Таърихи таваллуд | 30 апрел (12 май) 1874 |
---|---|
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 12 декабр 1945[1] (71 сол) |
Маҳалли даргузашт | |
Кишвар | |
Пеша | military flight engineer |
Фарзанд | Yakov Gakkel[d] |
Ҷоизаҳо | |
Парвандаҳо дар Викианбор |
Яков Модестович Гаккел (30 апрел (12 май)-и 1874, Иркутск — 12 декабри 1945, Ленинград) — муҳандис–тарҳрези ихтироъкори рус дар соҳаҳои тайёрасозӣ ва тепловозсозӣ, доктори илмҳои техникӣ (1939), Арбоби хидматнишондодаи илм (1940).
Хатмкардаи Институти электротехникии Петербург (1897). Соли 1909 Гаккел якҷо бо соҳибкор С. Шетинин корхонаи тайёрасозиро дар Русия ташкил карда, нахустин дар ҷаҳон 10 тайёра, аз ҷумла якумин дар ҷаҳон моноплани «Гаккел–9»-ро сохтанд. Соли 1912 сарнишин Г. В. Алелюхин дар тайёраи «Гаккел–8» рекорди ватании баландиро барои биплан (1350 м) гузошта буд. Декабри 1912 корхонаи Гаккел сӯхт ва ӯ бинобар надоштани маблағ тайёрасозиро қатъ кард. Солҳои 1921–22 лоиҳаи тепловози пурқувватро таҳия кард (аввалин бор дар ИҶШС дар корхонаи Балтика соли 1924 сохта шуда буд). Минбаъд Гаккел дар Институти электротехникии Ленинград (аз соли 1921 профессор) ва дар Институти муҳандисии нақлиёти роҳи оҳани Ленинград дарс додааст. Солҳои ҶБВ (1941–45) дар муҳосираи Ленинград буд.
Бо ордени Байрақи Сурхи Меҳнат ва медалҳо сарфароз гардидааст.