รถจักร EF81 รอทำขบวนออกจากโอซาก้า | |
ข้อมูลทั่วไป | |
---|---|
ประเภท | ด่วนพิเศษ |
สถานะ | ยกเลิก |
ที่ตั้ง | เกาะฮนชู ประเทศญี่ปุ่น |
ให้บริการครั้งแรก | ค.ศ. 1950 |
สิ้นสุดให้บริการ | ค.ศ. 2013 |
ผู้ให้บริการ | JR ตะวันออก |
อดีตผู้ให้บริการ | การรถไฟแห่งประเทศญี่ปุ่น |
เส้นทาง | |
ปลายทาง | โอซากะ อาโอโมริ |
ในเส้นทาง | สายหลักโทไกโด, สายโคเซ่, สายหลักฮกกุริกุ, สายหลักชินเอ็ทซึ, สายหลักอุเอะซึ, สายหลักอุ |
ข้อมูลทางเทคนิค | |
ขบวนรถ | รถนอนบลูเทรนรุ่น 24 |
รางกว้าง | 1,067 mm (3 ft 6 in) |
ระบบจ่ายไฟ | 1,500 V DC / 20 kV AC (50 Hz) |
ความเร็ว | 110 km/h (68 mph)[1] |
นิฮงไก (ญี่ปุ่น: 日本海; โรมาจิ: Nihonkai) เป็นรถนอนบลูเทรนด่วนพิเศษที่เคยให้บริการโดย JR ตะวันออก และ JR ตะวันตกในอดีต รถด่วนพิเศษนิฮงไกนั้นเริ่มในบริการในปีค.ศ.1950โดยใช้ตู้นอนรุ่น20แล้วต่อมาใช้รถโดยสารรุ่น14 และเริ่มใช้ตู้นอนรุ่น24และ25ในปีค.ศ.1978ทำให้ขบวนนิฮงไกเป็นหนึ่งรถไฟในตระกูลรถบลูเทรนหลังจากการเปิดอุโมงค์เซกังในปีค.ศ.1988ขบวนนิฮงไกก็ได้เพิ่มเส้นทางไปถึงสถานีฮาโกะดาเตะ โดยจะตัดขบวนให้เหลือ5ตู้ที่อาโอโมริ แล้วใช้รถจักรรุ่น ED79 ศูนย์ฮาโกะดาเตะของบริษัทเจอาร์ฮอกไกโด ลากลอดใต้ช่องแคบสึงารุโดยใช้หมายเลขทำขบวนคือ 1 (ขาขึ้น) และ 4 (ขาล่อง) ในปีค.ศ.1998ขบวนเซโตะได้เปลี่ยนขบวนรถที่ให้บริการเป็นรุ่น285 ทำให้ขบวนนิฮงไกได้เสริมตู้นอนชั้นAเข้าไปในขบวน1และ4ด้วย
Headmarkเป็นป้ายที่ทางการรถไฟญี่ปุ่นจะแขวนไว้หน้ารถเพื่อบ่งบอกขบวนรถไฟ ซึ่งมีการออกแบบให้มีเอกลักษณ์เฉพาะขบวน ขบวนนิฮงไกนั้นมีheadmarkเป็นรูปทะเล และ มีดาวอยู่ด้านบน
ในปี ค.ศ. 1976 รถนอนรุ่น 24 และ 25 จะใช้รถคาดเงินศูนย์โยโดกาวะสังกัดของบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันตก และในปีค.ศ.2008ได้เปลี่ยนมาใช้รถนอนรุ่น24/25คาดทองและคาดขาวของศูนย์อาโอโมริในสังกัดของบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันออก
นิฮงไก(ศูนย์โยโดกาวะ) | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
|
นิฮงไก(ศูนย์อาโอะโมริ) | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
|
ปกติขบวนนิฮงไกจะใช้รถจักรEF81รุ่น0 ศูนย์ซึรึงะสีกุหลาบอ่อนหรือในบางครั้งจะใช้สีทไวไลท์ เอกเพรสด้วย ซึ่งในบางครั้งขบวนรถจะเปลี่ยนหัวรถจักรที่สถานีซึรึงะด้วย ในอดีตขบวนนิฮงไกเคยใช้รถจักรED75 DD51 EF65 EF70 และEF58 ในสมัยที่สายอุเอทซึยังไม่ได้ติดตั้งระบบไฟฟ้า
ขบวนรถนิฮงไกถูกยกเลิกในปีพ.ศ. 2556[2] ทำให้ตู้บางคัน ได้ถูกย้ายไปทำขบวนอาเกโบโนะ (ยกเลิกปี 2558) ส่วนหนึ่ง บางส่วนนำไปทำลาย และบางส่วนได้นำไปเก็บในพิพิธภัณฑ์เช่น ตู้ชั้นA แบบpullman โอโรเนะ24หมายเลข4ได้นำไปจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์รถไฟเกียวโต