Таваллуд |
9 март 1937 |
---|---|
Даргузашт |
1 август 1993 (56 сол) |
Мадфан | |
Ҳизб | |
Таҳсилот | |
Ҷоизаҳо |
Виктор Петрович Поляничко (9 марти 1937, Ростови лаби Дон — 1 августи 1993, деҳаи Тарское, ноҳияи Пригородний, Осетияи Шимолӣ) — арбоби сиёсӣ ва давлатии ИҶШС ва Федератсияи Русия, номзади илмҳои таърих (1973), аъзои Иттифоқи рӯзноманигорони РСФСР. Шахси мансабдори рутбаи муовини сарвазири Русия [1], вакили халқии СССР, вакили халқии РСС Озарбойҷон, вакили Совети вакилони меҳнаткашони вилояти Челябинск, вакили съезди XXIII КПСС.
Дар як амали террористӣ кушта шудааст. Ягона сиёсатмадор дар таърихи навини Русия, ки дар рутбаи муовини сарвазири ҳукумати Федератсияи Русия даргузашт.
Соли 1959 аз сафи артиш пеш аз мӯҳлат озод карда шуда, ба сифати сардори штаби комсомолӣ ба участкаи сохтмони комсомолии шокии комбинати маъдани куҳӣ ва коркарди Гайский фиристода шуд.
Солҳои 1959—1964 котиби якуми комитети комсомолии шаҳри Орск буд. Соли 1965 ташкилотчии масъули КМ ВЛКСМ буд. Солҳои 1965—1971 котиби якуми комитети комсомолии вилояти Челябинск буд.
Дар соли 1972 — котиби комитети шаҳрии Челябински КПСС. Солҳои 1972—1978 — котиби комитети ҳизбии вилояти Оренбург. Солҳои 1978—1985 мудири сектори пропагандам КМ КПСС буд. Соли 1973 дар мавзӯи «Фаъолияти ташкилотҳои ҳизбӣ ва комсомолӣ оид ба тарбияи коммунистии ҷавонони меҳнаткаш дар давраи байни съездхои XXIII ва XXIV КПСС» рисолаи номзадиро ҳимоя кард.
Солҳои 1985-1988 дар Афғонистон ба ҳайси мушовири КМ КПСС дар назди Бюрои Сиёсии КМ ҲХДА (мушовири сиёсии Бабрак Кармал ва Наҷибуллоэ кор кардааст.
Солҳои 1988-1991 котиби дуюми Кумитаи марказии Ҳизби коммунисти Озарбойҷон буд. Солҳои 1990—1991 аъзои КМ КПСС буд.
1 августи соли 1993 дар Осетияи Шимолӣ бар асари як амали террористӣ даргузашт. Мошини хидматие, ки дар он ӯ барои музокира бо фармондеҳони саҳроии осетинӣ мерафт, аз сӯи афроди ношинос тирборон шудааст. Коршиносони додгоҳӣ дар бадани муовини нахуствазир Поляничко 15 захми тир пайдо кардаанд. Якҷоя бо ӯ сардори гарнизони Владикавказ, фармондеҳи корпуси 42-юми артиш генерал-майор Анатолий Коретский ва афсари гурӯҳи зиддитеррористии Сарраёсати амнияти Алфа, лейтенанти калон Виктор Кравчук кушта шуданд [2] . Чаҳор сарбози дигар захмӣ шудаанд. Ҳанӯз куштор ошкор нашудааст. Томас де Ваал дар китоби худ Боғи сиёҳ. Байни сулҳ ва ҷанг» иддао дорад, ки муовини нахуствазир Поляничко «дар натиҷаи ҳамлаи гурӯҳе аз ҷангҷӯёни арманӣ ба ӯ дар Осетияи Шимолӣ кушта шудааст» [3] .