அபூர்வ இராகம் : அதிகமாகப் பழக்கத்தில் இல்லாத இராகம்.
உதாரணம்: நாததரங்கிணி, செஞ்சு காம்போஜி
திரிஸ்தாயி இராகம் : மந்திர ஸ்தாயி, மத்திய ஸ்தாயி, தாரஸ்தாயி என்னும் மூன்று ஸ்தாயிகளிலும் சஞ்சாரம் செய்யக்கூடிய ராகம்.
உதாரணம்: மோகனம்.
அஷ்டகம் : ஸ ரி க ம ப த நி ஸ் என்னும் எட்டு ஸ்வரங்கள் அடங்கிய கோர்வை.
கடபஜாதி சங்க்யை : மேளகர்த்தாக்களின் பெயர்களை இந்த சூத்திரச் சக்கரத்தின் உதவியுடனேயே வைக்கப்பட்டுள்ளது. மேளகர்த்தாக்களில் முதல் இரண்டு எழுத்துக்களுக்கும் உரிய இலக்கங்கள் இச்சூத்திரத்தினால் பார்க்கப்படும். இதில் 0 - 9 வரை இலக்கங்கள் உண்டு. பின்பு அந்த எண்ணை முன் பின்னாக மாற்றும் பொழுது அப்பெயலுக்குரிய மேள்கர்த்தா இலக்கம் பெறப்படும். உதாரணமாக, தீரசங்கராபரணம் என்னும் பொழுது தீ - 9, ர - 2, எனவே 92. இதைத் திருப்பினால் 29. இந்த நோக்கத்துடனேயே சங்கராபரணம் தீரசங்கராபரணம் எனப்பட்டது.
கானக்கிரமம் : பாட்டுக்களின் அங்கங்களைப் பாட வேண்டிய வரிசைக் கிரமம்.
கானகாலம் : இராகத்தைப் பாடுவதற்குத் தகுதியான காலம். சில இராகங்களைக் குறிப்பிட்ட வேளைகளிலும், இன்னும் சிலவற்றை எல்லா வேளைகளிலும் பாடலாம் என்னும் நியமம் உண்டு. அவற்றுக்கு ஏற்பட்ட கானகாலங்களில் கேட்டால் மிக இனிமையாக இருக்கும்.
உதாரணம்: கல்யாணி - மாலை நேரம்.
ஜதி : சொற்கட்டு.
தகதிமி, தகஜொனு, ததிங்கிணதொம் போன்ற தாள சம்பந்தமான சொற்கட்டுக்கள்.
தாட்டுப் பிரயோகம் : வக்ரப் பிரயோகங்களைக் கொண்ட தொடர். ஒவ்வொரு இராகத்திலும் இன்ன தாட்டுப் பிரயோகங்கள் வரலாமென நிபந்தனை உண்டு. உ+ம்: சங்கராபரணத்தில் ரி நிஸ்த நிப தம பக மரி கஸ
ஜீவ ஸ்வரம் : இராகத்திற்கு உயிர் நிலையான ஸ்வரம். ஒரு இராகத்தின் களையை தெற்றென விளக்குவது அதன் ஜீவ ஸ்வரங்களாகும்.
துர்பல ஸ்வரம் : பலமற்ற ஸ்வரம். ஒரு இராகத்தில் துர்பல ஸ்வரம் அடிக்கடி வரலாம். ஆனால் அதைத் தீர்க்கமாகவோ, அழுத்தமாகவோ, ஜ்அண்டையாகவோ பிடிக்கக் கூடாது.
உதாரணம்: ஆரபியில் காந்தாரம்.
நியாஸ ஸ்வரம் : பிரயோகங்களின் முடிவில் வரக்கூடிய ஸ்வரம்.
உதாரணம்: சங்கராபரணத்தில் காந்தாரம்.
நிலை ஸ்வரம் : அம்ச ஸ்வரம் ஒரு இராகத்தில் நின்று சஞ்சாரம் செய்யக் கூடிய ஸ்வரம்.
உதாரணம்: சங்கராபரணத்தில் காந்தாரம்.
ஸ்வகீய ஸ்வரம் : அன்னிய ஸ்வரத்தின் எதிர்ப்பதம். ஒரு பாஷாங்கராகத்தில் அதன் கர்த்தாவைச் சேர்ந்த ஸ்வரத்தை ஸ்வகீயஸ்வரம் அல்லது சொந்தஸ்வரம் என்றும், கர்த்தாவுக்குப் புறம்பான ஸ்வரத்தை அன்னிய ஸ்வரம் என்றும் சொல்வர்.
உதாரணம்: பிலகரி இராகத்தில் காகலிநிஷாதம் ஸ்வகீய ஸ்வரமாகவும் கைசிகிநிஷாதம் அன்னிய ஸ்வரமாகவும் கருதப்படும்.
பிரயோகம் : சஞ்சாரம் ஒரு இராகத்தில் பொருத்தமாக வரக்கூடிய ஸ்வரக் கோர்வை.
ரஸம் : இது கானரஸம் என்றும் நவரஸம் என்றும் இரு வகைப்படும். வெறும் இசையின் மூலமாக ஏற்படும் உணர்ச்சி கானரஸமாகும். நவரஸங்களாவன சிருங்காரம், வீரம், கருணை, அற்புதம், ஹாஸ்யம், பயம், அருவருப்பு, கோபம், சாந்தம் என்பவை.
விசேட சஞ்சாரம் : இராகத்தின் ஆரோகண அவரோகணக் கிரமத்திற்குப் புறம்பான சஞ்சாரமாயிருந்து, இராகத்தின் ரஞ்சனையின் பொருட்டு உரிமையுடன் வருகின்ற பிரயோகம்.
உதாரணம்: சங்கராபரணத்தில் ஸ்தாபா
ஸர்வ ஸ்வர கமக வரிக ரக்தி இராகம் : எல்லா ஸ்வரங்களும் கமகத்துடன் அதாவது அசைவுடன் ஆலாபனையுடன் செய்யக்கூடிய இராகமாகும்.
உதாரணம்: மோகனம்.
ஸர்வ காலிக இராகம் : எல்லா வேளைகளிலும் பாடுவதற்குத் தகுதியான இராகம்.
புராதன இராகம் : பழைய காலத்திலிருந்தே வழக்கிலிருந்து வரும் இராகம்.
உதாரணம்: மோகனம்.
மூர்ச்சனாகாரக இராகம் : கிரக பேதத்தினால் புதிய இராகங்களை உண்டாக்கக் கூடியது.
உதாரணம்: மோகனத்தின் ரிஷபத்தை ஷட்ஜமாக வைத்துக் கொண்டால் மத்தியமாவதியையும், காந்தாரம் இந்தோளத்தையும், பஞ்சமம் சுத்தசாவேரியையும், தைவதம் உதயரவிச்சந்திரிக்காவையும் கொடுக்கும்.
கமகம் என்பது இசையொலிகளுக்கு அழகூட்டும் ஒலி அசைவுகள் அல்லது அலைவுகள் ஆகும்.