Пантелеймон Василиевич Ерҳан

Пантелеймон Василиевич Ерҳан
рум. Pantelimon Erhan
1-умин Раиси ҳукумати Ҷумҳурии Демократии Молдова
21 декабри 1917 — 6 феврали 1918
Пешгузашта	вазифа таъсис ёфт
Ҷонишин	Думитру Чугуряну
1-умин Директори генералӣ оид ба хоҷагии деҳоти Ҷумҳурии Демократии Молдова
21 декабри 1917 — 1 январи 1918
Пешгузашта	вазифа таъсис ёфт
Ҷонишин	Антон Крихан
Таваллуд	1884 Tănătari^[d], губернияи Бессараб^[d], Русияи подшоҳӣ
Даргузашт	1971 Бухарест, Руминия
Ҳизб	Socialist Revolutionary Party^[d] League against Usury^[d]
Таҳсилот	Chișinău Theological Seminary^[d]

Пантелеймон Василиевич Ерҳан (рум. Pantelimon Erhan; 1884, Танатари, губернияи Бессарабия – 1971, Бухарест, Ҷумҳурии Сотсиалистии Руминия) – сиёсатмадори бессарабӣ, соли 1917 ба Маҷлиси Муассисон интихоб шуд. Вай сардори ҳукумати якуми Ҷумҳурии Демократии Молдавия буд. Пас аз дохил шудани кишвараш ба Руминия, ӯ шаҳрванди Руминия гашт.

Тарҷумаи ҳол

Хатмкардаи семинарияи динии Кишинёв мебошад. Баъд факултаи филологияи Донишгоҳи Петроградро хатм кардааст. Муаллими литсейи Петроград, ба ҳайси ассистенти Донишгоҳи Петроград кор кардааст ^[1]. Пас аз инқилоби феврал, ӯ дар Петроград якҷо бо Ион Инкулетс, Ҷамъияти Бессарабия эҷод кард, ки ҳадафи он омода кардани фаъолоне буд, ки ба чорабиниҳои Бессарабия барои дастгирии ҳукумати муваққатӣ роҳбарӣ мекарданд ^[2]. Дар моҳи июни соли 1917, А.Ф.Керенский П.Ерҳанро барои ташвиқи қӯшунҳо дар рӯҳияи ватандӯстӣ дар фронти Руминия фиристод. Сарвари Ҳизби Миллии Молдавия шуд, ки барои он вай аз Ҳизби Сотсиалистии Инқилоб хориҷ карда шуд. Соли 1917 вай раиси Шӯрои губернияи вакилони деҳқонони Бессарабия интихоб шуд ^[3] .

Ба Маҷлиси муассисони тамоми-Русия дар ҳавзаи Бессарабия тибқи рӯйхати № 1 (Шӯрои вакилони деҳқонӣ)

Вай аввалин сарвазири Ҷумҳурии Демократии Молдавия буд (7 декабри [24 ноябри] 1917 – 29 январ [16 январи 1918)). Аввалин директори генералии Бессарабия ^[4] буд.

Аз декабри 1917 то апрели 1918 ӯ роҳбари Шӯрои директорони генералии Сфатул-Сэрий буд ^[5]. Вай яке аз ташаббускорони ҳамроҳнамоии Руминия ба Бессарабия гардид. 7 декабр [24 ноябр бо усули пешин]-и 1917 Сфатул Сэрий кобинаи Пантелеймон Ерҳанро (номаш Шӯрои генералии директорон номида шуд) интихоб кард, ки ба ҳайати он 9 нафар аъзо дохил шуданд ва Пантелеймон Ерҳан раиси Шӯрои директорон ва директори генералии кишоварзӣ гардид. Ислоҳоти аграрӣ афзалияти асосии ҳукумати Ҷумҳурии Демократии Молдова буд

Ҳузури артиши Руминия дар Ҷумҳурии Демократии Молдова боиси ташаннуҷ дар Шӯро шуд ва баъзе аъзои он, аз ҷумла Пантелеймон Ерҳан ба он эътироз карданд ^[6]. Аз ҷумла, онҳо метарсиданд, ки ҳукумати Руминия, ки заминдорони калон дар он буданд, метавонанд барои пешгирии ислоҳоти ба нақша гирифташудаи кишоварзӣ, ки афзалияти асосии ҳукумати Ҷумҳурии Демократии Молдова мебошад, аз артиши руминӣ истифода баранд. ^[7]

Сенатори парлумони Руминия буд. Директори гимназияи «Б. П. Хашдэу» („B.P. Hasdeu”) дар Кишинёв буд^[8].

Соли 1940 ба Руминия ҳиҷрат кард ^[9]

Манбаъ

• Пантелеймон Васильевич Эрхан // Хронос

Эзоҳ

1. Personalitatea zilei. Pantelimon Erhan, „Timpul - Ştiri din Moldova”
2. W. van Meurs. The Bessarabian Question in Communist Historiography. Nationalist and Communist Policy and History-Writing // Columbia University Press, New York 1994, s. 57.
3. Пантелеймон Васильевич Ерҳан // Хронос
4. Пантелеймон Василиевич Ерҳан // Хронос
5. Пантелеймон Васильевич Ерҳан // Хронос
6. Charles Upson Clark, "Bessarabia", Chapter XIX, New York, 1926, available online here Бойгонӣ шудааст 3 феврали 2011  сол.
7. P. Halippa, A. Moraru, Testament pentru urmasi, 2nd edition, Hyperion, Chisinau, 1991, p. 85-87
8. DĂM START UNIRII: În culisele Istoriei. Liderul primului guvern al Basarabiei
9. Пантелеймон Васильевич Ерҳан // Хронос