பன்காலா கோட்டை
| பன்காலா கோட்டை | |
|---|---|
| பன்காலா மகாராட்டிரம் | |
| |
| கோட்டியின் நுழைவாயில், 1894 | |
  பன்காலா கோட்டை | |
| ஆள்கூறுகள் | 16°48′32″N 74°06′33″E / 16.80889°N 74.10917°E |
| வகை | மலைக் கோட்டை |
| இடத் தகவல் | |
| உரிமையாளர் | இந்திய அரசு |
| கட்டுப்படுத்துவது | சிலகாரா, யாதவர்கள், பிஜப்பூர் சுல்தான்கள், மராட்டியர்கள், முகலாயர்கள், பிரித்தானியர்கள் |
| மக்கள் அனுமதி |
ஆம் |
| இட வரலாறு | |
| கட்டிய காலம் | 1178–1209 (கட்டப்பட்டது) 1489–1557 (விரிவாக்கம்) |
| பயன்பாட்டுக் காலம் |
1178–1947 |
| கட்டியவர் | இரண்டாம் போஜ், முதலாம் இப்ராஹிம் ஆதில் ஷா |
| கட்டிடப் பொருள் |
கல், ஈயம் |
| உயரம் | 845 m (2,772 அடி) ASL |
| சண்டைகள்/போர்கள் | பவன்கிந்த் போர் |
| காவற்படைத் தகவல் | |
| தங்கியிருப்போர் | சம்பாஜி, இராமசந்திர பந்த் அமத்யா |
பன்காலா கோட்டை (Panhala fort ) பன்கால்காட் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. பன்காலா என்பது "பாம்புகளின் வீடு" எனப்பொருள். இந்தியாவின் மகாராட்டிராவில் உள்ள கோல்காப்பூருக்கு வடமேற்கே 20 கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள பன்காலாவில் அமைந்துள்ளது. மகாராஷ்டிராவின் உட்புறத்தில் உள்ள பிஜாப்பூரிலிருந்து கடலோரப் பகுதிகளுக்கு ஒரு முக்கிய வர்த்தக பாதையாக இருந்த மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைத்தொடரில் ஒரு கணவாயில் இது மூலோபாய ரீதியில் அமைந்துள்ளது. [1] இதன் மூலோபாய இருப்பிடம் காரணமாக, இது மராட்டியர்கள், முகலாயர்கள் மற்றும் பிரித்தானிய கிழக்கிந்திய நிறுவனம் சம்பந்தப்பட்ட தக்காணத்தில் பல மோதல்களின் மையமாக இருந்தது. இதில் குறிப்பிடத்தக்கவை பவன் கிந்த் போர். இங்கே, கோலாப்பூரின் சார்புத்துவ அரசி தாராபாய் தனது ஆரம்ப ஆண்டுகளைக் கழித்தார். கோட்டையின் பல பகுதிகளும் அதற்குள் உள்ள கட்டமைப்புகளும் இன்னும் அப்படியே உள்ளன. இது வடிவத்தில் வளைந்து வளைந்து செல்வதால் இது 'பாம்புகளின் கோட்டை' என்றும் அழைக்கப்படுகிறது [2]
வரலாறு
[தொகு]
பனகாலா கோட்டை பொ.ச. 1178 மற்றும் 1209க்கும் இடையில் கட்டப்பட்டது. இது 15 கோட்டைகளில் ஒன்றாகும் (மற்றவை பவ்தா, புதர்காட், சதாரா மற்றும் விசால்காட் உட்பட) சிலகாரா ஆட்சியாளர் இரண்டாம் போஜ மன்னனால் கட்டப்பட்டது. சதாராவில் கிடைத்த ஒரு செப்புத் தகடு, பொ.ச. 1191–1192 முதல் போஜ மன்னன் இங்கு தனது அரசவையை நடத்தியதைக் காட்டுகிறது. சுமார் 1209-10இல் தேவகிரி யாதவர்களில் மிகவும் சக்திவாய்ந்த இரண்டாம் சிங்கண்ணனால் (1209–1247) போஜன் தோற்கடிக்கப்பட்டான். 1376 கல்வெட்டுகளில் கோட்டையின் தென்கிழக்கில் நபாபூர் குடியேற்றம் நடந்ததை பதிவு செய்துள்ளது. [3]
இது பீதரின் பாமினி சுல்தான்களின் புறக்காவல் நிலையமாக இருந்தது. 1469ஆம் ஆண்டின் மழைக்காலத்தில் செல்வாக்கு மிக்க பிரதம மந்திரி மஹ்மூத் கவான் இங்கு முகாமிட்டார். 1489இல் பிஜப்பூரின் ஆதில் ஷாஹி வம்சத்தை நிறுவியபோது, பன்காலா பிஜப்பூர் சுல்தானகத்தின் கீழ் விரிவாக பலப்படுத்தப்பட்டது. அவர்கள் கோட்டையின் வலுவான கோபுரங்களையும் நுழைவாயில்களையும் கட்டினர். இதைக் கட்ட நூறு ஆண்டுகள் ஆனது. கோட்டையில் உள்ள பல கல்வெட்டுகள் இப்ராஹிம் ஆதில் ஷாவின் ஆட்சியைக் குறிக்கின்றன, அநேகமாக முதலாம் இப்ராஹிமாக இருக்கலாம் (1534–1557). [4]
சத்ரபதி சிவாஜி மகாராஜின் கீழ்
[தொகு]
1659 ஆம் ஆண்டில், பிஜப்பூர் படைத்தலைவர் அப்சல் கான் இறந்த பிறகு, தொடர்ந்து ஏற்பட்ட குழப்பத்தில் சத்ரபதி சிவாஜி பிஜப்பூரிலிருந்து பன்காலாவை தன்னுடன் சேர்த்துக் கொண்டார். [5] மே 1660இல், கோட்டையை திரும்பப் பெற, இரண்டாம் ஆதில் ஷா (1656-1672) தனது இராணுவத்தை சித்தி ஜோஹரின் தலைமையின் கீழ் பன்காலாவை முற்றுகையிட்டார். முற்றுகை 5 மாதங்கள் தொடர்ந்தது. அதன் முடிவில் கோட்டையில் உள்ள அனைத்து உணவுகளும் தீர்ந்துவிட்டன. சிவாஜி தோல்வியின் விளிம்பில் இருந்தார்.
இந்த சூழ்நிலையில், தப்பிப்பதுதான் ஒரே வழி என்று சிவாஜி முடிவு செய்து தனது நம்பகமான தளபதி பாஜி பிரபு தேஷ்பாண்டேவுடன் ஒரு சிறிய எண்ணிக்கையிலான வீரர்களுடன் 1660 ஜூலை 13 அன்று, [6] மாறு வேடத்தில் தப்பிச்சென்றனர். அப்போது நடந்த போரில் பாஜி பிரபு தேஷ்பாண்டே உட்பட பலர் கொல்லப்பட்டனர். [7] [8] கோட்டை ஆதில் ஷா வசம் சென்றது. 1673வரை சிவாஜியால் இதை நிரந்தரமாக ஆக்கிரமிக்க முடியவில்லை.
இது தக்காணத்திலுள்ள மிகப்பெரிய கோட்டைகளில் ஒன்றாகும். 14 கிமீ (9 மைல்) சுற்றளவில் 110 அரண்களுடன் கடல் மட்டத்திலிருந்து 845 மீ (2,772 அடி) உயரத்தில் உள்ளது இந்த கோட்டை மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகளில், அதன் சுற்றியுள்ள சமவெளியில் இருந்து 400 மீ (1,312 அடி) உயரத்திற்கு மேல் உயர்ந்துள்ளது. கோட்டையின் அடியில் இருந்து ஏராளமான சுரங்கங்கள் நீண்டுள்ளன. அவற்றில் ஒன்று கிட்டத்தட்ட 1 கி.மீ. தூரம் கொண்டுள்ளது. [9] பெரும்பாலான கட்டிடக்கலைகள் பிஜப்புரி பாணியில் பாமினி சுல்தானகத்தின் மயில் மையக்கருத்துடன் பல கட்டமைப்புகளில் முக்கியமாகக் காணப்படுகின்றன. சில பழைய கோட்டைகளில் இரண்டாம் போஜ மன்னைன் தாமரை உருவமும் உள்ளது. இந்தியத் தொல்லியல் ஆய்வகத்தால் குறிப்பிடத்தக்கதாகக் கருதப்படும் கோட்டையில் பல நினைவுச்சின்னங்கள் உள்ளன. [10]
கோட்டை
[தொகு]பன்காலா கோட்டையை ஏறக்குறைய முக்கோண மண்டலமாக 7 கி.மீ க்கும் அதிகமான கோட்டைகள் வரையறுக்கின்றன. சுவர்கள் செங்குத்தான எஸ்கார்ப்மென்ட்களால் நீண்ட பகுதிகளுக்கு பாதுகாக்கப்படுகின்றன, பிளவு துளைகளுடன் ஒரு அணிவகுப்பால் வலுவூட்டப்படுகின்றன. மீதமுள்ள பிரிவுகளில் 5-9 மீ (16-30 அடி) உயரமுள்ள கோபுரங்கள் உள்ளன, அவை சுற்று கோட்டைகளால் பலப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
அந்தர் பவாடி
[தொகு]ஒரு இராணுவம் ஒரு கோட்டையை முற்றுகையிட்ட போதெல்லாம், அவர்களின் முதல் நடவடிக்கை கோட்டையின் முக்கிய நீர் ஆதாரத்தை விஷமாக்குவதாகும். இதை எதிர்கொள்ள ஆதில் ஷா அந்தர் பவாடியை (மறைக்கப்பட்ட கிணறு) அமைத்தார். [11] இது மூன்று மாடி அமைப்பு கொண்டது பன்காலா கோட்டையின் முக்கிய நீர் ஆதாரமாக இருந்த கிணற்றை மறைக்கும் வகையில் படிக்கட்டுகள் அமைந்துள்ளது. படையினர் நிரந்தரமாக நிறுத்தப்படுவதற்கு சுவரில் இடைவெளிகள் உள்ளன. அந்தர் பவாடியில் பல மறைக்கப்பட்ட வழிகள் கோட்டைக்கு வெளியே செல்கின்றன.
தற்போதைய பயன்பாடு
[தொகு]கோட்டையில் மிகவும் பிரபலமான இராணி தாராபாயின் அரண்மனை இன்னும் அப்படியே உள்ளது. இது இப்போது ஒரு பள்ளி, பல அரசு அலுவலகங்கள் மற்றும் ஒரு சிறுவர்களின் விடுதி ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளது. ஒரு பெரிய மலை வாழிடமான பன்காலா நகரத்திற்கு வருகை தரும் சுற்றுலாப் பயணிகளால் கோட்டையின் கட்டமைப்புகள் அடிக்கடி சீரமைக்கப்படுகின்றன. இது அரசாங்கத்தால் பாதுகாக்கப்பட்ட நினைவுச்சின்னமாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. [12] கோட்டையின் பின்னால் உள்ள மசாய் பதர் பத்மாவத் படத்தின் படப்பிடிப்புக்கு மாற்று இடமாக தேர்வு செய்யப்பட்டது.
வெளி இணைப்புகள்
[தொகு]
- "Translations of Panhala inscriptions". Government of Maharashtra. Retrieved 2009-03-19.
- Pune Trekkers
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ Eaton, Richard Maxwell (2005). The New Cambridge History of India. Cambridge University Press. pp. 180–194. ISBN 0-521-25484-1. Retrieved 2009-01-28.
- ↑ 800 years old Panhala fort called as Fort of Snakes:https://english.newstracklive.com/news/800-years-old-panhala-fort-called-the-home-of-serpents-sc108-nu910-ta272-1100816-1.html
- ↑ Gazetteer of the Bombay Presidency. Bombay, India: Govt Central Press. 1866. pp. 314–315. Retrieved 14 March 2009.
norris panhala.
- ↑ Eastwick, Edward B. (1881). Handbook of the Bombay Presidency: With an Account of Bombay City (2 ed.). John Murray. pp. 268–269. Retrieved 2009-01-30.
panhala fort.
- ↑ Kulkarni, A.R. (1996). Marathas and the Marathas Country. Books and Books. Retrieved 2009-01-28.
- ↑ Indian Institute of Public Administration Maharashtra Regional Branch (1975). Chhatrapati Shivaji Maharaj and Swarajya. Orient Longman. Retrieved 2009-01-28.
- ↑ Rana (2005). Chhatrapati Chhatrapati Shivaji Maharaj. Diamond Books. Retrieved 2009-01-28.
- ↑ Gordon (1993). The Marathas, 1600–1818. Cambridge University Press. Retrieved 2009-01-28.
- ↑ Srinivasam, V. "A Long Weekend in Kolhapur". Retrieved 2009-01-31.
- ↑ "List of monuments by the Archaeological Survey of India". Government of India. 2008. Archived from the original on 29 September 2011. Retrieved 2009-03-16.
- ↑ Srinivasam, V. "A Long Weekend in Kolhapur". Retrieved 2009-01-31.
- ↑ "List of the protected monuments of Mumbai Circle district-wise" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2016-09-10. Retrieved 2021-06-15.