Таърихи таваллуд | асри X |
---|---|
Зодгоҳ | |
Таърихи даргузашт | 1004[1] |
Маҳалли даргузашт | |
Кишвар | |
Пеша | луғатшинос, муаррих, донишвар |
Аҳмад ибни Форис, Абулҳусайн Аҳмад ибни Форис ибни Закариё ибни Ҳабиби Қазвинӣ (форсӣ: احمد بن فارس; асри X, Аҳвоз — 1004[1], Рай[1]) — забоншинос, луғавӣ, муҳаққиқ, котиб, адиб ва шоири арабизабони эронитабор, муаллифи «ал-Муҷмал фӣ-л-луға», «Замму-л-хато фӣ-ш-шеър», «ал-Итбоъ ва-л-музоваҷа» ва «ан-Наврӯз».