ఐ.ఎన్.ఎస్.కుర్సురా (ఎస్.20)

ఐ.ఎన్.ఎస్.కుర్సురా (ఎస్.20) గమన చిత్రం
History
భారతదేశం
పేరు: ఐ.ఎన్.ఎస్.కుర్సురా
నిర్మాణ సంస్థ: సుడోమెఖ్, అడ్మిరల్టీ షిప్‌యార్డ్, లెనిన్‌గ్రాడ్, సోవియట్ యూనియన్
జలప్రవేశం: 1969 ఫిబ్రవరి 25
కమిషనైనది: 1969 డిసెంబరు 18
Decommissioned: 2001 ఫిబ్రవరి 27
Identification: S20
Fate: ఆర్.కె.బీచ్ వద్ద మ్యూజియం షిప్, విశాఖపట్నం
సాధారణ లక్షణాలు
తరగతి, రకం: కల్వరి (1967)-class 0 జలాంతర్గామి
డిస్‌ప్లేస్‌మెంటు:
  • 1,950 ట. (1,919 long tons) ఉపరి భాగం
  • 2,475 ట. (2,436 long tons) నీట మునిగేది
పొడవు: 91.3 మీ. (300 అ.)
బీమ్: 7.5 మీ. (25 అ.)
డ్రాట్: 6 మీ. (20 అ.)
వేఘం:
  • 16 knots (30 km/h; 18 mph) ఉపరి భాగం
  • 15 knots (28 km/h; 17 mph) నీట మునిగేది
పరిధి:
  • 20,000 మై. (32,000 కి.మీ.) at 8 kn (15 km/h; 9.2 mph) ఉపరి భాగం
  • 380 మై. (610 కి.మీ.) at 10 kn (19 km/h; 12 mph) నీట మునిగేది
పరీక్షా లోతు: 985 అ. (300 మీ.)
Complement: 75 ( 8 మంది అధికారులతో కలిపి)
ఆయుధాలు:

ఐ.ఎన్.ఎస్.కుర్సురా (ఎస్.20) అనేది ఇండియన్ భారత నావికా దళానికి చెందిన కల్వరి తరగతి (ఫాక్స్‌ట్రాట్-తరగతి రూపాంతరం) ఇంధన-విద్యుత్ జలాంతర్గామి.అది భారతదేశానికి చెందిన నాల్గవ జలాంతర్గామి.కుర్సురా 1969 డిసెంబరు 18న వాడుకలోకి ప్రారంభించబడి, 31 సంవత్సరాల సేవచేసిన తర్వాత 2001 ఫిబ్రవరి 27న ఉపసంహరించబడింది.అది 1971 ఇండో-పాకిస్తానీ యుద్ధంలో పాల్గొంది. అక్కడ అది పెట్రోల్ మిషన్లలో కీలక పాత్ర పోషించింది. తరువాత కుర్సురా ఇతర దేశాలతో నావికా విన్యాసాలలో పాల్గొంది. ఇతర దేశాలలో అనేక సద్భావన పర్యటనలు చేసింది.

కుర్సురా దాని సేవ నుండి ఉపసంహరించుకున్న తర్వాత, దీనిని 2002న ఆగష్టు 9న అప్పటి ఆంధ్రప్రదేశ్ ముఖ్యమంత్రి ఎన్. చంద్రబాబు నాయుడు జాతికి అంకితం చేసాడు.[1] [2] 2002 ఆగష్టు 24 నుండి ప్రజల ప్రవేశం కొరకు మ్యూజియంగా భద్రపరచబడింది.ఇది చివరిగా విశాఖపట్నం రామకృష్ణ బీచ్ వద్దకు ప్రయాణించి, అక్కడ తన స్థిర నివాసం ఏర్పరచుకుంది. కుర్సురా వాస్తవికతను నిలుపుకున్న అతి కొద్ది జలాంతర్గామి మ్యూజియాలలో ఒకటిగా గుర్తింపు పొందింది. విశాఖనగరంలో "తప్పక సందర్శించవలసిన పర్యాటక గమ్యస్థానం"గా గణితికెక్కింది. కుర్సురా ఉపసంహరించబడిన జలాంతర్గామి అయినప్పటికీ, ఇది ఇప్పటికి నౌకాదళం "డ్రెస్సింగ్ షిప్" గౌరవాన్ని అందుకుంటుంది. ఈ గౌరవం సాధారణంగా క్రియాశీల నౌకలకు మాత్రమే ఇవ్వబడుతుంది.

వివరణ

[మార్చు]
కుర్సుర ఆరు టార్పెడో గొట్టాలు. వాటిలో రెండు టార్పెడోలతో లోడ్ చేయబడ్డాయి.

కుర్సురా పొడవు 91.3 మీ. (300 అ.) మొత్తం, 7.5 మీ. (25 అ.) పుంజం 6 మీ. (20 అ.) డ్రాఫ్ట్ . 1,950 ట. (1,919 long tons) స్థానభ్రంశం చేసింది. ఉపరితలం, 2,475 ట. (2,436 long tons) మునిగిపోయింది. గరిష్ట డైవింగ్ లోతు 985 అ. (300 మీ.) . 8 మంది అధికారులు, 67 మంది నావికులు సహా 75 మంది దీనిలో పూరకంగా ఉన్నారు. [3]

జలాంతర్గామిలో టెలిగ్రాఫ్ డయల్ చేస్తుంది

కుర్సురా జలాంతర్గామికి మూడు షాఫ్ట్‌లు ఉన్నాయి. ఒక్కొక్కటి ఆరు బ్లేడ్ ప్రొపెల్లర్‌తో ఉంటాయి.మూడు కొలోమ్నా 2D42M డీజిల్ ఇంజన్‌లతో 2,000 horsepower (1,500 కి.W) మూడు ఎలక్ట్రిక్ మోటార్లు ఉన్నాయి. వాటిలో రెండు 1,350 hp (1,010 కి.W) 2,700 hp (2,000 కి.W) తో ఒకటి.కుర్సురా గరిష్టంగా 16 knots (30 km/h) ఉపరితలంపై ఉన్నప్పుడు, 15 knots (28 km/h) మునిగిపోయినప్పుడు, 9 knots (17 km/h) స్నార్కెల్లింగ్ చేస్తున్నప్పుడు దాని పరిధి 20,000 మై. (32,000 కి.మీ.) 8 kn (15 km/h; 9.2 mph) వద్ద ఉపరితలంపై ఉన్నప్పుడు 380 మై. (610 కి.మీ.) 10 kn (19 km/h; 12 mph) వద్ద మునిగిపోయినప్పుడు. 22 టైప్ 53 టార్పెడోలను తీసుకువెళ్లడానికి 10 టార్పెడో ట్యూబ్‌లు ఉన్నాయి. టార్పెడోలకు బదులుగా 44 గనులు వేయగలదు. కుర్సురా ఉపరితల శోధన కోసం స్నూప్ ట్రే I-బ్యాండ్ రాడార్‌ను కలిగి ఉంది. [3]

కార్యాచరణ చరిత్ర

[మార్చు]

1969 డిసెంబరు 18న సాయంత్రం రీగా, సోవియట్ యూనియన్ వద్ద భారతదేశానికి కుర్సురాను షిిఫ్ కమీషనింగ్ ఆధ్వర్యంలో అప్పగించట జరిగింది.కుర్సురా భారతదేశానికి చెందిన నాల్గవ జలాంతర్గామి.[4] కుర్సురా మొదటి కమాండింగ్ అధికారి కమాండర్ అరుణ్ ఆడిట్టో. కుర్సురా 1970 ఫిబ్రవరి 20న భారతదేశానికి తన తొలి ప్రయాణాన్ని ప్రారంభించింది [5] కుర్సురా స్వదేశానికి 1970 ఫిబ్రవరి నుండి ఏప్రిల్ వరకు రావటానికి కొనసాగిన ప్రయాణంలో గోటెబోర్గ్, లా కొరునా, టకోరాడి, మారిషస్‌లను సందర్శించింది. [6] కుర్సురా , సోదరి పడవ ఐ.ఎన్.ఎస్. తో పాటు కరంజ్, ఇండియన్ నేవీ వెస్ట్రన్ నేవల్ కమాండ్ క్రింద పని చేయడం జరిగింది.ఫ్లాగ్ ఆఫీసర్ కమాండింగ్-ఇన్-చీఫ్ వెస్ట్రన్ నావల్ కమాండ్ (FOCINCWEST)కి నివేదించబడింది. పాకిస్థాన్‌లోని కరాచీ నౌకాశ్రయం, మక్రాన్ నౌకాశ్రయాల వద్ద గస్తీ నిర్వహించాలని వారిని ఆదేశించారు. దీని కోసం వారు వేచి ఉండే స్టేషన్‌లు జలాంతర్గామి స్వర్గధామాలను ఏర్పాటు చేశారు. [7]

1970లో, హెచ్.ఎం.ఎస్ రీడౌట్ (హెచ్ 41) అనే రంజిత్ డిస్ట్రాయర్ నౌకను ఢీకొనడంతో కారంజ్ తీవ్రంగా దెబ్బతింది. బాంబే డాక్‌యార్డ్ లేదా ఇండియన్ నేవీ వద్ద పడవలోని దెబ్బతిన్న భాగాలకు సంబంధించిన డ్రాయింగులు ఏవీ అందుబాటులో లేనందున, బొంబాయిలో అప్పటికే డాక్ చేయబడిన కుర్సురాను మెటల్ వర్క్‌కు డిజైన్ టెంప్లేట్‌గా ఉపయోగించాలని నిర్ణయించారు.1971 నాటి ఇండో-పాకిస్తాన్ యుద్ధంలో చేరే సమయంలోనెలరోజుల్లోనే కారంజ్ మరమ్మత్తు చేయబడింది.. [8]

1971 ఇండో-పాకిస్తాన్ యుద్ధం

[మార్చు]

1971 ఇండో-పాకిస్తాన్ యుద్ధం సమయంలో, కుర్సురా అరేబియా సముద్రంలో పనిచేసింది. యుద్ధం ప్రారంభమయ్యే ముందు దానికి రెండు నిర్దేశిత ప్రాంతాలలో గస్తీ విధులు ఇవ్వబడ్డాయి, కానీ రెండు పరిమితుల క్రింద పనిచేయాలని ఆదేశించబడింది: అది గుర్తించబడిన షిప్పింగ్ కారిడార్‌లను దాటకూడదు.సానుకూల గుర్తింపు తర్వాత మాత్రమే అది లక్ష్యంపై దాడి చేయాలనే పరిమితులక లోబడి పనిచేయాలి. పాకిస్తానీ నావికాదళ యుద్ధనౌకలను ముంచివేయడం, ప్రత్యేకంగా ఆదేశించినప్పుడు మర్చంట్ షిప్పింగ్‌ను ముంచడం, సాధారణ గస్తీ, నిఘా నిర్వహించడం దాని గస్తీ ముఖ్య లక్ష్యాలు. [9]

అది తన స్వంత నౌకాశ్రయం నుండి 1971 నవంబరు 13న ప్రయాణం ప్రారంభించి, అదే సంవత్సరం నవంబరు 18 నాటికి తను నిర్వహించాల్సిన గస్తీ ప్రదేశానికి చేరుకుంది. నవంబరు 25 నుండి నవంబరు 30 వరకు కుర్సురా అక్కడే ఉన్న తరువాత కొత్త గస్తీ ప్రదేశానికి మార్చబడింది. నవంబరు 30న, కుర్సురా సూచనలను బదిలీ చేయడానికి సముద్రంలో కరంజ్‌తో సమావేశమై, ఆ తర్వాత బొంబాయికి బయలుదేరి 1971 డిసెంబరు 4 నాటికి అక్కడికి చేరుకుంది. దాని గస్తీ సమయంలో, అది సరసమైన వాతావరణాన్ని ఎదుర్కొంది. అంతర్జాతీయ మార్గాల్లో ఎగురుతున్న అనేక యుద్ద , వాణిజ్య విమానాలను పర్యవేక్షించింది. [10] కుర్సురా మొదట గనులు కనుగొనటానికి ఉద్దేశించబడింది, కానీ తరువాత దాని ప్రణాళిక రద్దు చేయబడింది. [11]

తరువాత సేవ

[మార్చు]

1975లో నావల్ సైన్స్ అండ్ టెక్నలాజికల్ లాబొరేటరీ (ఎన్.ఎస్.టి.ఎల్) 58 టార్పెడోను పరీక్షించడానికి కుర్సురా ఉపయోగించారు. కుర్సురా జలాంతర్గాముల ఇతర విడిభాగాల అమర్చుట కోసం కుర్సురా చాలా సంవత్సరాలు విధుల నుండి తొలగించబడింది, కానీ సెప్టెంబరు 1980 సెప్టెంబరు, 1982 ఏప్రిల్ మధ్య సోవియట్ యూనియన్‌లో తిరిగి అమర్చుట జరిగింది.1985లో మళ్లీ అమలులోకి వచ్చింది [12]

ఐ.ఎన్.ఎస్.తారాగిరితో పాటు, కుర్సురా 1994 ఫిబ్రవరి 21-24 మధ్య పోర్ట్ బ్లెయిర్ తీరంలో ఆర్.ఆర్.ఎస్. విక్టరీ-క్లాస్ కొర్వెట్ ఆఫ్ సింగపూర్‌తో కలిసి మొదటి యాంటీ సబ్‌మెరైన్ వార్‌ఫేర్ (ఎ.ఎస్.డబ్యు) శిక్షణా విన్యాసలలో పాల్గొంది. కుర్సురా తో పాటు సింగపూర్ రెండవ (ఎ.ఎస్.డబ్యు) విన్యాసాలలో పాల్గొంది. కుర్సురా 1994 డిసెంబరులో ఐ.ఎన్.ఎస్.దునగిరి, ఆర్.ఆర్.ఎస్. పరాక్రమ, ఆర్.ఆర్.ఎస్.విజిలెన్స్ లతో పాటు ఒక మంచి సందర్శన కోసం సింగపూర్, ఇండోనేషియాలోని జకార్తాలను సందర్శించింది.[13]

31 సంవత్సరాల సేవలో, 73,500 nautical miles (136,100 కి.మీ.; 84,600 మై.), గమనం తరువాత కుర్సురా 2001 ఫిబ్రవరి 27న విధుల నుండి ఉపసంహరించబడింది [5] విధుల నుండి ఉపసంహరించబడిన జలాంతర్గామి అయినప్పటికీ, కుర్సురా ఇప్పటికీ నౌకాదళం "డ్రెస్సింగ్ షిప్" గౌరవాన్ని అందుకుంటుంది, ఇది సాధారణంగా క్రియాశీల నౌకలకు మాత్రమే ఇవ్వబడుతుంది. [14]

మ్యూజియం నౌక (2002 – ప్రస్తుతం)

[మార్చు]
విశాఖపట్నంలో మ్యూజియం షిప్‌గా కుర్సురా
కుర్సురా 2013లో మరమ్మతులకు గురైంది

డీకమిషన్ తర్వాత, నౌకను విశాఖపట్నంలోని ఆర్‌కె బీచ్‌కు తరలించి సంగ్రహశాల ఓడగా స్థాపించారు. ఇది దక్షిణాసియాలో మొదటి సబ్‌మెరైన్ మ్యూజియం. ఓడను మ్యూజియంగా మార్చాలనే ఆలోచన అడ్మిరల్ వి పస్రిచాకు అందించబడింది. [15] జలాంతర్గామిని దాని చివరి స్థానం విశాఖపట్నం తరలించటానికి 18 నెలలు కాలం పట్టింది. తరలించటానికి ₹ 55 మిలియన్లు ఖర్చు అయింది.దానిని 2002 ఆగష్టు 9న అప్పటి చంద్రబాబు నాయుడు ప్రభుత్వం, మ్యూజియంగా మార్చింది. కుర్సురా 2002 ఆగష్టు 24 నుండి ప్రజల సందర్శనకు వాడుకలోకి తీసుకురాబడింది.[5] [16] [17] కుర్సురా సంగ్రహశాల నిర్వహణకు ఆరుగురు రిటైర్డ్ నావికా సిబ్బంది మార్గదర్శకులుగా , మరొకరు ప్రదర్శన వ్యవహారాలు నిర్వహించే వ్యక్తిగా వ్యవహరిస్తున్నారు. [18]

వాస్తవికతను నిలుపుకున్న అతి కొద్ది జలాంతర్గామి సంగ్రహశాలలలో ఒకటిగా కుర్సురాకు ప్రత్యేక గుర్తింపు ఉంది. [14] అది నగర ప్రసిద్ధ పర్యాటక ఆకర్షణగా గుర్తింపు పొందింది. ది హిందూ ద్వారా విశాఖపట్నం నగరంలో "తప్పక సందర్శించవలసిన ప్రదేశం" అని ప్రసిద్దిలోకి వచ్చింది. [17] ప్రతి సంవత్సరం మ్యూజియం ద్వారా ₹ 10 మిలియన్లు ఆదాయం, జలాంతర్గామి నిర్వహణ కోసం ₹ 8 మిలియన్లు ఖర్చు అవుతుంది. మ్యూజియం ఆపరేషన్ మొదటి నాలుగు నెలల్లో, దాదాపు 93,000 మంది దీనిని సందర్శించారు. [17] రోజువారీ సందర్శకులు సాధారణంగా 500, 600 మధ్య ఉంటారు. పర్యాటక సీజన్‌లో 1,500 వరకు చేరుకుంటారు. [14]

2007 సెప్టెంబరులో, యునైటెడ్ స్టేట్స్ నావికాదళానికి చెందిన వైస్ అడ్మిరల్ కరోల్ ఎం.పొటెంజర్ జలాంతర్గామిని సందర్శించినప్పుడు, ఆమె అతిథి పుస్తకంలో "వాట్ ఎ ఫెంటాస్టిక్ ఎక్స్పీరియన్స్. ఈ అద్భుతమైన ప్రదర్శన పట్ల భారత నౌకాదళం చాలా గర్వపడాలి". జలాంతర్గామి చాలా బాగా భద్రపరచబడిందని, యునైటెడ్ స్టేట్స్లో తమ వద్ద అలాంటిదేమీ లేదని ఆమె చెప్పింది. [19] కుర్సురాకు పట్టిన తుప్పును సరిచేయడానికి 2007 డిసెంబరులో ఒక పెద్ద సవరణ జరిగింది.దానికి ₹ 1.5 మిలియన్లు ఖర్చుతో కొత్త స్టీల్ ప్లేట్లు అమర్చారు. [14] 2008 ఆగష్టు నాటికి, దాదాపు 1.5 మిలియన్ల మంది కుర్సురా మ్యూజియాన్ని సందర్శించారు. [20] 2010లో కుర్సురాను 2,70,000 మంది సందర్శించారు. [18]

కుర్సురా చిత్రమాలిక

[మార్చు]
  • జలాంతర్గామి దృఢమైన దృశ్యం
    జలాంతర్గామి దృఢమైన దృశ్యం
  • ఒక అధికారి క్యాబిన్
    ఒక అధికారి క్యాబిన్

మూలాలు

[మార్చు]
  1. ↑ "Submarine Museum | Indian Navy". www.indiannavy.nic.in. Retrieved 2021-03-17.
  2. ↑ "Visakhapatnam Metropolitan Region Development Authority-VMRDA". vmrda.gov.in. Retrieved 2021-03-17.
  3. ↑ 3.0 3.1 "S 20 Kalvari Class". Global Security. Archived from the original on 1 February 2014. Retrieved 17 January 2014.
  4. ↑ "Walk down the corridor of history". The Hindu. 19 August 2008. Archived from the original on 6 June 2014. Retrieved 4 June 2014.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 "Submarine Museum". Indian Navy. Archived from the original on 6 January 2014. Retrieved 17 January 2014.
  6. ↑ Hiranandani, G.M. (2000). Transition to Triumph: History of the Indian Navy, 1965–1975. New Delhi: Lancer Publishers. pp. 375–377. ISBN 1897829728. Archived from the original on 3 మార్చి 2018. Retrieved 4 జూన్ 2014.
  7. ↑ Hiranandani, G.M. (2000). Transition to Triumph: History of the Indian Navy, 1965–1975. New Delhi: Lancer Publishers. p. 211. ISBN 1897829728. Archived from the original on 3 మార్చి 2018. Retrieved 4 జూన్ 2014.
  8. ↑ Hiranandani, G.M. (2009). Transition to Eminence: The Indian Navy 1976–1990. Delhi: Lancer. p. 152. ISBN 978-8170622666. Archived from the original on 2 జూలై 2017.
  9. ↑ Hiranandani, G.M. (2000). Transition to Triumph: History of the Indian Navy, 1965–1975. New Delhi: Lancer Publishers. p. 211. ISBN 1897829728. Archived from the original on 3 మార్చి 2018. Retrieved 4 జూన్ 2014.
  10. ↑ Vice Admiral GM Hiranandani (2000). Transition to Triumph: History of the Indian Navy, 1965–1975. Lancer Publishers. pp. 211–212. ISBN 978-1897829721. Archived from the original on 3 మార్చి 2018.
  11. ↑ James Goldrick (1 జనవరి 1997). No Easy Answers: The Development of the Navies of India, Pakistan, Bangladesh, and Sri Lanka, 1945–1996. Lancer Publications. p. 96. ISBN 978-1897829028. Archived from the original on 25 సెప్టెంబరు 2017.
  12. ↑ Hiranandani, G.M. (2009). Transition to Eminence: The Indian Navy 1976–1990. Delhi: Lancer. pp. 116, 122. ISBN 978-8170622666. Archived from the original on 2 జూలై 2017.
  13. ↑ Vice Admiral GM Hiranandani. Transition to Guardianship: The Indian Navy 1991–2000. Lancer Publications. ISBN 978-1935501664. Archived from the original on 3 మార్చి 2018.
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 Sumit Bhattacharjee (1 December 2007). "Kursura will be back at her shiny best". The Hindu. Retrieved 7 June 2014. ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; "thehindu6" అనే పేరును విభిన్న కంటెంటుతో అనేక సార్లు నిర్వచించారు
  15. ↑ Ganguly, Nivedita (9 August 2010). "INS Kursura museum celebrates 8th anniversary". The Hindu. Archived from the original on 2 February 2014. Retrieved 17 January 2014.
  16. ↑ "Feel life undersea on INS Kursura". The Times of India. Archived from the original on 1 February 2014. Retrieved 17 January 2014.
  17. ↑ 17.0 17.1 17.2 B. Madhu Gopal (9 August 2006). "'Kursura' saga continues". The Hindu. Archived from the original on 3 March 2018. Retrieved 17 January 2014. ఉల్లేఖన లోపం: చెల్లని <ref> ట్యాగు; "thehindu2" అనే పేరును విభిన్న కంటెంటుతో అనేక సార్లు నిర్వచించారు
  18. ↑ 18.0 18.1 "Kurusura Submarine Museum". Visakhapatnam Urbal Development Authority. Archived from the original on 1 June 2014. Retrieved 7 June 2014.
  19. ↑ "Kursura is fantastic, says US navy official". The Hindu. 13 September 2007. Retrieved 17 January 2014.
  20. ↑ "Kursura Submarine Museum turns six". The Hindu. 10 August 2008. Retrieved 7 June 2014.