Садрушшариъа Убайдуллоҳ ибни Масъуди Маҳбубӣ | |
---|---|
араб. ар. عُبيد الله بن مسعود بن محمود بن أحمد المحبوبي البُخاري الحنفي | |
Иттилооти инфиродӣ | |
Касб, шуғл: | табиатшинос, забоншинос, ахтаршинос, олим, ʾuṣūlī, муҳаддис, муфассир, нависанда |
Таърихи таваллуд: | номаълум[1] |
Таърихи даргузашт: | 1346[2] |
Маҳалли даргузашт: | |
Эътиқод: | ислом |
Самти фаъолият: | ақида, илми калом, фиқҳ, усули фиқҳ[d], илми ҳадис, тафсир, аъзои ҷумла, Q17494098?, мантиқ, фалсафаи исломӣ, ахтаршиносӣ ва илмҳои табиъӣ |
Вироиши Викидода |
Убайдуллоҳ ибни Масъуд ибни Умар ибни Аҳмади Маҳбубӣ (форсӣ: عبيد الله بن مسعود بن تاج الشريعة المحبوبي; номаълум[1] — 1346[2], Бухоро[3]) — фақеҳ, усулӣ ва мутакаллими ҳанафии форс-тоҷик, муаллифи «Шарҳу-л-Виқоя», «ан-Нуқоя», «Мухтасару-л-Виқоя» ва «ат-Танқеҳ».