லஜ்பத் நகர் (Lajpat Nagar). தில்லி மாவட்டத்தில் உள்ள தென் தில்லியில் ஒரு குடியிருப்பு மற்றும் வணிக சுற்றுவட்டாரமாக உள்ளது. பஞ்சாபின் சிங்கம் என்றும் அழைக்கப்படும் லாலா லஜ்பத் ராயின் நினைவாக, இந்த நகருக்கு இப்பெயர் ஏற்பட்டது. இன்று, லஜ்பத் நகர் மத்திய சந்தைக்கு மிகவும் பிரபலமானதாக உள்ளது. [1] இதை, என்.சி.ஆர் பிராந்தியத்தில் காஜியாபாத்தில் உள்ள லஜ்பத் நகருடன் ஒப்பிட்டு குழப்பமடையக்கூடாது.
இந்த பகுதி நான்கு பகுதிகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது: லஜ்பத் நகர் I, II, III (ரிங் சாலையின் வடக்கு) மற்றும் IV (ரிங் சாலையின் தெற்கு), அமர் காலனி, தயானந்த் காலனி, மற்றும் டபுள் ஸ்டோரி (நிர்மல் பூரி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது) போன்றவை ஆகும். தேசிய பூங்கா மற்றும் விக்ரம் விகார் போன்ற வீடமைப்பு காலனிகளும் இதில் அமைந்துள்ளன. லஜ்பத் நகர் அதன் பிரபலமான விற்பனை இடமான மத்திய சந்தைக்கு பிரபலமானது. மேலும் அங்கு விற்கப்படும் ஆடைகள் மற்றும் ஜவுளிகளுக்கும் பெயர் பெற்றது.
இப்பகுதி ஓரளவு புது தில்லி மக்களவைத் தொகுதியின் கீழ் வருகிறது. அதன் ஒரு பகுதி தெற்கு தில்லி மக்களவைத் தொகுதியில் உள்ளது .
லஜ்பத் நகர் 1950 களில் உருவாக்கப்பட்டது. மேலும், அதன் ஆரம்பகால குடியிருப்பாளர்களில் பெரும்பாலோர் இந்துக்கள் மற்றும் சீக்கியர்கள் ஆவர். 1947 இல் இந்தியா பிரிக்கப்பட்டதைத் தொடர்ந்து இவர்கள், புதிதாக உருவான பாகிஸ்தானிலிருந்து கிழக்கு நோக்கி நகர்ந்தனர். எனவே, இந்த நபர்களில் பலர் முல்தானிகள் மற்றும் சிந்தி மக்களாக உள்ளனர். [2] லஜ்பத் நகர் IV (தயானந்த் காலனி) இன் ஒரு பகுதிக்கு, 1957 இல், திரு பி.என். பூரி அவர்களால், மகரிஷி தயானந்த சரஸ்வதியின் பெயரிடப்பட்டது,
ஆரம்பத்தில் புராண குயிலாவில் அகதிகள் முகாம்கள் அமைக்கப்பட்டன, மேலும் அகதிகளுக்கு லஜ்பத் நகர், படேல் நகர், ராஜேந்திர நகர் போன்ற பகுதிகளில் இடங்கள் ஒதுக்கப்பட்டன. இராணுவ முகாம்களைப் போலவே, இந்த வீடுகள் 15x60 அடி உயரத்தில் கட்டப்பட்டவை. ஆரம்பத்தில் வீடுகள் அனைத்தும் ஒரே மாடி, அஸ்பெஸ்டாஸ் கூரைகளுடன் இருந்தன. ஆனால் இந்த சுற்றுப்புறத்தில், இப்போது பெரும்பாலான வீடுகள் பல மாடிகளைக் கொண்டுள்ளன.
கஸ்தூரிபா ஆசிரமம் என்று அழைக்கப்படும் பங்களாதேஷ் விடுதலைப் போரின்போது, காலனி வங்காள விதவைகளுக்கான அகதி முகாமையும் இந்த பகுதி வைத்திருந்தது. 1960 ஆம் ஆண்டில், இந்தியப் பிரிவினைக்குப் பிறகு, பல ஆண்டுகளாக செயல்பட்ட பின்னர் மக்கள் சங்கத்தின் ஊழியர்கள் (1921 இல் லாகூரில் லாலா லஜ்பத் ராய் அவர்களால் நிறுவப்பட்டது) எம்.பி. லாலா அச்சிந்த் ராமின் இல்லத்திலிருந்து லஜ்பத் பவன் என்ற புதிய கட்டிடத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. [3]
சமீபத்திய ஆண்டுகளில், லஜ்பத் நகர் சுற்றுலாப் பயணிகளுக்கும், ஆப்கானிஸ்தான் உள்ளிட்ட பல்வேறு நாடுகளைச் சேர்ந்த சில அகதிகளுக்கும் விருப்பமான குடியிருப்பு இடமாக மாறியுள்ளது, தலைநகரில், தரமான சுகாதாரப் பாதுகாப்பு இருப்பதால், பெரும்பாலும் மருத்துவ சுற்றுலாப் பயணிகளாக புதுடெல்லிக்குச் செல்கின்றனர். இந்தியா, ஆப்கானிஸ்தான், பாக்கிஸ்தான் மற்றும் பல ஆப்பிரிக்க நாடுகளின் தனிநபர்களை இந்த சுற்றுப்புறத்தில் பார்ப்பது பொதுவானதாக உல்ளது.
டெல்லி போக்குவரத்து கழக, பேருந்து சேவைகள் மற்றும் டெல்லி மாஸ் ரேபிட் டிரான்ஸிட் சிஸ்டம் ஆகியவற்றால் லஜ்பத் நகர் நன்கு இணைக்கப்பட்டுள்ளது. பாதை எண் 543 கிழக்கு தில்லியில் உள்ள ஆனந்த் விகாரை லஜ்பத் நகருடன் இணைக்கிறது, மற்றும் டீவர் முத்ரிகா லஜ்பத் நகரை வட டெல்லியில் ரோஹினி மற்றும் மேற்கு டெல்லியில் பஞ்சாபி பாக் உடன் இணைக்கிறது. டெல்லி மெட்ரோவின் லஜ்பத் நகர் நிலையம் டெல்லி மெட்ரோவின் வயலட் லைன் மற்றும் டெல்லி மெட்ரோவின் பிங்க் லைனில் நிலத்தடி தளங்களில் உயரமான தளங்களை கொண்டுள்ளது. இந்த நிலையம் வயலட் கோட்டின் முதல் பகுதியுடன் 2010 இல் பொதுமக்களுக்காக திறக்கப்பட்டது. ஒரு புதிய சுரங்கபாதை இணைப்பு லஜ்பத் நகர் இடையே பாதுகாப்பு காலனி-லஜ்பத் நகர் மேம்பாலம் கீழே 2014 திறக்கப்பட்டு விட்டது. ஜங்புரா நீட்டிப்பு, போகல் மற்றும் நிஜாமுதீன் போன்ற பகுதிகளில் எளிமையாக அணுகுவதற்கு. இந்த பகுதி டெல்லி புறநகர் ரயில்வேயுடன் லஜ்பத் நகர் ரயில் நிலையத்துடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது.
லஜ்பத் நகர் ஒரு பெரிய பஞ்சாபி சமூகத்தின் தாயகமாகும், இது பல திரைப்படங்களில் இடம்பெறுகிறது.
It is transforming an identity which once was dominated by migrated refugees (Multanis and Sindhis) from Pakistan after Partition.