எம். கோவிந்த பாய் (M. Govinda Pai) (மார்ச் 23, 1883 - செப்டம்பர் 6, 1963) ராஷ்டிரகவி கோவிந்த பாய் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். மஞ்சேஸ்வர கோவிந்த பாய், ஒரு கன்னடக் கவிஞர் ஆவார். மெட்ராஸ் அரசாங்கத்தால் இவருக்கு முதல் ராஷ்டிரகவி பட்டம் வழங்கப்பட்டது. (நவம்பர் 1, 1956 அன்று மாநிலங்களின் மொழியியல் மறுசீரமைப்பிற்கு முன்பு, காசராகோட் மாவட்டம் மெட்ராஸ் பிரசிடென்சியின் தெற்கு கனரா மாவட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது. [1] ) இந்தியாவின் இலக்கிய வரைபடத்தில் மஞ்சேஸ்வரத்தை (கேரளா) சேர்த்தவர் ராஷ்டிரகவி எம்.கோவிந்த பாய் ஆவார். [2]
எம். கோவிந்த பாய், மார்ச்23, 1883ம் ஆண்டில், கொங்கனி கவுட சாரஸ்வத் பிராமண குடும்பத்தில் மஞ்சேஷ்வரில் உள்ள அவரது தாய்வழி தாத்தா வீட்டில் பிறந்தார். [3] அவர் மங்களூர் சாஹுகார் திம்மப்ப பாய் மற்றும் தேவகி அம்மாவின் முதல் மகன் ஆவார். கோவிந்த பாய் மங்களூரில் பள்ளிக்குச் சென்றார். கல்லூரி கல்விக்காக, மெட்ராஸ் ( சென்னை ) சென்றார். இவரது, தந்தையின் திடீர் மரணம் காரணமாக, சென்னையிலிருந்து திரும்பி வர வேண்டியிருந்தது.
கோவிந்த பாய் ஒரு சிறந்த உரைநடை எழுத்தாளராகவும் இருந்தார். உரைநடைகளில் இவரது ஆரம்பகால அமைப்பு ஸ்ரீகிருஷ்ண சரிதா (1909) ஆகும். இது குறிப்பிடத்தக்க வாசிப்பை உருவாக்குகிறது. கோவிந்த பாய் தனது படைப்பான கோல்கொதாவில் (1931) ஏசு கிறிஸ்து சிலுவையில் அறையப்பட்ட கதையை விவரித்தார். இவர் வெளியிட்ட அடுத்த மூன்று நூல்களான, வைஷாக்கி, பிரபாசா மற்றும் தெஹாலி ஆகியவை முறையே புத்தர், கடவுள் கிருஷ்ணா மற்றும் காந்தியின் கடைசி நாட்களை விவரித்தது. இவை மூன்றும், கோல்கொதாவின் மிகப்பெரிய வெற்றியின் விளைவாகும். [4]
இவரது சிறந்த படைப்புகள் வசனத்தில் எழுதப்பட்டுள்ளன. அதாவது, கோல்கொதா ( கிறிஸ்துவின் கடைசி நாட்கள்,), 1937 இல் வெளியிடப்பட்டது, வைசாகி ( புத்தரின் கடைசி நாட்கள்,) 1946 இல் வெளியிடப்பட்டது. மற்றும் ஹெபெரலு ( ஏகலைவனின் கட்டைவிரல், கதை,) 1946 இல் வெளியிடப்பட்டது. இவை, கன்னட இலக்கியத்தின் மிகப் பெரிய கவிஞர்களின் சேமிப்பில் நீடித்த இடத்தைப் பெற்றுள்ளன. [5] கோமாதா ஜினஸ்துதி என்பது, அவரது முதல் வெளியிடப்பட்ட படைப்பாக உள்ளது. இவர் செய்யுள் வடிவத்தை கன்னடத்தில் அறிமுகப்படுத்தினார். ஹெபெரலு, மகாஹாரத காவியத்தின் கதாபாத்திரங்களான துரோணர் மற்றும் ஏகலைவனின் கதையை விவரிக்கிறது. [6]
கோவிந்த பாய் தனது வரலாற்று ஆய்வுகள் மற்றும் ஆராய்ச்சி மூலம் கன்னட கற்றலை வளப்படுத்தினார். இவர் துலுநாட்டின் காலவரிசை மற்றும் வரலாறு குறித்த அதிகாரியாக இருந்தார். இவரது படைப்புகள், இவரது உலகளாவிய கண்ணோட்டத்திற்கும், ஏழைகள் மற்றும் தாழ்த்தப்பட்டோருக்கான ஆழ்ந்த இரக்கத்திற்கும் சான்றளிக்கின்றன.
இவர், கன்னடம், கொங்கனி மற்றும் ஆங்கிலம் தவிர துளுவம், மலையாளம், சமஸ்கிருதம், தெலுங்கு, தமிழ், மராத்தி, பெங்காலி, பாரசீக, பாலி, உருது, கிரேக்கம் மற்றும் ஜப்பானிய மொழிகள் உட்பட 25 மொழிகளில் புலமை உடையவராக இருந்ததால், சரளமாக படிக்கவும் எழுதவும் முடிந்தது. [7] மேலும், இவர் பல ஜப்பானிய படைப்புகளை கன்னடத்தில் மொழிபெயர்த்தார்.
1949 ஆம் ஆண்டில், அப்போதைய மெட்ராஸ் அரசு, இவருக்கு, ராஷ்டிரகவி விருதை வழங்கியது. 1951 இல் பம்பாயில் கன்னட சாகித்ய சம்மேளனாவின் தலைவராக இருந்தார்.
அவரது 125 வது பிறந்தநாளில், இவரது பெயரில் ஒரு தேசிய விருது நிறுவப்பட்டது மற்றும் மஞ்சேஷ்வரில் உள்ள இவரது பழைய வீடு ஒரு தேசிய நினைவுச்சின்னமாக கருதப்படுகிறது.
இவரது சொந்த இடத்திற்கு அருகிலுள்ள உடுப்பியில், கோவிந்த பாய் ஆராய்ச்சி நிறுவனம் மணிப்பால் நிறுவனங்களின் டாக்டர் டி.எம்.ஏ பாய் அறக்கட்டளையின் எம்.ஜி.எம் கல்லூரிக்கு அருகில் நிறுவப்பட்டது. அருகிலுள்ள மற்ற மையங்கள் யக்ஷகனா & ஜனபாத சம்சோதன கேந்திரா, கனகதாச பீதா மற்றும் துலு அகராதி திட்டம் போன்றவை ஆகும்.
கோவிந்த பாயையும் கேரள அரசு ஒப்புக் கொண்டது. கோவிந்த பாய் நினைவு கல்லூரி மஞ்சேஸ்வரில் உள்ள கண்ணூர் பல்கலைக்கழகத்தின் ஒரு பகுதியாகும்.
கோவிந்த பாய் மங்களூர் அரசு கல்லூரியில் இடைநிலை பாடத்தில் பயின்றார். இங்குதான், பஞ்சே மங்கேஷ் ராவ் இவரது ஆசிரியர்களில் ஒருவராக இருந்தார். நவீன கன்னட இலக்கிய மறுமலர்ச்சியின் மற்றொரு முன்னோடியாக பஞ்சே இருந்தார். கோவிந்த பாய் ஒரு முறை பஞ்சேவிடம் அவர் அடிக்கடி பாடும், இரண்டு பாடல்களின் உரையை கேட்டார். கோவிந்த பாயிடமிருந்து பஞ்சே இலக்கிய பத்திரிகைகளை கடன் வாங்கினார். இவர் 13 வயது சிறுவனாக இருந்தபோதும் புத்தகங்கள் வாசிப்பதில், ஆர்வத்தை வளர்த்துக் கொண்டார் மற்றும் இலக்கிய பத்திரிகைகளுக்கு சந்தா கட்டத் தொடங்கினார். [3]
மஞ்சேஸ்வரில் கோவிந்த் பாயின் 125 வது பிறந்தநாள் கொண்டாட்டத்தை முன்னிட்டு, 'கிலிவிந்து திட்டத்திற்கு' அடிக்கல் நாட்டப்பட்டது. மத்திய அரசு மற்றும் கேரளா மற்றும் கர்நாடக மாநில அரசுகள் கூட்டாக ரூ 20 மில்லியன் மதிப்பீட்டில் 'கிலிவிந்து' என்ற திட்டத்தைத் திட்டமிட்டு நினைவுச் சின்னம் கட்ட முயற்சித்தன. இது, ஒரு திறந்த ஆம்பிதியேட்டர், நாடகங்களை அரங்கேற்றுவதற்கான இடம், கலை கண்காட்சிகள், யக்ஷகனா, நூலகப் பிரிவு, கையெழுத்துப் பிரதிகளைப் பாதுகாத்தல், ஆராய்ச்சி, ஒப்பீட்டு ஆய்வுகள், காப்பகங்கள், அறிஞர்களுக்கான விருந்தினர் மாளிகை போன்றவற்றைக் கொண்டிருக்கும். [8]
{{cite book}}
: Missing or empty |title=
(help)