Ҳафт хони Рустам
Ҳафт хони Рустам (форсӣ: هفتخان رستم) — номи набардҳои ҳафтгонаи Рустам писари Зол ва Исфандиёр писари Гуштосп дар Шоҳномаи Фирдавсӣ, Ҳафтхони Рустам шомили набардҳое мешавад, ки Рустам барои наҷоти Кайковус шоҳи Эрон, ки асири Деви сафед буд, анҷом дод. Дар оғози ҳукумати Кайковус, девҳо ба фармондеҳии Деви сафед дар сарзамини Мозандарон муқим буданд. Кайковус ба он ҷо ҳамлавар шуда, шикаст мехӯрад.
Ҳамлаи Кайковус
[вироиш | вироиши манбаъ]Кайковус бо лашкаре ба самти Мозандарон озим шуд, то Деви сафедро аз миён бардорад, аммо аз Деви сафед шикаст хӯрд. Деви сафед чашми онҳоро нобино кард ва онҳоро дар сиёҳчолае торику ваҳшатнок зиндонӣ намуд. Кайковус пинҳонӣ қосиде назди Зол фиристод ва хост то Рустамро ба кумаки онҳо фиристад. Зол моҷароро бо Рустам дар миён гузошт. Рустам тани танҳо бо Рахш, ба сӯи Мозандарон равон шуд ва тамоми рӯзро тохт то ба дашти паҳновари расид.
Ҳафтхон
[вироиш | вироиши манбаъ]Хони аввал: набарди Рахш бо шер
[вироиш | вироиши манбаъ]Рустам роҳи дурӯзаро як рӯза паймуд; Гурусна шуду хост биёсояд. Ногаҳ даште пур аз гӯрхар падидор шуд. Рустам бо Рахш ба сӯи онҳо рафту каманд андохт ва гӯреро гирифт. Оташ барафрӯхт ва гӯрро пухту хӯрд. Онгоҳ афсори Рахшро гирифту ӯро барои чаро раҳо кард ва худ дар найистон ба хоб рафт. Аммо найистон бешаи шере буд, ки дар нимашаб ба лонааш бозмегшт. Ҳангоме хоби Рустам шер ба Рахш ҳамла кард, Рахш хурӯшида, сум бар сари шер кӯбиду дандон бар пушташ фурӯ бурд ва онро ба замин зад, то ҷон дод. Чун Рустам бедор шуд, дид шере дараканда, гуфт:
|
Эй Рахши ноҳушёр, кӣ гуфт, ту бо шер корзор кунӣ?! Агар кушта мешудӣ, ман ин худ (кулоҳхуд)-у каманд ва камону гурз ва теғ ва ббр баёнро чигуна ба Мозандарон мекашидам?! | 
|
Инро гуфту боз хубид.