ஒளிசார்வண்ண வில்லை

ஒளிசார்வண்ணக் கண்ணாடி

ஒளிசார்வண்ண வில்லை (photochromic lens) அல்லது ஒளிசார்வண்ணக் கண்ணாடி என்பது ஓர் ஒளியியல் வில்லை ஆகும், இது போதுமான அளவு அதிக அதிர்வெண் கொண்ட, பொதுவாக புற ஊதாக் கதிர்வீச்சின், ஒளியின் வெளிப்பாட்டின் போது கருமையாகிறது. செயல்படுத்தும் ஒளி இல்லாத நிலையில், இவை அவற்றின் தெளிவான நிலைக்குத் திரும்புகின்றன. ஒளிசார் வண்ண வில்லைகள் பொதுவாக கண்ணாடி, பாலிகார்பனேட்டு அல்லது வேறு நெகிழிகளால் செய்யப்படலாம். அவை முக்கியமாக வெளிச்சமான சூரிய ஒளியில் மூக்குக் கண்ணாடிகளில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன, ஆனால் தெளிவான, அல்லது மிகவும் அரிதாக, குறைந்த சுற்றுப்புற ஒளி நிலைகளில் இலேசாக நிறமிடப்படுகின்றன. பிரகாசமான ஒளியை வெளிப்படுத்திய ஒரு நிமிடத்திற்குள் அவை கணிசமாக கருமையாகின்றன, ஆனாலும் தெளிவான நிலைக்குத் திரும்ப சிறிது நேரம் ஆகும்.^[1]

ஒரு வகையான தொழில்நுட்பத்தில், ஒளிசார்வண்ணக் கண்ணாடிகளில் வெள்ளி குளோரைடு அல்லது வேறொரு வெள்ளி ஏலைடின் மூலக்கூறுகள் பதிக்கப்பட்டுள்ளன. அவை குறிப்பிடத்தக்க புறவூதாக் கூறுகள் இல்லாமல் புலப்படும் ஒளிக்கு ஒளிபுகு தன்மையைக் கொண்டிருக்கும், இத்தன்மை செயற்கை விளக்குகளுக்கு இயல்பானது. மற்றொரு வகையான தொழில்நுட்பத்தில், கரிம ஒளிசார்வண்ண மூலக்கூறுகள், நேரடி சூரிய ஒளியில் உள்ள புறவூதாக் கதிர்களுக்கு வெளிப்படும் போது, ​​ஒரு வேதி செயல்முறைக்கு உட்பட்டு, அவை வடிவத்தை மாற்றுவதற்கும், புலப்படும் ஒளியின் குறிப்பிடத்தக்க சதவீதத்தை உறிஞ்சுவதற்கும் காரணமாகின்றன, அதாவது அவை கருமையாகின்றன. இந்த செயல்முறைகள் மீளக்கூடியவை; UV கதிர்களின் வலுவான மூலங்களிலிருந்து வில்லை அகற்றப்பட்டவுடன், ஒளிசார்வண்ணக் கலவைகள் அவற்றின் வெளிப்படையான நிலைக்குத் திரும்புகின்றன.

கண்டுபிடிப்பு

'கார்னிங் கிளாஸ் ஒர்க்ஸ்' நிறுவனத்தைச் சேர்ந்த இசுட்டான்லி டொனால்டு இசுட்டூக்கி என்பவர் 60களில் உருவாக்கிய கண்ணாடி செய்முறை இது. இவருடைய இந்த கண்டுபிடிப்புக்காக அமெரிக்க தேசிய தொழில்நுட்ப பதக்கம் 1986ம் ஆண்டு வழங்கப்பட்டது.^[2]

தொழில்நுட்பத் தகவல்கள்

இயங்குமுறை

இந்த வில்லைகளின் கண்ணாடிகள், ஒரு கண்ணாடி வினைவேதிமத்தில் நுண்பளிங்குருவமான வெள்ளி ஏலைடுகளை (பொதுவாக சில்வர் குளோரைடு) உட்பொதிப்பதன் மூலம் அவற்றின் ஒளிசார்வண்ணப் பண்புகளை அடைகிறது. நெகிழி ஒளிசார்வண்ண வில்லைகள், மீளக்கூடிய கருமையாக்கும் விளைவை அடைய ஆக்சசின்கள், நாப்தோபிரான்கள் போன்ற கரிம ஒளிச்சேர்க்கை மூலக்கூறுகளைப் பயன்படுத்துகின்றன. இந்த வில்லைகள் சூரிய ஒளியில் இருக்கும் புறஊதா ஒளியில் வெளிப்படும் போது கருமையாகின்றன, ஆனால் செயற்கை ஒளியில் இவ்விளைவு ஏற்படாது. புறவூதா-A ஒளியின் (320-400 nm அலைநீளங்கள்) முன்னிலையில், கண்ணாடியிலிருந்து இலத்திரன்கள் நிறமற்ற வெள்ளி அயனிகளுடன் இணைந்து அடிப்படை வெள்ளியை உருவாக்குகின்றன. மூலப்பொருள் வெள்ளி கண்ணுக்குப் புலப்படும் என்பதால், வில்லைகள் கருமையாகத் தோன்றும்.

${\displaystyle {\ce {AgCl + e^- <=> Ag + Cl^-}}}$

சூரிய ஒளி இல்லாத நிழலில், இந்த எதிர்வினை தலைகீழாக உள்ளது. வெள்ளி அதன் மூல அயனி நிலைக்குத் திரும்புகிறது, இதனால் வில்லைகள் தெளிவடைகின்றன.

${\displaystyle {\ce {Ag - e^- -> Ag^+}}}$

${\displaystyle {\ce {Ag^+ + Cl^- -> AgCl}}}$

ஒளிசார்வண்ணப் பொருள் கண்ணாடி அடி மூலக்கூறில் சிதறடிக்கப்படுவதால், இருட்டடிப்பு அளவு கண்ணாடியின் தடிப்பைப் பொறுத்தது. இது தடிப்பு மாறுபடும் பரிந்துரைக்கப்பட்ட கண்ணாடிகளில் சிக்கல்களை ஏற்படுத்துகிறது. நெகிழி வில்லைகள் மூலம், பொருள் பொதுவாக நெகிழியின் மேற்பரப்பு அடுக்கில் 150 µm வரை ஒரே மாதிரியான தடிமனில் பதிக்கப்படுகிறது.

மேற்கோள்கள்

1. "THE TECHNOLOGY WITHIN THE LENSES". Archived from the original on 2012-12-16.
2. Armistead, W. H.; Stookey, S. D. (April 10, 1964). "Photochromic Silicate Glasses Sensitized by Silver Halides". Science 144 (3615): 150–154. doi:10.1126/science.144.3615.150. பப்மெட்:17808277. Bibcode: 1964Sci...144..150A. https://archive.org/details/sim_science_1964-04-10_144_3615/page/150. 

வெளி இணைப்புகள்

• "Photochromic lenses", How stuff works, 2000-06-29.