อินูโอโมโนะ (ญี่ปุ่น: 犬追物; โรมาจิ: Inuōmono) เป็นศิลปะการต่อสู้ที่พลธนูม้าฝึกทักษะการยิงธนูโดยการไล่ตามและยิงสุนัขด้วยลูกธนูหัวทู่ในพื้นที่ที่จำกัด อินูโอโมโนะเริ่มต้นในช่วงยุคคามากูระราวปี ค.ศ. 1207 จนถึงยุคเซ็งโงกุ ศิลปะการต่อสู้ชนิดนี้เป็นที่นิยมอย่างมากสำหรับการฝึกฝนในยุคมูโรมาจิ[1][2] การสู้รบบนหลังม้าของซามูไรเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ หากไม่ได้ฝึกฝนอาจทำให้ซามูไรขาดทักษะในด้านนี้อาจส่งผลให้การรบไม่เป็นผลสำเร็จ เพราะฉะนั้นการฝึกอินูโอโมโนะเป็นสิ่งที่จำเป็น[3]
สุนัขราว 150 ตัวจะถูกปล่อยออกมาสู่สนามทรงสี่เหลี่ยมความยาวประมาณ 72 เมตรต่อด้าน แบ่งออกเป็นสามทีม แต่ละทีมมีสมาชิก 12 นาย ทีมที่สามารถยิงลูกธนูโดนลงบนตัวสุนัขมากที่สุดภายในระยะเวลาที่กำหนดจะเป็นฝ่ายชนะ[1]
ต่อมาอินูโอโมโนะไม่ได้รับความนิยมอีกต่อไปหลังการฟื้นฟูเมจิที่ยกเลิกระบบโชกุน ทำให้สูญเสีญการสนับสนุนจากแคว้นศักดินาซัตสึมะและรัฐบาลเอโดะ ประกอบกับการใช้พื้นที่ในการฝึกฝนที่กว้างขวางมาก รวมถึงการเตรียมซามูไรที่มีทักษะการยิงธนูที่ดีเยี่ยม[1][3]
การฝึกฝนอินูโอโมโนะครั้งสุดท้ายในปี 1902 ที่สวนอูเอโนะ โดยตั้งแต่นั้นมาก็ไม่ได้มีการฝึกฝนอีกเลยตามคำคัดค้านของสมาคมพิทักษ์สัตว์ญี่ปุ่น[4]
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์)