ซานตี้เหมิน

22°43′N 120°39′E / 22.717°N 120.650°E / 22.717; 120.650

ตำบลซานตี้เหมิน 三地門鄉
ตำบลชนพื้นเมืองภูเขา
แม่น้ำไอ้เหลียวในซานตี้เหมิน
ตำบลซานตี้เหมินในเทศมณฑลผิงตง
ประเทศ	สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน)
มณฑล	มณฑลไต้หวัน
เทศมณฑล	เทศมณฑลผิงตง
พื้นที่
• ทั้งหมด	196.4 ตร.กม. (75.8 ตร.ไมล์)
ประชากร  (มกราคม ค.ศ. 2023)
• ทั้งหมด	7,788 คน
• ความหนาแน่น	40 คน/ตร.กม. (100 คน/ตร.ไมล์)
เว็บไซต์	www.pthg.gov.tw/sandimen/Index.aspx

ตำบลซานตี้เหมิน
อักษรจีนตัวเต็ม	三地門鄉
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Sāndìmén Xiāng เวด-ไจลส์ San^1-ti^4-men^2 Hsiang^1 ภาษาฮากกา พักฟ้าซื้อ Sâm-thi-mùn-hiông ภาษาหมิ่นใต้ เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน Sam-tē-mn̂g-hiong
ชื่อภาษาจีนอื่น ๆ
อักษรจีนตัวเต็ม	山地門
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Shāndìmén ภาษาหมิ่นใต้ เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน Soaⁿ-tē-mn̂g

ซานตี้เหมิน (จีน: 三地門鄉; พินอิน: Sāndìmén Xiāng) เป็นตำบลชนพื้นเมืองภูเขาในเทศมณฑลผิงตง มณฑลไต้หวัน สาธารณรัฐจีน ประชากรของตำบลประกอบด้วยชาวไปวันเป็นส่วนใหญ่ และมีชาวรูไกเป็นชนกลุ่มน้อย

ชื่อ

ผู้ตั้งถิ่นฐานชาวจีนดัดแปลงชื่อภาษาไปวันดั้งเดิมเป็นภาษาฮกเกี้ยน คือ ซัวทีหมึง (จีน: 山豬毛; เป่อ่วยยี: Soaⁿ-ti-mn̂g; แปลตรงตัว: "ขนหมูป่า") หรือ ซัวเถ่หมึง (山地門; Soaⁿ-tē-mn̂g; "ประตูภูเขา")^[1] เมื่ออยู่ภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น จึงเรียกเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า ซันจิมง (ญี่ปุ่น: 山地門; โรมาจิ: Sanchimon) หลังจากที่ญี่ปุ่นส่งมอบไต้หวันให้สาธารณรัฐจีนเมื่อ ค.ศ. 1945 พื้นที่ดังกล่าวจึงเรียกเป็นภาษาจีนกลางว่า ตำบลซานตี้เหมิง (三地盟鄉; Sāndìméng Xiāng) แต่ก็ได้เปลี่ยนชื่ออีกครั้งใน ค.ศ. 1947 เป็น ตำบลซานตี้ (จีน: 三地鄉; พินอิน: Sāndì Xiāng; เป่อ่วยยี: Sam-tē-hiong) แต่ชาวไต้หวันยังคงเรียกกันโดยทั่วไปว่า ซัวเถ่หมึง^[2] ต่อมาในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1992 ก็ได้เปลี่ยนมาเป็นชื่อดังในปัจจุบัน

ประวัติศาสตร์

ในช่วงที่อยู่ภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น ซานตี้เหมิน หม่าเจีย และอู้ไถ เป็นพื้นที่ที่เรียกรวมกันว่า บันจิ หรือ "พื้นที่ชนพื้นเมือง" (蕃地) ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของอำเภอเฮโต (屏東郡) ในจังหวัดทากาโอะ หลังจากการยึดครองไต้หวันของก๊กมินตั๋งใน ค.ศ. 1945 จังหวัดทากาโอะเดิมเปลี่ยนชื่อเป็นเทศมณฑลเกาสยง ทำให้ซานตี้เหมินอยู่ภายใต้การปกครองของเทศมณฑลเกาสยง และในวันที่ 16 สิงหาคม ค.ศ. 1950 ได้มีการก่อตั้งเทศมณฑลผิงตง แยกออกมาจากเทศมณฑลเกาสยง ทำให้ซานตี้เหมินกลายเป็นส่วนหนึ่งของเทศมณฑลผิงตง

เขตการปกครอง

ตำบลซานตี้เหมินประกอบด้วย 10 หมู่บ้าน ได้แก่

• หมู่บ้านโข่วเช่อ (口社村)
• หมู่บ้านชิงชาน (青山村)
• หมู่บ้านชิงเย่ (青葉村)
• หมู่บ้านซานตี้ (三地村)
• หมู่บ้านไซ่เจีย (賽嘉村)
• หมู่บ้านต้าเช่อ (大社村)
• หมู่บ้านต๋าไหล (達來村)
• หมู่บ้านเต๋อเหวิน (德文村)
• หมู่บ้านหม่าเอ๋อร์ (馬兒村)
• หมู่บ้านอานพัว (安坡村)

สถานที่ท่องเที่ยว

• สะพานกู่ชวาน [en; zh]
• จุดชมธรรมชาติเม่าหลิน [en; zh]

อ้างอิง

1. "Entry #40016". 臺灣閩南語常用詞辭典 [en:Dictionary of Frequently-Used Taiwan Minnan]. (ในภาษาจีนและภาษาฮกเกี้ยน). กระทรวงศึกษาธิการ สาธารณรัฐจีน. 2011.
2. 吳秀麗 (1994). 商用台語. Independent Evening Post (ภาษาจีน). Taipei. p. 145. ISBN 9789575963149.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ตำบลซานตี้เหมิน เก็บถาวร 2012-02-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ในภาษาจีน)