సి. విజయరాఘవాచారియర్

సి.వి.రాఘవాచారియర్
జననం	చక్రవర్తి విజయరాఘవాచారియర్ 1852 జూన్ 18 పొన్ విలైంద కలత్తూర్, చెంగల్పట్టు జిల్లా, మద్రాసు ప్రెసిడెన్సీ
మరణం	1944 ఏప్రిల్ 19(1944-04-19) (వయసు 91)
వృత్తి	రాజకీయ నాయకుడు

చక్రవర్తి విజయరాఘవాచారియార్ (1852 జూన్ 18 - 1944 ఏప్రిల్ 19) ఒక భారతీయ రాజకీయవేత్త. అతను సేలం (ఇప్పుడు తమిళనాడులో) లో హిందూ - ముస్లిం అల్లర్లను ప్రేరేపించాడనే ఆరోపణపై, అతని పునర్విచారణ దావా తరువాత ప్రాముఖ్యతను పొందాడు.అతని అమాయకత్వాన్ని నిరూపించే P చివరికి విజయం అతనిని వరించింది. దాని మూలంగా అతనికి దక్షిణ భారతదేశపు సింహం అనే బిరుదును ప్రజలనుండి సంపాదించాడు.^[1][2]

అతను 1882లో సేలం పురపాలక సంఘ సభ్యుడిగా రాజకీయాలలో ప్రవేశించాడు. జాతీయ మాధ్యమాలలో అతనికి ప్రాముఖ్యత ఏర్పడింది. పౌరసేవకుడు, సంస్కర్త అలన్ ఆక్టేవియన్ హ్యూమ్‌తో, చారియార్ కు ఉన్న స్నేహం అతడిని భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ మొదటి సభలకు ఆహ్వానించేలా చేసింది.కాంగ్రెస్‌లో ఉన్నప్పుడు అతను1920లో ఒకసారి దాని అధ్యక్షుడిగా పనిచేశాడు.

స్వరాజ్ రాజ్యాంగాన్ని రూపొందించడంలో అతను కీలక పాత్ర పోషించాడు. కాంగ్రెస్ ప్రచార కమిటీలో భాగంగా పార్టీ సిద్ధాంతాలను ప్రజల్లోకి విస్తరించడంలో అతని కృషి చాలా ఉంది.రాజ్యాంగ సమస్యలపై నిపుణుడైన విమర్శకుడు, సి. రాఘవాచారియార్ 1920 లో భారత జాతీయ కాంగ్రెస్, 1931 లో అఖిల భారత హిందూ మహాసభ అధ్యక్షుడుగా, సామ్రాజ్య శాసన మండలి సభ్యుడు పనిచేసాడు.^[3]

ప్రారంభ సంవత్సరాలలో

విజయరాఘవాచారియార్ 1852 జూన్ 18న అప్పటి బ్రిటిష్ రాజ్ పరిపాలనలో ఉన్న మద్రాసు ప్రెసిడెన్సీ రాష్ట్రం, చెంగల్పట్టు జిల్లా, పివి కలత్తూరు గ్రామంలో ఒక అయ్యంగార్ బ్రాహ్మణ కుటుంబంలో జన్మించాడు.^[4] అతని తండ్రి, సదాగోపారచారియార్ ఒక పూజారి.ఆ కోవలో అతని కుమారుడు చారియారును సనాతన మత విశ్వాసిగా పెంచాడు. చాలా చిన్నవయస్సులోనే రాఘవాచారియర్ తన గ్రామంలోని ఒక పాఠశాలకు అతని తండ్రి పంపించాడు.^[4] అక్కడ అతను సంస్కృతం, వేదాలు, పవిత్ర భాష హిందూధర్మ గ్రంథాలు నేర్చుకున్నాడు. పన్నెండేళ్ల వయసులో అతని ఆంగ్ల విద్య ప్రారంభమైంది. అతను పచ్చయప్ప కళాశాల చేరి, 1870 లో దక్షిణ భారతదేశంలో ఎక్కువ భాగం ఉన్న ప్రావిన్స్ మద్రాస్ ప్రెసిడెన్సీలో రెండవ స్థానంలో ఉత్తీర్ణత సాధించాడు ^[4] మరుసటి సంవత్సరం మద్రాసులోని (ఇప్పుడు చెన్నై) మద్రాసు ప్రెసిడెన్సీ కళాశాలలో చేరి 1875లో పట్టభద్రుడయ్యాడు.^[4] అదే సంవత్సరం అక్కడే (ప్రెసిడెన్సీ కళాశాల) బోధకుడుగా చేరాడు. ఆ తరువాత కొంతకాలానికి మంగళూరులోని ప్రభుత్వ కళాశాలకు బదిలీ అయ్యాడు.మూడేళ్ల తర్వాత తన పదవికి రాజీనామా చేశాడు.తదనంతరం, అతను సేలం మున్సిపల్ కళాశాలలో ఆంగ్ల, గణిత బోధకుడుగా చేరాడు.

న్యాయవాది వృత్తి

సేలం పురపాలక కళాశాలలో విజయరాఘవాచారియార్ అధికారిక తరగతులకు హాజరుకాకుండా ప్రైవేటుగా న్యాయవాది పరీక్షలుకు హాజరయ్యాడు.^[4] 1881 లో న్యాయవాదిగా అర్హత సాధించాడు.

సేలం అల్లర్లు

1882 లో, విజయరాఘవాచారియార్ సేలంలో న్యాయవాదిగా వృత్తిని ప్రారంబించిన కొద్ది కాలం తర్వాత, నగరంలో అల్లర్లు చెలరేగాయి.^[4] రాఘవాచారియార్ ఒక మసీదు కూల్చివేతకు దారితీసిన హింసను ప్రేరేపించాడనే అభియోగం అతనిపై మోపారు. దానికి అతనికి పదేళ్ల కారాగార శిక్ష విధించబడింది.అతను తిరిగి కోర్టులో తనపై వచ్చిన ఆరోపణలపై పునర్విచారణ దావాతో పోరాడి చివరకు తన నిర్దోషిత్వాన్ని నిరూపించుకున్నాడు. తదనంతరం, అండమాన్ సెల్యులార్ జైలులో అల్లర్లకు శిక్ష అనుభవించి, విడుదలయ్యే ఇతరుల కోసం న్యాయవాదంలో అతని సమర్ధత ద్వారా విజయవంతంగా లార్డ్ రిపన్‌ని వేడుకున్నాడు.

అల్లర్ల సమయంలో చారియార్ సభ్యుడిగా ఉన్న సేలం పురపాలక సంఘం సభ్యత్వానికి అనర్హుడు కావడంపై అభ్యంతరం వ్యక్తం చేశారు. అతని పునర్విమర్శ దావా ఫలితంగా, అతనిని పురపాలక సంఘంలో తిరిగి సభ్యుడుగా నియమించటంమే కాకుండా, అతడిని కౌన్సిల్ నుండి తొలగించినందుకు నామమాత్రపు నష్టంగా భారత రాష్ట్ర కార్యదర్శి నుండి రూ.100 మొత్తాన్ని పొందాడు.తనపై తప్పుడు ఆరోపణలు చేసిన సాక్షులపై కూడా విచారణ జరిపి అతను వారిని దోషులుగా నిర్ధారించాడు.

1882లో జరిగిన సేలం అల్లర్లు చారియర్‌ని రాత్రికి రాత్రే ప్రసిద్ధిలోకి తీసుకువచ్చాయి.అల్లర్ల కేసు భారత జాతీయ మీడియాలో బాగా ప్రచారం చేయబడింది.^[4] వార్తాపత్రికలు అతడిని పౌర స్వేచ్ఛలో గొప్ప ఛాంపియన్‌గా ప్రశంసించాయి. అందువలన అతను "దక్షిణ భారతదేశపు సింహం" ^[5], "సేలం నాయకుడుగా" అనే గుర్తింపు లభించింది.^[4]

రాజకీయాల్లోకి ప్రవేశం

1882 లో సేలం పురపాలక సంఘం సభ్యత్వంతో విజయరాఘవాచారియార్ ప్రజా జీవితంలోకి ప్రవేశించడం ప్రారంభమైంది.1895లో అతను మద్రాసు శాసనమండలికి సభ్యుడుగా ఎన్నికయ్యాడు, ఆపదవిలో అతను ఆరు సంవత్సరాలు 1901 వరకు పనిచేశాడు.

భారత జాతీయ కాంగ్రెస్

1885లో భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ ప్రారంభమైనప్పుడు విజయరాఘవాచారి ప్రత్యేక ఆహ్వానితులలో ఒకడుగా మొదటి సమావేశానికి హాజరయ్యాడు.అతను కాంగ్రెస్ సహ వ్యవస్థాపకుడు, ఎ.ఒ. హ్యూమ్ సన్నిహితుడు.^[4] రాఘవాచారియర్ 1885 డిసెంబరుకు ముందుకూడా హ్యూమ్‌కు సూచనలు ఇచ్చేవాడు, అతను సృష్టించడానికి ప్రతిపాదించిన భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ వంటి జాతీయ సంస్థ దృక్పథంలో రాజకీయంగా ఉండాలని, అదే సమయంలో ప్రజల ఆర్థిక, సామాజిక అవసరాలను పరిశీలించాలని, అప్పుడే వ్యక్తి ప్రభావం దేశవ్యాప్తంగా విస్తృత వ్యాప్తి చెందుతుందని అతను భావించాడు.^[5] అతను కాంగ్రెస్ బొంబాయి సెషన్‌కు హాజరయ్యాడు.1887లో అతను భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ రాజ్యాంగాన్ని రూపొందించిన కమిటీ సభ్యులలో ఒకడు.^[4] అతను కాంగ్రెస్‌లో అధిక ప్రభావాన్ని కలిగి ఉన్నాడు.కాంగ్రెస్ చరిత్రలో చాలా మంది తొలి నాయకులు, అతని స్నేహితులు లేదా సహోద్యోగులు ఉన్నారు.తొలినాటి కాంగ్రెస్ నాయకులు చాలామంది అతని సలహాలు పొందేవారు.^[4] 1899 లో లక్నోలో జరిగిన 15వ కాంగ్రెస్ సభలకు,^[5] ) అతడిని భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ ప్రచార కమిటీ సభ్యుడిగా నియమించారు. ఈ కమిటీ ద్వారా అతను విస్తృత జాతీయ ప్రభావాన్ని ఆదేశించాడు.దేశం అంతా కాంగ్రెస్ సందేశాన్ని వ్యాప్తి చేయడంలో కీలక పాత్ర పోషించాడు. కమిటీ పని ఫలితంగానే కాంగ్రెస్ పరిధిలోకి ఎక్కువ మంది జనాలను తీసుకువచ్చారు.^[5]

ఇతర కాంగ్రెస్ నాయకులతో సంబంధం

కాంగ్రెస్‌లో రాఘవాచారియార్ సన్నిహితులు దాదాభాయ్ నౌరోజీ, బాల గంగాధర్ తిలక్, గోపాల్ కృష్ణ గోఖలే, ఎం.ఎ.అన్సారీ, మౌలానా ఆజాద్, హకీమ్ అజ్మల్ ఖాన్, లాలా లజపతిరాయ్, సి. రాజగోపాలచారి, మోతీలాల్ నెహ్రూ మొదలగు వారు ఉన్నారు .

పార్టీలో మహాత్మాగాంధీ అహింసా సిద్ధాంతాలు రావడంతో, పాత మితవాదులు, కొత్త త్రీవవాదుల మధ్య కాంగ్రెస్ నాయకుల శ్రేణులలో చీలిక ఏర్పడింది.^[4] విజియరాఘవాచారియార్ జాతీయవాది, మితవాద కాంగ్రెస్ విధానం అతని తీర్పును అప్పీల్ చేయలేదు. సూరత్ సెషన్ తరువాత సంస్థ విడిపోయింది. తర్వాత అతను కాంగ్రెసుకు దూరంగా ఉన్నాడు.^[5] ఏదేమైనా, అతను తరువాత గాంధీ సందేశాన్ని చేరవేయడానికి చేరాడు.^[4]

1920 లో నాగ్‌పూర్‌లో జరిగిన భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ సెషన్‌కు అధ్యక్షుడిగా ఎన్నికైనప్పుడు, అతని రాజకీయ జీవితంలో పరాకాష్ఠ ఏర్పడింది. అక్కడ అహింసాయుత సహకారం లేకుండా గాంధీ స్వరాజ్యం కోసం వాదించడం చర్చించి, ఆమోదించారు. అతను, తన శక్తివంతమైన వక్తృత్వంతో, సిఆర్ దాస్, మోతీలాల్ నెహ్రూ రూపొందించిన 'సంఘ ప్రవేశ కార్యక్రమం' అనే ప్రశ్నపై చాలా మాటలద్వారా యుద్ధం ప్రదర్శించాడు. అతను 1929లో దేశంలో పర్యటించిన సైమన్ కమిషన్‌కి వ్యతిరేకత కనపర్చాడు. కాంగ్రెస్ కోసం రాజ్యాంగాన్ని రూపొందించడానికి మోతీలాల్ నెహ్రూ ఆధ్వర్యంలో సమావేశమైన కమిటీలో అతను చురుకుగా పాల్గొన్నాడు.^[4] సైమన్ కమిషన్ తర్వాత కొనసాగిన భారత ప్రతిష్టంభనలో జోక్యం చేసుకోవాలని, మధ్యవర్తిత్వం వహించాలని అతను లీగ్ ఆఫ్ నేషన్స్‌కి విజ్ఞప్తి చేశాడు. అతను లీగ్ ఆఫ్ నేషన్స్‌ను మానవత్వ ఆశగా భావించాడు.

భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ కోసం రాజ్యాంగం

అంతకు ముందు అతను 1913 ప్రారంభంలో సామ్రాజ్య శాసన మండలి సభ్యుడుగా ఎన్నికై, 1916 వరకు పనిచేసాడు.^[4] ఢిల్లీలో అతను మదన్ మోహన్ మాలవ్య, సురేంద్రనాథ్ బెనర్జీ, గోపాలకృష్ణ గోఖలే వంటి గొప్ప నాయకులతో సన్నిహిత సహకారంతో పనిచేశాడు.

1887 డిసెంబరులో మద్రాసునందు జరిగిన బద్రుద్దీన్ త్యాబ్జీ అధ్యక్షతన జరిగిన కాంగ్రెస్ మూడవ సెషన్‌లో, భారత జాతీయ కాంగ్రెస్ రాజ్యాంగాన్ని రూపొందించడానికి ఒక చారిత్రాత్మక నిర్ణయం తీసుకోబడింది.ఈ కమిటీలో సి.వి.రాఘవాచారియార్ ప్రముఖ సభ్యుడు. అతనే కాంగ్రెస్ రాజ్యాంగాన్ని రూపొందించాడు.^[5] ఇది భారతదేశ స్వరాజ్ రాజ్యాంగంగా మారింది.^[4] అతను ఈ పనిని చాలా జాగ్రత్తగా, సామర్ధ్యంతో నిర్వర్తించి, అతని సహచరులందరి ప్రశంసలను పొందాడు.^[5]

విజయాలు, సామాజిక దృక్పథం

విజయరాఘవాచారియార్ మహిళలకు యుక్తవయస్సు తరువాత వివాహం, తన తండ్రి ఆస్తిలో కుమార్తెకు వాటా ఉండే హక్కును సమర్ధించాడు. అంటరానితనం వ్యతిరేక లీగ్‌తో సంబంధం ఉన్న తనపనిలో అతను స్వామి శారదానంద్ గొప్ప సహాయం అందించాడు. హిందూ మహాసభల సంస్థలో అతను పాల్గొనడంలో అతని బహుముఖ ప్రవృత్తి కూడా వ్యక్తీకరించబడింది.1931లో అకోలాలో జరిగిన అఖిల భారత హిందూ మహాసభ సమావేశాలకు అధ్యక్షత వహించాడు.^[6] నిష్క్రియాత్మక ప్రతిఘటన ఉద్యమ మద్రాస్ శాఖ ఇద్దరు ఉపాధ్యక్షులలో చారియార్ ఒకడు. మహాత్మా గాంధీ దాని అధ్యక్షుడు, మరొక ఉపాధ్యక్షుడు ది హిందూ ఎడిటర్ ఎస్. కస్తూరి రంగ అయ్యంగార్. విజయరాఘవాచారియార్ కార్మిక కారణం, బ్రాహ్మణేతరుల శక్తివంతమైన వాదన అతని హృదయ పెద్దదనాన్ని తెలియజేస్తుంది. అతను తన ప్రియమైన కారణాల కోసం తన విరాళాలలో కూడా గొప్పవాడు. ఇంగ్లాండ్‌లోని అంటరానితత్వ వ్యతిరేక లీగ్, కాంగ్రెస్ ప్రచార సంస్థ అతని నుండి ఉదార ఆర్థిక సహాయాన్ని పొందాయి. అతని జీవితం సామ్రాజ్యవాదం, ఆర్థిక సామాజిక, సంక్షోభానికి వ్యతిరేకంగా నిర్విరామ పోరాటంతో నిండి ఉంది. సామ్రాజ్యవాద వ్యతిరేకి అయినప్పటికీ, అతను భారతదేశంలోని సామ్రాజ్యవాద ప్రతినిధులు, గవర్నర్‌లు, వైస్రాయ్‌లతో జీవితకాల స్నేహాన్ని కలిగి ఉన్నాడు. లార్డ్ రిపోన్, లార్డ్ కర్జన్, లార్డ్ పెంట్‌ల్యాండ్, లార్డ్, లేడీ హార్డింగ్, సర్ కాన్రాన్ స్మిత్, సర్ విలియం మేయర్ సామ్రాజ్యవాద సంస్థ నుండి అతని స్నేహితులుగా ఉన్నారు. తన సేలం అల్లర్ల కేసును వాదించి, అండమాన్ రవాణా నుండి అతడిని కాపాడిన గొప్పన్యాయవాది ఎర్డ్లీ నార్టన్ అతని సన్నిహిత స్నేహితుడు. అప్పటి భారత రాష్ట్ర కార్యదర్శి ఎడ్విన్ మోంటగుకు విజయరాఘవాచారియార్ ఒక బలమైన ఆలోచనాపరుడు, అయితే ఆచరణ సాధ్యం కాని ఆలోచనలతో ఉన్నాడని వ్యాఖ్యానించారు.

గత సంవత్సరాలు

దక్షిణ భారతదేశంలో కాంగ్రెస్ నాయకత్వం సి.రాజగోపాలచారికి అతని చేతుల నుండి వెళ్ళినప్పటికీ, విజయరాఘవాచారియార్ మద్రాస్ పత్రికలకు తన సాధారణ రచనల ద్వారా ప్రజా ప్రాముఖ్యత ఉన్న విషయాలపై కాలానుగుణ సలహాలు ఇవ్వడం ద్వారా సంతృప్తి చెందాడు. అతను 1944 ఏప్రిల్ 19న మరణించాడు.^[1] అతని మరణం తరువాత, అతని విలువైన సేకరణలు స్మారక గ్రంథాలయంలో, సేలంలోని ఉపన్యాస మందిరాలలో ప్రత్యేకంగా ఏర్పాటుచేయబడినవి. వాటికి అతని గౌరవార్థం అతని పేరు పెట్టారు.^[4] అతని చిత్రం భారతదేశ పార్లమెంట్ గోడలపై అమర్చిఉంది.^[6]

మూలాలు

1. Chandrasekaran Balakrishnan (2020-10-07). "Chakravarti Vijayaragavachariar - The Lion from The South!". Spontaneous Order. Retrieved 2021-10-19.
2. Team, SimpliCity News (2020-08-07). "The story of the 'Lion of the South' C. Vijayaraghavachariar (1852 - 1944)". simplicity.in. Retrieved 2021-10-19.
3. "Rajya Sabha". rajyasabha.nic.in. Retrieved 2021-10-19.
4. Ramaswami. "C Vijayaraghavachariar, (1852–1944), President-Nagpur, 1920". Congress Sandesh. Archived from the original on 3 సెప్టెంబరు 2010. Retrieved 6 November 2009.
5. Sundaram, V (26 May 2009). "The roaring lion of South India-III". News Today. Archived from the original on 6 February 2010. Retrieved 6 November 2009.
6. "Vijayaraghavachariar, C. (1852–1944)". Parliament of India. Retrieved 6 November 2009.

వెలుపలి లంకెలు