ரவீந்திர சங்கீதம்

ரவீந்திர சங்கீதம் (Rabindra Sangeet) என்பது தாகூர் பாடல்கள் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இது இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் பாடல்கள் ஆகும். இது 1913ஆம் ஆண்டு இலக்கியத்திற்கான நோபல் பரிசு வென்ற பெங்காலி பல்துறை வல்லுநர் இரவீந்திரநாத் தாகூர் எழுதியது மற்றும் இயற்றப்பட்டது.^[1] தாகூர் சுமார் 2,230 பாடல்களைக் கொண்ட ஒரு சிறந்த இசையமைப்பாளராக இருந்தார். ^[2] இந்தியா மற்றும் வங்காளதேசத்தில் பிரபலமான வங்காள இசையில் பாடல்கள் தனித்துவமான தன்மைகளைக் கொண்டுள்ளன. ^{[3] [4]}

ரவீந்திர சங்கீதத்துடன் நடனம் ஆடப்படுகிறது

இது பாடும் போது அதன் தனித்துவமான தொகுப்பால் வகைப்படுத்தப்படுகிறது. இதில் மென்ட், முர்கி போன்ற குறிப்பிடத்தக்க அளவிலான அலங்காரங்கள் அடங்கும். மேலும் இது காதல் உணர்வின் வெளிப்பாடுகளால் நிரப்பப்படுகிறது. இசை பெரும்பாலும் இந்துஸ்தானி இசை, கருநாடக இசை, மேற்கத்திய இசை மற்றும் வங்காளத்தின் உள்ளார்ந்த நாட்டுப்புற இசை ஆகியவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டுள்ளது. ஒரு சரியான சமநிலை, கவிதை மற்றும் இசைத்திறன் ஆகியன் அவற்றில் இயல்பாகவே உள்ளது. பாடல்கள் மற்றும் இசை இரண்டும் ரவீந்திர சங்கீதத்தில் கிட்டத்தட்ட சமமான முக்கியத்துவத்தைக் கொண்டுள்ளன. தாகூர் சில ஆறு புதிய தாளங்களை உருவாக்கினார். ஏனென்றால் அந்த நேரத்தில் இருந்த பாரம்பரிய கதைகள் நீதியைச் சொல்ல முடியாது என்று அவர் உணர்ந்தார். பாடல் வரிகள் தடையற்ற கதைகளின் வழியில் வந்து கொண்டிருந்தன.

வரலாறு

ரவீந்திர சங்கீதம் தாகூரின் இலக்கியத்தில் திரவமாக ஒன்றிணைகிறது. அவற்றில் பெரும்பாலானவை கவிதைகள் அல்லது புதினங்கள், கதைகள் அல்லது நாடகங்களின் பகுதிகள்-பாடல் வரிகள் போன்றவை. இந்துஸ்தானி இசையின் தும்ரி பாணியால் செல்வாக்கு செலுத்திய இவைகள், மனித உணர்ச்சியின் முழு அளவையும் இயக்கி வந்தது. அவருடைய ஆரம்பகால பிரம்மா போன்ற பிரம்ம பக்தி பாடல்கள் முதல் அரை-சிற்றின்ப இசைப்பாடல்கள் வரை இது தொடர்ந்தது. ^[5] பாரம்பரிய இராகங்களின் தொனியின் நிறத்தை அவை மாறுபட்ட அளவுகளுக்கு மாற்றியமைத்தன. சில பாடல்கள் கொடுக்கப்பட்ட ராகத்தின் மெல்லிசையையும் தாளத்தையும் உண்மையாகப் பிரதிபலித்தன. ^[6] ஆயினும், அவரது படைப்புகளில் சுமார் பத்தில் ஒன்பது பங்கா கான் அல்ல, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மேற்கத்திய, இந்துஸ்தானி, பெங்காலி நாட்டுப்புறம் மற்றும் தாகூரின் சொந்த மூதாதையர் கலாச்சாரத்திற்கு "வெளிப்புறம்" போன்ற பிற பிராந்திய சுவைகளிலிருந்து "புதிய மதிப்புடன்" தாளங்களின் உடல் புதுப்பிக்கப்பட்டது. ^[7] உண்மையில், தாகூர் பாரம்பரிய இந்துஸ்தானி தும்ரி போன்ற வேறுபட்ட மூலங்களிலிருந்து ஸ்காட்டிஷ் பாலாட்களுக்கு செல்வாக்கை ஈர்த்தார்.

பாடல்கள்

ரவீந்திர சங்கீதம், மனிதநேயம், கட்டமைப்புவாதம், உள்நோக்கம், உளவியல், காதல், ஏக்கம், ஏக்கம், பிரதிபலிப்பு, நவீனத்துவம் ஆகியவற்றிலிருந்து தலைப்புகளை உள்ளடக்கியுள்ளது. தாகூர் முதன்மையாக இரண்டு பாடங்களுடன் பணிபுரிந்தார் - முதலாவதாக, மனிதர், அந்த மனிதனின் இருப்பு மற்றும் மனிதனாக ஆகிவிடுவது. இரண்டாவதாக, இயற்கை, அவளுடைய எண்ணற்ற வடிவங்கள் மற்றும் வண்ணங்களில், மற்றும் மனிதனுக்கும் இயற்கைக்கும் இடையிலான உறவு மற்றும் இயற்கை எவ்வாறு பாதிக்கிறது மனிதர்களின் நடத்தை மற்றும் வெளிப்பாடுகள் ஆகியன. தாகூரின் இசையில் ஆரம்பகால படைப்புகளில் ஒன்றான பானுசிம்ஹா தாகுரேர் பதவாலி (அல்லது பானுசிங்கர் போடபோலி) முதன்மையாக வங்காளத்திலிருந்து ஒத்த மற்றும் இன்னும் வேறுபட்ட மொழியில் இருந்தது - இந்த மொழி, பிரஜாபுலி, வைணவ பாடல்களின் மொழியிலிருந்து பெறப்பட்டது. ஜெயதேவரின் கீத கோவிந்தம், சமசுகிருதத்திலிருந்தும் சில தாக்கங்களைக் காணலாம். புராணங்கள், உபநிடதம், அத்துடன் காளிதாசரின் காளிதாசரின் மேகதூதம் மற்றும் அபிஞான சாகுந்தலம் போன்ற கவிதை நூல்களிலிருந்தும் காணலாம். தாகூர் எல்லா காலத்திலும் மிகச் சிறந்த கதைசொல்லிகளில் ஒருவராக இருந்தார். அவருடைய வாழ்நாள் முழுவதும், அவரைச் சுற்றியுள்ள மக்களின் ஆன்மாவிலும், பருவங்களின் மாற்றங்களுடனும் எழுச்சியுடன் எழுந்திருக்கும் அவரது அனைத்து படைப்புகளின் மூலமும் ஒரு கதை விளக்கத்தைக் காண்கிறோம். உருவகத்தின் ஒரு மேதை, அவரது நூல்களுக்கு அடித்தளமாக இருக்கும் உண்மையான பொருளை அடையாளம் காண்பது பெரும்பாலும் கடினம். ஆனால் தாகூரைப் பற்றி உண்மையிலேயே மிகச் சிறந்த விஷயம் என்னவென்றால், அவரது பாடல்கள் ஒரு நபர் எதிர்கொள்ளும் ஒவ்வொரு சாத்தியமான சூழ்நிலையிலும் எந்தவொரு சாத்தியமான ஒவ்வொரு மனநிலையுடனும் அடையாளம் காணக்கூடியவை. ரவீந்திரசங்கீதத்தில் நம்பமுடியாத சக்திவாய்ந்த கவிதைகள் உள்ளன என்ற கருத்தை இது உண்மையிலேயே வலுப்படுத்துகிறது. உபநிடதங்கள் அவரது வாழ்நாள் முழுவதும் அவரது எழுத்தில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தின.

ரவீந்திரசங்கீத்தின் குறிப்பிடத்தக்க பாடகர்கள்

வங்காளத்தைச் சேர்ந்த ரவீந்திரசங்கீத பாடகர்

• சுவாகதலட்சுமி தாசுகுப்தா
• பங்கஜ் முல்லிக்

திரைத்துறையைச் சேர்ந்த கலைஞர்கள்

• ஆல்கா யாக்னிக்
• அரிஜித் சிங்
• பப்பி லஹரி
• கவிதா கிருஷ்ணமூர்த்தி
• கிஷோர் குமார்
• குமார் சானு
• ரூபா கங்குலி
• சிரேயா கோசல்

மேற்கோள்கள்

1. Sigi 2006
2. Sanjukta Dasgupta (2013). Tagore-At Home in the World.
3. Tagore 2007
4. "Magic of Rabindra Sangeet". http://www.deccanherald.com/content/66947/magic-rabindra-sangeet.html. பார்த்த நாள்: 9 July 2013. 
5. Tagore, Dutta & Robinson 1997, ப. 94.
6. Dasgupta 2001.
7. Ghosh 2011.
8. "Tabu mone rekho" (in Bengali). tagoreweb.in. Retrieved 11 May 2012.

நூல் பட்டியல்

• Dasgupta, Sanjukta; Guha, Chinmoy (2013). Tagore-At Home in the World. SAGE Publications. ISBN 978-81-321-1084-2.
• Furrell, James Wyburd (1882). The Tagore Family: A Memoir. Kegan Paul, Trench, & Company.
• Ghosh, Santidev (2006). Rabindrasangeet Vichitra – Rabindra Sangeet Miscellany. Concept Publishing Company. ISBN 978-81-8069-305-2.
• Ghosh, B. (2011). "Inside the World of Tagore's Music". Parabaas. http://www.parabaas.com/rabindranath/articles/pBhaswati2.html. பார்த்த நாள்: 17 September 2011. 
• Sigi, Rekha (2006). Gurudev Ravindra Nath Tagore A Biography. Diamond Pocket Books (P) Ltd. ISBN 978-81-89182-90-8.
• Som, Reba (2010). Rabindranath Tagore: The Singer and His Song. Viking (published 26 May 2010). ISBN 978-0-670-08248-3. OL 23720201M.
• Tagore, Rabindranath (2007). Boyhood Days. Penguin Books India. ISBN 978-0-14-333021-9.
• Dutta, K.; Robinson, A. (1995). Rabindranath Tagore: The Myriad-Minded Man. Saint Martin's Press (published December 1995). ISBN 978-0-312-14030-4.

மேலும் வாசிக்க

For year of composition, இராகம் and tala of Tagore's songs, see:

• (in Bengali) Chandra, Sudhir (2002). Rabindrasangeet: Rag-Shur Nirdeshika. Papyrus, Kolkata.
• (in Bengali) Mukhopadhyay, Prabhat Kumar (2003). Gitabitan: Kalanukromik Shuchi. Tagore Research Institute, Kolkata.

வெளி இணைப்புகள்

• tagoreweb.in, contains complete works of Tagore, including his songs,
• "Gitabitan of Rabindranath Tagore – An Encyclopedic Site". www.gitabitan.net.