மொனொங்கஹேலா சாய்வுதள இரயில் | |||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lower station of the Monongahela Incline | |||||||||||||||||||||||||||||
கண்ணோட்டம் | |||||||||||||||||||||||||||||
உரிமையாளர் | அலெகெனி கவுண்டியின் துறைமுக ஆணையம் | ||||||||||||||||||||||||||||
வட்டாரம் | பிட்சுபர்க், பென்சில்வேனியா | ||||||||||||||||||||||||||||
முனையங்கள் |
| ||||||||||||||||||||||||||||
நிலையங்கள் | 2 | ||||||||||||||||||||||||||||
சேவை | |||||||||||||||||||||||||||||
வகை | இழுவை ஊர்தி | ||||||||||||||||||||||||||||
வரலாறு | |||||||||||||||||||||||||||||
திறக்கப்பட்டது | மே 28, 1870 | ||||||||||||||||||||||||||||
தொழில்நுட்பம் | |||||||||||||||||||||||||||||
வழித்தட நீளம் | 635 அடிகள் (194 m) | ||||||||||||||||||||||||||||
தட அளவி | 5 ft (1,524 mm) | ||||||||||||||||||||||||||||
மின்மயமாக்கல் | 1935 | ||||||||||||||||||||||||||||
இயக்க வேகம் | 6 mph (9.7 km/h) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
மொனொங்கஹேலா சாய்தள இரயில் (Monongahela Incline Rail) என்பது ஐக்கிய அமெரிக்காவின் பென்சில்வேனியா மாநிலம், பிட்சுபர்க் நகரத்தில் உள்ள சுமித்ஃபீல்ட் தெரு பாலத்திற்கு அருகில் அமைந்துள்ள கம்பிவட இழுவை இரயில் (Funicular) ஆகும். கம்பிவட இழுவை இரயில் என்பது இரயில்களை இழுத்துச் செல்ல கம்பிவடம் (cable), கயிறு (rope) அல்லது சங்கிலியைப் (chain) பயன்படுத்தும் இரயில்வே ஆகும். இது ஒரு குறிப்பிட்ட வகை கம்பிவட இழுவைப் போக்குவரத்து ஆகும்.
செங்குத்தான சாய்தள இருப்புப் பாதையில் வழக்கமான இரயில் என்ஜினை இயக்க முடியாது. கம்பிவட இழுவை இரயில்வேயின் (Funicular) மிகவும் பொதுவான பயன்பாடானது, செங்குத்தான சாய்வு விகிதம் (Steeply Gradient) கொண்ட இருப்புப் பாதையில் (Rail Track) இந்த வகை இரயில்பெட்டிகளை நகர்த்துவதாகும்.
பிட்சுபர்க் நகரத்திற்கு எஃகு நகரம் என்ற பெயரும் உள்ளது. இங்குள்ள "நிலக்கரி மலை" (Coal Hill) பகுதியில் நிறைய நிலக்கரி சுரங்கங்கள் இருந்தன. 1760 ஆம் ஆண்டில் பிட்மினுஸ் என்னும் மென்மையான நிலக்கரி, இந்த நிலக்கரி மலையிலிருந்து வெட்டி எடுக்கப்பட்டது. பிட்சுபர்க்கின் மூன்று நதிகள் சந்திக்கும் இப்பகுதியைத் தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் கொண்டுவருவதற்காக ஐரோப்பிய நாடுகள் தங்களுக்குள் சண்டையிட்டுக்கொண்டனர். இங்கு ஓர் கோட்டையைக் கட்டுவதற்கும் முயன்றனர். முதலில் பிரெஞ்சுக்காரர்கள் டுகுஸ்னே (Fort Duquesne) என்ற பெயரில் ஒரு கோட்டையை அமைத்தனர். தொடர்ந்து பிரிட்டிசுக்காரர்கள் பிட் கோட்டையை (Fort Pitt) கட்டினர். தெற்கே மொனொங்கஹேலா ஆறு வடக்கே நிலக்கரி மலை என்ற இயற்கை அரண்களுடன் இக்கோட்டைகள் பாதுகாப்பாக திகழ்ந்தன. நிலக்கரி மலையில் வெட்டி எடுக்கப்பட்ட நிலக்கரி இக்கோட்டைகளில் சேமிக்கப்பட்டது. இதன் காரணமாகவே பிட்சுபர்க்கிற்கு "ஸ்மோக்கி நகரம்" (Smoky City) என்று பெயர்.[4] 1800 ஆம் ஆண்டுகளின் பிற்பகுதியில், ஆண்டு நிலக்கரி உற்பத்தி 13 மில்லியன் டன்களாக இருந்தது.[5]
நிலக்கரியினை வெட்டி எடுக்க பிட்சுபர்க் நகரத்திலிருந்து ஏறக்குறைய அணுக முடியாத உயரத்தில் இருந்த "நிலக்கரி மலைக்கு" (Coal Hill) தொழிலாளர்களை மேலும் - கீழும் கொண்டு செல்வதற்காக கம்பிவடம் சார்ந்த (Funicular) இந்த இரயில் போக்குவரத்து கட்டமைக்கப்பட்டது. "நிலக்கரி மலை" (Coal Hill) இப்போது மவுண்ட் வாஷிங்டன் (Mount Washington) என்று அழைக்கப்படுகிறது.
மொனொங்கஹேலா சாய்தள இரயில், பிரஷியாவில் பிறந்த பொறியாளர் ஜான் எண்ட்ரெஸ் என்பவரால், 1870 ஆம் ஆண்டில் வடிவமைத்துக் கட்டமைக்கப்ப்பட்டது ஆகும். அமெரிக்காவில் கட்டமைக்கப்பட்ட முதல் பயணிகள் கம்பிவட இழுவை இரயில் (Funicular) போக்குவரத்து என்ற பெருமையை மொனொங்கஹேலா சாய்தள இரயில் பெற்றுள்ளது. மே 28, 1870 ஆம் தேதி தொடங்கப்பட்டுள்ள இந்த இரயில் போக்குவரத்து ஒன்றரை நூற்றாண்டுகளாக தொடர்ந்து பயன்பாட்டில் உள்ளது. [6]
வாஷிங்டன் மலை மீதுள்ள மொனொங்கஹேலா இரயில் நிலையத்தை ஒட்டி அமைக்கப்பட்டுள்ள பிட்சுபர்க் நகர்புறத்தின் (Pittsburgh Downtown) எழில்மிகு காட்சிகளையும், புகழ்பெற்ற மூன்று ஆறுகளான அலெகெனி, மொனொங்கஹேலா மற்றும் ஓஹியோவையும் காண்பதற்காக சுற்றுலாப் பயணியர் இங்கு வருகின்றனர். இங்குள்ள கிராண்ட் வியூ சாலையில் நடந்து செல்கிறார்கள். மொனொங்கஹேலா சாய்தளத்தின் மேல் நிலையத்தை ஒட்டி பார்வையாளர் தளம் ஒன்று அமைக்கப்பட்டுள்ளது. 369 அடி உயரத்தில் நின்று பிட்சுபர்க் நகரியத்தையும் (Pittsburgh Downtown), மூன்று நதிகள் சங்கமிக்கும் அழகையும் பார்த்து ரசிக்கலாம். இதனை இரவின் விளக்கொளியில் காண்பது சிறப்பு.[7]
இங்கு வாழும் மக்களுக்கு ஏற்ற போக்குவரத்தாகவும் இந்த இழுவை இரயில் பயன்படுகிறது. நள்ளிரவு வரை மக்கள் சென்று வரும் இழுவை இரயில்வே பாதை இதுவேயாகும்.
மேல் மற்றும் கீழ் ரயில் நிலையங்களின் முகப்பறைகளில் பயணச்சீட்டு வழங்கும் இயந்திரம் உள்ளது. பணம், கனெக்ட் கார்டு (ConnectCard), பாஸ்கள் (passes), பணப் பரிமாற்றங்கள் மற்றும் டிக்கெட்டுகள் (transfers and tickets) மோனோங்கஹேலா சாய்தளத்தில் கட்டணமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படும். [9]
1882 ஆம் ஆண்டில், இது புதுப்பிக்கப்பட்டுள்ளது. 1935 ஆம் ஆண்டு முதல், நீராவி இஞ்சினுக்குப் பதிலாக மின்சார மோட்டார் பயன்படுத்தப்படுகிறது. 1982-83 ஆம் ஆண்டுகளில் புதிய பாதை அமைக்கப்பட்டு, ரயில் பெட்டிகள் மற்றும் நிலையங்கள் புதுப்பிக்கப்பட்டுள்ளன. 1994 ஆம் ஆண்டில், மேல் மற்றும் கீழ் நிலையங்கள், இரயில் பெட்டிகள், மின்சார மோட்டார்கள் மற்றும் கட்டுப்பாடுகள் அனைத்தும் மீண்டும் புதுப்பிக்கப்பட்டுள்ளன.[6]