ரூனா பானர்ஜி

ரூனா பானர்ஜி
பிறப்பு1950 (அகவை 73–74)
இலக்னோ, உத்தரப் பிரதேசம், India
பணிசமூக சேவகர்
அறியப்படுவதுசிக்கங்கரி தொழிலாளர்களின் புத்துணர்வு
விருதுகள்பத்மசிறீ

ரூனா பானர்ஜி (Runa Banerjee) ஓர் இந்திய சமூக சேவகரும் இந்திய மாநிலமான உத்தரபிரதேசத்தின் ஏழை உழைக்கும் பெண்களின் நலன்களை ஊக்குவிக்கும் ஒரு அரசு சாரா அமைப்பான சுயதொழில் பெண்கள் சங்கத்தின் (SEWA) இணை நிறுவனரும் ஆவார், அங்கு இவர் பொதுச் செயலாளராகவும் தலைமை நிர்வாக அதிகாரியாகவும் பணியாற்றுகிறார்.[1] உலகெங்கிலும் உள்ள அமைதிக்காகப் பாடுபடும் பெண்களில் ஒருவரான இவர், 2005 ஆம் ஆண்டில் அமைதிக்கான நோபல் பரிசிற்கு கூட்டாகப் பரிந்துரைக்கப்பட்டார், இறுதியில் முகமது எல்பரடேய் வென்றார்.[2] இந்திய சமூகத்திற்கு இவர் செய்த பங்களிப்புகளுக்காக 2007 ஆம் ஆண்டில் இந்திய அரசு இவருக்கு நான்காவது மிக உயர்ந்த குடிமை விருதான பத்மசிறீ விருதை வழங்கியது.

வாழ்க்கை வரலாறு

[தொகு]

ரூனா பானர்ஜி 1950 ஆம் ஆண்டில் இந்திய மாநிலமான உத்தரப்பிரதேசத்தின் தலைநகரான இலக்னோவில் உள்ள மாடல் ஹவுஸ் பகுதியில் ஒரு இந்து குடும்பத்தில் பிறந்தார்.[3] இவர் தனது ஆரம்ப ஆண்டுகளில் சமூக சேவையில் தீவிரமாக இருந்ததாகவும், அப்பகுதியின் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளுக்கு கல்வி கற்பிப்பதில் ஈடுபட்டதாகவும் கூறப்படுகிறது. 1979 ஆம் ஆண்டில், தேவிகா நாக் போன்ற உள்ளூரில் அறியப்பட்ட மருத்துவர்களின் பங்கேற்புடன் ஏழைகளுக்கான சுகாதார முகாமுக்கு இவர் ஏற்பாடு செய்தார். அந்த ஆண்டு வெளியிடப்பட்ட யுனிசெஃப் அறிக்கை, இலக்னோவில் தோன்றிய எம்பிராய்டரியின் பாரம்பரிய வடிவமான சிக்கங்கரி கைவினைஞர்கள் மீது தனது கவனத்தை செலுத்தத் தூண்டியது. கைவினைஞர்கள் இடைத்தரகர்களால் சுரண்டப்பட்டு வறுமையில் வாழ்ந்து வருவதாக அறிக்கை வெளிப்படுத்தியது. பானர்ஜி, தனது நண்பர் செஹ்பா ஹுசைனுடன் இணைந்து, கைவினைஞர்களின் குழந்தைகளுக்காக ஒரு தொடக்கப் பள்ளியைத் தொடங்கினார், அவர்களுக்கு பெயரளவு கட்டணம் ₹1 ஆகும்.[4] 1984 ஆம் ஆண்டில், 31 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட எர்ன் வைல் யூ லர்ன் என்ற முழக்கத்ததுடன் பணியைத் தொடங்கினார், மேலும் இந்த அமைப்பு இலக்னோ அத்தியாயத்தின் சுயதொழில் செய்யும் பெண்கள் சங்கமாக (SEWA) அதே ஆண்டில் முறையாக பதிவு செய்யப்பட்டது.[5] இந்த அமைப்பு சிக்கங்கரி கைவினைஞர்களுக்கு வேலை செய்யும் போது கைவினைக் கலையை கற்பிக்க ஒரு தளத்தை வழங்கியது, மேலும் பல ஆண்டுகளில் உறுப்பினர் எண்ணிக்கை 7500 க்கும் அதிகமாக வளர்ந்தது. சுமார் 8000 பெண்கள் இந்த அமைப்பால் பயிற்சி பெற்றதாகக் கூறப்படுகிறது, மேலும் அவர்களின் முயற்சிகள் அப்போதைய வீழ்ச்சியடைந்த சிக்கன்காரி கைவினைக் கலையின் மறுமலர்ச்சிக்கு உதவியதாக அறியப்படுகிறது.[6] இந்த அமைப்பின் ஆதரவின் கீழ், அவர் இந்தியாவிலும் வெளிநாட்டிலும் பல கண்காட்சிகளை ஏற்பாடு செய்தார், முதல் கண்காட்சி புதுதில்லியில் உள்ள இஸ்லாமிய மையத்தில் நடைபெற்றது, அதைத் தொடர்ந்து வாஷிங்டனில் சில்க் ரோடு பிரச்சாரம், மிலனில் 2003 ஆம் ஆண்டின் மேசெஃப் சர்வதேச ஹோம் ஷோ, மெல்போர்னில் ஓரியண்ட் ஷோ மற்றும் லண்டன் மற்றும் பார்சிலோனாவில் பிற கண்காட்சிகள் நடைபெற்றன.[2] இந்த அமைப்பு இந்திய அரசின் ஜவுளித்துறை அமைச்சகத்தின் அம்பேத்கர் ஹஸ்தசில்ப் விகாஸ் யோஜனா (ஏ. எச். வி. ஒய்) ஒரு பகுதியாகும்.[7]

2002 குஜராத் கலவரத்தில் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் மறுவாழ்வில் பானர்ஜியின் முயற்சிகளும் தெரிவிக்கப்பட்டன.[8] அவர், ஹுசைனுடன் சேர்ந்து, கலவரத்தை அடுத்து குஜராத்தில் சுற்றுப்பயணம் செய்து, பாதிக்கப்பட்ட பெண்களுக்கு சிகங்கரி செய்து வாழ்வதற்கு உதவினார், அவர்களுக்கு தேவையான பயிற்சியை வழங்கினார்.  [சான்று தேவை]இந்த முயற்சிகளின் காரணமாக 2005 ஆம் ஆண்டிற்கான அமைதிக்கான நோபல் பரிசிற்கு, பீஸ்வுமன் அக்ராஸ் தி குளோப் என்ற நிறுவனத்தில் அவரது சகாக்களுடன் சேர்ந்து பரிந்துரைக்கப்பட்டார். இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, இந்திய அரசு 2007 ஆம் ஆண்டில் அவருக்கு நான்காவது மிக உயர்ந்த குடிமை விருதான பத்மசிறீ விருதை வழங்கியது.[9]

மேற்கோள்கள்

[தொகு]
  1. ↑ "Governing Body Members of SEWA Lucknow". SEWA Lucknow. 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 January 2016.
  2. ↑ "1000 Women Nobel Peace Prize Nominations 2005". Science for Peace. 21 September 2005. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 January 2016.
  3. ↑ "Women Empowerment through SEWA & Revival of the Chikankari". Lucknow Society. 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 January 2016.
  4. ↑ "Runa Banerji The Woman Behind SEWA". Boloji. 22 October 2006. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 January 2016.
  5. ↑ "Self Employed Women's Association". Indian NGOs. 2016. Archived from the original on 25 டிசம்பர் 2018. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 January 2016. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  6. ↑ "The right kind of sewa revives a forgotten craft". Hindustan Times. 8 March 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 January 2016.
  7. ↑ "Implementing Agency Detail". Ministry of Textiles, Government of India. 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 January 2016.
  8. ↑ "Runa Banerjee on 1000peacewomen". 1000peacewomen. 2016. Archived from the original on 5 மார்ச் 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 4 January 2016. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  9. ↑ "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 3 January 2015.