Габриэли, Франческо

Габриэли, Франческо
Таърихи таваллуд	27 апрел 1904(1904-04-27)[1][2][3]
Зодгоҳ	Рум, Итолиё
Таърихи даргузашт	13 декабр 1996(1996-12-13)[1][2][3] (92 сол)
Маҳалли даргузашт	Рум, Итолиё
Кишвар	Итолиё  Подшоҳии Итолиё
Фазои илмӣ	исломшиносӣ^[d]
Ҷойҳои кор	University of Palermo^[d] Донишгоҳи Сопиензои Рум
Ҷоизаҳо	Balzan Prize^[d] (1983) ҷоизаи Фелтринелли^[d] honorary doctor of the Sorbonne Nouvelle University^[d] (1973)
Парвандаҳо дар Викианбор

Франческо Габриели (итол. Francesco Gabrieli; 27 апрел 1904 (1904-04-27), Рум — 13 декабри 1996, ҳамон ҷо) — шарқшиноси итолиёӣ, исломшинос, пажӯҳишгари таъриху тамаддуни кишварҳои араб.

Зиндагинома

Донишгоҳи шаҳри Румро хатм карда, солҳои 1928-35 дар Донишномаи Итолиё ҳамчун муҳаррир кор кардааст. Солҳои 1935-38 устоди Донишгоҳи Шарқи шаҳри Неапол ва солҳои 1938-79 профессор расмии забону адабиёти араб дар донишгоҳи Рим. Таълифоти ӯ «Халифа Маъмун ва алавиҳо» («Al-Mamun e gli Alidi», 1929), «Сафарҳои Синдбод» («Viaggi di Sindibad», 1943), «Таърих ва тамаддуни мусулмонон» («Storia e civiltа musulmane», 1947), «Аз ҷаҳони ислом» («Dal mondo dell’Islàm», 1954) «Аъроб» («Gli Arabi», 1957), «Муҳаммад ва футуҳоти бузурги араб» («Maometto e le grandi conquiste arabe», 1967) ва ғ. пиромуни мамолики ислом, таъриху тамаддуни исломӣ ва фарҳангу таъриху забону адабиёти араб пураҳаммиятанд. Г. ба забону адабиёти форсӣ низ мароқ дошт ва аз ҷумла «Рубоиёти Умари Хайём»-ро («Le Rubaiyyàt di Omar Khayyàm», 1944) мунташир намуд.

Эзоҳ

1. Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
2. Энциклопедия Брокгауз (нем.)
3. Babelio (фр.) — 2007.

Сарчашма

• Габриэли Франческо // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.