Муҳаммад Исфаҳонӣ
| форсӣ: محمد مهدی واعظی اصفهانی | |
 | |
| Иттилооти асосӣ | |
| Таърихи таваллуд | 5 июл 1966 (58 сол) |
| Зодгоҳ | |
| Солҳои фаъолият | 1994 — то ҳол |
| Кишвар | |
| Пеша(ҳо) | оҳангсоз, пизишк, овозхон |
| Ношир(он) | Иронгом[d] |
| mohammadesfahani.com | |
 Парвандаҳо дар Викианбор |
|
Муҳаммад Маҳдӣ Воизӣ Исфаҳонӣ (форсӣ: محمدمهدی واعظی اصفهانی, ҳамчунин маъруф ба Муҳаммад Исфаҳонӣ; тав. 5 июли 1966, Теҳрон) — хонанда, оҳангсози поп ва савти эронӣ.
Зиндагинома
[вироиш | вироиши манбаъ]Донишгоҳи тиббии Эронро соли 1997 хатм кардааст, дар давраи таҳсил омӯзиши мусиқии эрониро аз машҳуртарин сарояндаи анъанавии Эрон Муҳаммадризо Шаҷариён омӯхта ва ӯ беҳтарин шогирдонии Алӣ Ҷаҳондар буд.[1]
Албомшиносӣ
[вироиш | вироиши манбаъ]Муҳаммад Исфаҳонӣ дорои 16 албомҳои студиёи расмӣ ва ду албоми консерти зинда мунташиршуда, бо оҳангсозони маъруф ба монанди Ҳумоюн Хуррам, Фаридун Шаҳбозиён, Бобак Байъат мебошад[2].
Албомҳои студиёӣ
[вироиш | вироиши манбаъ]- Танҳотарин сардор
- Алнур
- Гулчин - (Мусиқии классикии эронӣ)
- Вилояти ишқ - (Мусиқии филми эронӣ)
- Роҳи интизор
- Фосила
- Танҳо мондам - (Мусиқии миллии эронӣ)
- Моҳи ғарибистон
- Нуну далқак
- Ҳафтсин
- Ихроҷиҳо
- Баракат
- Ҳузур 1 (консерти зинда)
- Ҳузур 2 (консерти зинда)
- Бевожа
- Шиква
Сурудҳо ягона
[вироиш | вироиши манбаъ]- Васлу ҳиҷрон, 2014
- Зарринкӯлоҳ, 2014
- Сабзаи Наврӯз, 2015, Овои интизор