேலே லாவோ முடியாட்சியின் அடையாளமான புனித வெள்ளை குடையினை தாங்கியுள்ள மூன்று தலை யானை உள்ளது. நுழைவாயிலின் படிகள் இத்தாலிய பளிங்குகளால் செய்யப்பட்டவை. பெரிய நுழைவு மண்டபத்தில் அரச மத பொருட்கள் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளன.
நுழைவாயிலின் வலதுபுறத்தில் அரசரைன் வரவேற்பு அறை உள்ளது, அங்கு லுவாங் பிராபாங்கின் மார்பளவு சிலையும், பின்னர், லாவோ மன்னர்களும் இரண்டு பெரிய தங்கமுலாம் பூசப்பட்ட மற்றும் அரக்கு ராமாயண காட்சிகளுடன் காட்சிப்படுத்தப்படுகிறார்கள். இது உள்ளூர் கைவினைஞர் திட் தன் அவர்களால் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. சுவர்கள் பாரம்பரிய லாவோ வாழ்க்கை முறைகளின் காட்சிகளை சித்தரிக்கும் சுவரோவியங்களால் வரையப்பட்டுள்ளன, 1930 ஆம் ஆண்டில் பிரெஞ்சு கலைஞரான அலிக்ஸ் டி ஃபாண்டெரூவால் வரையப்பட்டது. ஒவ்வொரு சுவர்களும் ஒரு வித்தியாசமான நாளில் பார்க்கப்பட வேண்டும், இது அறையின் ஒரு பக்கத்தில் ஜன்னல்களுக்குள் நுழையும் ஒளியைப் பொறுத்து, இது சித்தரிக்கப்பட்ட நாளின் நேரத்துடன் பொருந்துகிறது.
அரண்மனையின் வலது முன் மூலையில், வெளியில் திறக்கும் அறை அரண்மனையின் மிகவும் மதிப்புமிக்க கலையின் தொகுப்பாகும், இதில் புத்தர் சிலை உட்பட, தங்கம், ஒரு தங்கம், வெள்ளி மற்றும் வெண்கல கலவையுடன். இந்த புத்தர் 83 செ.மீ உயரமும் 50 கிலோ எடையும் கொண்டவர். இந்த சிலை இலங்கையில் முதலாம் நூற்றாண்டில் தயாரிக்கப்பட்டது, பின்னர் கெமர் மன்னர் பயா சிரிச்சாந்தாவுக்கு வழங்கப்பட்டது, பின்னர் 1359 ஆம் ஆண்டில் லாவோ பௌத்த தலைவராக கிங் ஃபா நகூமுக்கு வழங்கப்பட்டது.
சியாமியர்கள் 1779 மற்றும் 1827 ஆம் ஆண்டுகளில் இரண்டு முறை இதை தாய்லாந்திற்கு எடுத்துச் சென்றனர், ஆனால் அது 1867 ஆம் ஆண்டில் மொங்க்குட் மன்னரால் லாவோஸுக்குத் திரும்பியது. காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டவை ஒரு நகல் மற்றும் அசல் வியஞ்சான் அல்லது மாஸ்கோவில் சேமிக்கப்பட்டுள்ளதாக வதந்திகள் உள்ளன. உண்மையானது கண்களுக்கு மேல் தங்க இலை மற்றும் அதன் கணுக்கால் வழியாக ஒரு துளை கொண்டதாக கூறப்படுகிறது. அறையில் மற்றொரு புத்தர் சிலை, பெரிய யானைத் தந்தங்களால் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது, மேலும் மூன்று அழகான சாவ் மெய் கான் (மதப் படங்களைக் கொண்ட பூத்தையல் பட்டுத் திரைகள்) ராணியால் வடிவமைக்கப்பட்டவை.
நுழைவு மண்டபத்தின் இடதுபுறத்தில், செயலாளரின் வரவேற்பு அறையில் ஓவியங்கள், வெள்ளி மற்றும் சீனா ஆகியவை லாவோஸுக்கு மியான்மர், கம்போடியா, தாய்லாந்து, போலந்து, ஹங்கேரி, ரஷ்யா, ஜப்பான், வியட்நாம், சீனா, நேபாளம், அமெரிக்கா, கனடா மற்றும் ஆஸ்திரேலியா போன்ற நாடுகளிலிருந்து தொகுக்கப்பட்டுள்ளன.
அதற்கடுத்து இடது புறத்தில் உள்ள ஒரு அறை ஒரு காலத்தில் ராணியின் வரவேற்பு அறையாக இருந்தது. 1967 ஆம் ஆண்டில் உருசிய கலைஞர் இலியா கிளாசுனோவ் வரைந்த மன்னர் சவாங் வத்தனா, ராணி காம்பௌய் மற்றும் இளவரசர் வோங் சவாங் ஆகியோரின் பெரிய அரச உருவப்படங்கள் சுவர்களில் தொங்கவிடப்பட்டுள்ளன. சீனா மற்றும் வியட்நாமில் இருந்து நட்புக் கொடிகள் மற்றும் புது தில்லியின் தேசிய அருங்காட்சியகத்தில் இருந்து சிற்பத்தின் பிரதிகள் உள்ளன.
கடையாக உள்ள அறைகளில் அரச குடும்பத்தின் படுக்கையறைகள் மற்றும் வாழ்க்கை அறைகள் உள்ளன. படுக்கையறைகள் 1975 ஆம் ஆண்டில் அரண்மனையிலிருந்து மன்னர் வெளியேறியபோது இருந்ததைப் போலவே பாதுகாக்கப்பட்டுள்ளன. ஒரு சாப்பாட்டு மண்டபம் மற்றும் ஒரு அறை உள்ளது, அதில் அரச முத்திரைகள் மற்றும் பதக்கங்கள் உள்ளன. சிம்மாசன அறையில் லாவோஸின் கிரீட நகைகள் உள்ளன.
இலக்கியம்
[தொகு]- Lenzi, Iola (2004). Museums of Southeast Asia. Singapore: Archipelago Press. pp. 200. ISBN 981-4068-96-9.
- Cummings, Joe (2002). Lonely Planet Laos. p. 352 pages. ISBN 1-86450-373-4.
வெளி இணைப்புகள்
[தொகு]