நசிரின் ஜஹான் | |
---|---|
নাসরীন জাহান | |
தாய்மொழியில் பெயர் | নাসরীন জাহান |
பிறப்பு | 1966 (அகவை 57–58) மைமன்சிங், கிழக்கு பாகிஸ்தான் |
தேசியம் | வங்காள தேசம் |
பணி | எழுத்தாளர் |
நசிரின் ஜஹான் ( Nasreen Jahan ) (பிறப்பு 1966) வங்காளதேச எழுத்தாளரும் இலக்கிய ஆசிரியரும் ஆவார். 1993 இல் தி வுமன் ஹூ ஃப்ளீ: உருக்கு என்ற [1] புதினம் வெளியானதன் மூலம் இவர் கவனத்திற்கு வந்தார்.
நசிரின் மைமன்சிங்கில் பிறந்து வளர்ந்தவர். 1974 இல் தேசிய குழந்தைகள் மற்றும் சிறார் அமைப்பான சந்தர் ஹாட்டில் சேர்ந்தார். தினசரி செய்தித்தாளான டோனிக் பங்களாவின் குழந்தைகள் பக்கத்தில் சிறுவர் பாடல்கள் மற்றும் சிறுகதைகளை எழுதத் தொடங்கினார். வங்காளதேசத்தின் உயர்மட்ட கவிஞராக இருந்த இலக்கிய ஆசிரியர் மறைந்த அஹ்சன் ஹபீப் அவர்களால் பெரிதும் ஊக்குவிக்கப்பட்டார். பின்னர் இவர் சிறுகதைகளில் கவனம் செலுத்தினார். கிஷோர் பங்களா உட்பட நாட்டின் அனைத்து முன்னணி இலக்கிய பத்திரிகைகளிலும் பத்திரிகைகளிலும் தனது படைப்புகளை வெளியிட்டார். இவர் கவிஞர் அஷ்ரப் அகமதுவை மணந்தார். இவர்களுக்கு ஓர்ச்சி ஓட்டோண்டிலா என்று ஒரு மகள் உள்ளார்.
1993 இல் வெளியிடப்பட்ட இவரது 'உருக்கு' நாவல் 1994 இல் பிலிப்ஸ் இலக்கிய விருதைப் பெற்ற பிறகு வெற்றி பெற்றது. 1993-94 இல் சிறிது காலம், பங்களாபஜார் பத்திரிகையில் வாராந்திர இலக்கிய இணைப்பிற்காகப் பணியாற்றினார். 1990 களின் பிற்பகுதியிலிருந்து, வாராந்திர அன்யாடின் இலக்கியப் பிரிவின் ஆசிரியராகப் பணியாற்றி வருகிறார். இவர் ஒரு பெண்ணியவாதி, பாரம்பரியம் மற்றும் சமூக விதிமுறைகளை அவமதிக்காமல் பெண்களின் சுதந்திரத்தில் நம்பிக்கை கொண்டவர்.
ஜஹான் தனது கவிதை உரைநடை மற்றும் மனித நடத்தைக்கான உளவியல் அணுகுமுறையால் தன்னை வேறுபடுத்திக் கொண்டார். சிக்கலான மனித மனதை சாமர்த்தியத்துடன் கையாளும் திறன் கொண்டவர். சமூகக் கட்டமைப்பின் பின்னணியில் ஆண்-பெண் உறவில் கவனம் செலுத்துவதோடு, அதன் நுணுக்கங்களை ஆராய்வதற்கும் இவரது படைப்புகளில் வாய்ப்புள்ளது. ஜஹான் நேர்மையாக உடலுறவை ஒரு கருப்பொருளாகக் கருதினார். மேலும், ஓரினச்சேர்க்கையை தனது சிறுகதைகள் மற்றும் நாவல்களில் பிரதிபலிப்பதன் மூலம் காலத்திற்கு முன்பே சென்றார். இவரது எழுத்து தனித்தனியாக யதார்த்தவாதம், சர்ரியலிசம் மற்றும் மேஜிக் ரியலிசம் ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்துகிறது. இவரது படைப்புகள் ஒருபோதும் சிற்றின்ப இயல்புடையவை அல்ல.