เทอร์เรซ เฮาส์

เทอร์เรซ เฮาส์
โลโก้แฟรนไชส์รายการโทรทัศน์ เทอร์เรซ เฮาส์
ประเภทเรียลลิตีโชว์
พิธีกรยู
เรนะ ทรินเดิล
โยชิมิ โทกูอิ
อาซูซะ บาบาโซโนะ
เรียวตะ ยามาซาโตะ
ฮิโรมิ โทซากะ
อายูมุ โมจิซูกิ
เค็นตาโร
โชโนะ ฮายามะ
ประเทศแหล่งกำเนิดประเทศญี่ปุ่น
ภาษาต้นฉบับภาษาญี่ปุ่น
การผลิต
ผู้อำนวยการสร้างมาซาโตะ มาเอะดะ
ความยาวตอนไม่สม่ำเสมอ
บริษัทผู้ผลิต
ออกอากาศ
เครือข่ายฟูจิเทเลวิชัน
เน็ตฟลิกซ์
ออกอากาศ12 ตุลาคม ค.ศ. 2012 (2012-10-12) –
19 พฤษภาคม ค.ศ. 2020 (2020-05-19)

เทอร์เรซ เฮาส์ (ญี่ปุ่น: テラスハウス; โรมาจิ: Terasu Haosu) เป็นแฟรนไชส์เรียลลิตีโชว์ญี่ปุ่น ที่ประกอบด้วย 5 ซีรีส์ และภาพยนตร์ 1 เรื่อง โดยในแต่ละซีรีส์จะมีสมาชิกทั้งหมด 6 คน แบ่งเป็นผู้ชาย 3 คน และผู้หญิง 3 คนจากพื้นเพที่แตกต่างกันจะต้องมาอยู่ในบ้านเดียวกัน และสร้างปฏิสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนสมาชิกภายในบ้าน[1] รายการโทรทัศน์นี้ได้รับเสียงตอบรับที่ดีจากผู้ชมสำหรับการผลิตเรียลลิตีโชว์อย่างจริงจัง[1][2]

ในซีรีส์แรกในชื่อ "Boy × Girls Next Door"[3] ที่ออกอากาศผ่านสถานีโทรทัศน์ฟูจิ ตั้งแต่วันที่ 12 ตุลาคม 2012 จนถึง 29 กันยายน 2014 และจบซีรีส์ด้วยภาพยนตร์ "Closing Door"[4] โดยซีรีส์ต่อ ๆ มาจะมีสถานีโทรทัศน์ฟูจิ และเน็ตฟลิกซ์เป็นผู้อำนวยการผลิต ซึ่งจะฉายในต่างประเทศเป็นที่แรกบนแพลตฟอร์มดังกล่าว ในขณะเดียวกันก็ยังคงออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ฟูจิไปพร้อม ๆ กัน[5] ซีรีส์ลำดับที่สองในชื่อ "รักวุ่น ๆ ของหนุ่มสาวชาวเมือง"[6] ออกอากาศตั้งแต่วันที่ 2 กันยายน 2015 จนถึง 27 กันยายน 2016 โดยได้มีการย้ายบ้านจากโชนัน ไปยังเขตอภิมหานครโตเกียว ซีรีส์ลำดับที่สาม ได้มีการถ่ายทำในรัฐฮาวาย ออกอากาศตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน 2016 จนถึง 29 สิงหาคม 2017 ภายใต้ชื่อ "อโลฮ่า ฮาวาย"[7] ซีรีส์ลำดับที่สี่ในชื่อ "เปิดประตูสู่โอกาสใหม่"[8] ได้ย้ายการถ่ายทำกลับมายังจังหวัดนางาโนะ ออกอากาศตั้งแต่วันที่ 19 ธันวาคม 2017 จนถึง 12 กุมภาพันธ์ 2019 ในซีรีส์ลำดับที่ห้า และลำดับล่าสุด "โตเกียว 2019-2020" เริ่มออกอากาศตั้งแต่วันที่ 14 พฤษภาคม 2019 และออกอากาศตอนล่าสุดวันที่ 19 พฤษภาคม 2020 ซึ่งหยุดการถ่ายทำเนื่องจากการเสียชีวิตของฮานะ คิมูระ[9]

ภาพรวม

[แก้]

เทอร์เรซ เฮาส์ เป็นเรียลลิตีโชว์ที่ติดตามชีวิตของคนแปลกหน้า 6 คนที่ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน[2] โดยสมาชิกภายในบ้านจะถูกแบ่งออกเป็นผู้ชาย 3 คน และผู้หญิง 3 คน ที่มีอายุราว 18 ถึง 30 ปี ถึงแม้ว่าเทอร์เรซ เฮาส์ไม่ได้อธิบายลักษณะ หรือประเภทของรายการโทรทัศน์ออกเดต แต่ผู้ชมรายการนี้ยังคงจัดให้อยู่ในประเภทดังกล่าวอยู่ดี[10] รายการโทรทัศน์นี้แสดงให้เห็นถึงสมาชิกภายในบ้านแต่ละคนไล่ตามชีวิตรัก และรับมือกับความแตกต่างในบุคลิกภาพ, ความหวัง และความฝันของสมาชิกภายในบ้าน[11]

เรียลลิตีโชว์นี้มอบบ้านพร้อมเครื่องเรือนและรถยนต์ 2 คัน ซึ่งได้มีการติดตั้งกล้องไว้บนผนัง โดยสมาชิกในเทอร์เรซ เฮาส์ สามารถไปทำงานและใช้ชีวิตตามปกติสุข ในบางโอกาสอาจมีการถ่ายชีวิตส่วนตัว ที่ทำงาน เพื่อน และครอบครัวของของสมาชิกอย่างเป็นพิเศษ แต่ส่วนใหญ่แล้วมักจะให้น้ำหนักไปยังการเดท และเหตุการณ์สำคัญระหว่างสมาชิกภายในบ้านมากกว่า ในกรณีที่สมาชิกภายในบ้านคนใดคนหนึ่งตัดสินใจที่จะออกจากรายการโทรทัศน์นี้ สมาชิกคนใหม่ เพศ]ดียวกัน จะถูกเชิญให้มาแทนที่สมาชิกคนก่อน พิธีกรในสตูดิโอจะทำหน้าที่แนะนำรายการในแต่ละตอน และจะชมไปพร้อม ๆ กับผู้ชมทางบ้าน ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง รายการจะตัดเข้าภาพในสตูดิโอ พิธีกรจะวิเคราะห์ถึงบทสนทนา ถอดความหมายภาษากาย และพูดสนุกขำขันเกี่ยวกับภาพคลิปวีดิโอ 10 นาที สุดท้ายก่อนตัดเข้าสตูดิโอ[12][13]

ข้อโต้เถียง

[แก้]

ในการสัมภาษณ์ของอดีตสมาชิก ลอว์เรน ไช่ ในซีรีส์ "อโลฮ่า ฮาวาย" เดือนธันวาคม 2017 ผ่านนิตยสารเมโทรโฟลิส ได้พูดถึงเทอร์เรซ เฮาส์ว่า "น่าจะเป็นรายการโทรทัศน์เรียลลิตีโชว์ที่ไม่สมจริงที่สุด" เธออ้างว่าสมาชิกภายในบ้านมาพักอาศัยอยู่ในบ้านเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงต่อวัน หรือก็ต่อเมื่อมีการออกท่องเที่ยว การเดทเท่านั้น อีกทั้งสมาชิกภายในบ้านยังถูกไม่ให้พูดคุยกันในระยะเวลาราว 20 ชั่วโมงที่เหลือของวัน ถึงแม้ว่ารายการนี้จะแจ้งแล้วว่าไม่มีการบอกบทก็ตาม แต่ไช่กล่าวว่าทีมงานให้หัวข้อภาพรวมอย่างคร่าว ๆ ว่าจะให้พูดเรื่องอะไร[14] โดยในเวลาต่อมาเมโทรโฟลิสได้ลบบทสัมภาษณ์ส่วนนี้ออกจากบทความออนไลน์

การเสียชีวิตของฮานะ คิมูระ

[แก้]

หลังจากการเสียชีวิตของ ฮานะ คิมูระ ในเดือนพฤษภาคม 2020 เดอะนิวยอร์กไทมส์รายงานว่าสมาชิกทุกคนได้ลงนามในสัญญาการเก็บรักษาความลับ ที่ห้ามพวกเขาพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเบื้องหลัง[15] สมาชิกภายในบ้านสามคน ได้ให้สัมภาษณ์กับเดอะนิวยอร์กไทมส์ได้กล่าวว่าทีมงานนั้นเข้าไปมีส่วนในกิจกรรมของสมาชิกในบ้าน แต่อย่างไรก็ตาม ผู้ให้สัมภาษณ์สองคนกล่าวว่าพวกเขาไม่เคยได้รับคำแนะนำให้ทำบางสิ่งอย่างเจาะจง และผู้ให้สัมภาษณ์อีกหนึ่งคนอธิบายว่าสมาชิกภายในบ้านจะแสดงอากัปกิริยาที่แตกต่างกันไปเมื่อมีกล้องถ่ายพวกเขาอยู่[15] แม่ของฮานะ คิมูระกล่าวว่าลูกสาวของเธอถูกกดดันให้แสดงท่าทีที่รุนแรงออกหน้ากล้อง[16] เดอะเจแปนไทมส์รายงานว่าสถานีโทรทัศน์ฟูจิยอมรับว่าสมาชิกได้ลงนามข้อตกลงในข้อที่เกี่ยวข้องกับการยินยอมที่จะต้องปฏิบัติตามคำแนะนำ การตัดสินใจในตารางเวลา และวิธีการถ่ายทำของแต่ละฉาก รวมถึงกลวิธีในการตัดต่อหลังจากนี้ด้วย แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ก็ไม่มีการบังคับขู่เข็ญ และผู้อำนวยการสร้างไม่ได้ให้คำแนะนำใด ๆ ต่อสมาชิกให้ไปมีส่วนช่วยในการเปลี่ยนแปลงสภาพจิตใจของสมาชิกแต่อย่างใด พวกเขายังกล่าวว่าทีมผลิตไม่ได้ต้องการให้สมาชิกปฏิบัติตามคำแนะนำอย่างละเว้นไม่ได้ แต่ถ้าหากพบสมาชิกคนใดคนหนึ่ง ละเมิดสัญญาการเก็บรักษาความลับ แล้วส่งผลกระทบในภาพรวมต่อรายการโทรทัศน์ ก็จะต้องเสียค่าปรับจำนวนหนึ่งสำหรับความเสียหายที่เกิดขึ้น[17]

ซีรีส์

[แก้]

บอยส์ × เกิร์ล เน็กท์ดอร์ (2012–2014)

[แก้]
บทความหลัก: เทอร์เรซ เฮาส์: บอยส์ × เกิร์ล เน็กท์ดอร์

รักวุ่น ๆ ของหนุ่มสาวชาวเมือง (2015-2016)

[แก้]

อโลฮ่า ฮาวาย (2016-2017)

[แก้]
บทความหลัก: เทอร์เรซ เฮาส์: อโลฮ่า ฮาวาย

เปิดประตูสู่โอกาสใหม่ (2017-2019)

[แก้]
บทความหลัก: เทอร์เรซ เฮาส์: เปิดประตูสู่โอกาสใหม่

โตเกียว 2019-2020 (2019-2020)

[แก้]
บทความหลัก: เทอร์เรซ เฮาส์: โตเกียว 2019-2020

พิธีกรในสตูดิโอ

[แก้]
พิธีกร บอยส์ × เกิร์ล เน็กท์ดอร์ รักวุ่น ๆ ของหนุ่มสาวชาวเมือง อโลฮ่า ฮาวาย เปิดประตูสู่โอกาสใหม่ โตเกียว 2019-2020[a]
ยู ตอนที่ 1–98 ตอนที่ 1–46 ตอนที่ 1–36 ตอนที่ 1–49 ตอนที่ 1–40
เรนะ ทรินเดิล ตอนที่ 14–98 ตอนที่ 1–46 ตอนที่ 1–36 ตอนที่ 1–49 ตอนที่ 1–40, 43–44
โยชิมิ โทคุอิ ตอนที่ 26–98 ตอนที่ 1–46 ตอนที่ 1–36 ตอนที่ 1–49 ตอนที่ 1–24
อาซูซะ บาบะโซโนะ ตอนที่ 26–98 ตอนที่ 1–46 ตอนที่ 1–36 ตอนที่ 1–49 ตอนที่ 1–40
เรียวตะ ยามาซาโตะ ตอนที่ 26–98 ตอนที่ 1–46 ตอนที่ 1–36 ตอนที่ 1–49 ตอนที่ 1–44
ฮิโรมิ โทซากะ ตอนที่ 26–98
อายูมุ โมจิซุกิ ตอนที่ 1–18
เคนทาโร ตอนที่ 19–46 ตอนที่ 1–36
โชโนะ ฮายามะ ตอนที่ 1–49 ตอนที่ 1–40

เสียงตอบรับ

[แก้]

เสียงตอบรับเชิงวิจารณ์

[แก้]

เทอร์เรซ เฮาส์ได้รับการชื่นชมจากการนำความสมจริงกลับสู่เรียลลิตีโชว์ การที่ไม่ค่อยเน้นไปทางดราม่ามากเท่าไหร่ ทำให้รายการโทรทัศน์นี้มีความโดดเด่น และน่าติดตาม[21] นิตยสารจีคิวได้อธิบายลักษณะของรายการโทรทัศน์นี้ว่า "เป็นรายการเรียลลิตีสำหรับคนที่เกลียดรายการเรียลลิตี"[22] จากความสำเร็จของเทอร์เรซ เฮาวส์ เรียลลิตีโชว์ที่ปราศจากดราม่า วิทยากรอาวุโสในวัฒนธรรมญี่ปุ่นร่วมสมัย วิทยาลัยบูรพคดีศึกษาและการศึกษาแอฟริกา มหาวิทยาลัยลอนดอน ได้ให้ความคิดเห็นว่า "ผมคิดว่าหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้รายการโทรทัศน์นี้เป็นที่สนใจในหมู่มาก คือการที่ผู้ชมสามารถรู้สึกได้ว่าพวกเขามีความเกี่ยวข้อง หรือรู้สึกสัมพันธ์กันกับสมาชิกในรายการโทรทัศน์นี้"[1] จูดี้ เบอร์แมน ของนิตยสารไทม์ ได้จัด "เทอร์เรซ เฮาส์: เปิดประตูสู่โอกาสใหม่" เป็นอันดับที่ 6 ของรายการโทรทัศน์ที่ดีที่สุดในปี 2018[23]

เรตติง

[แก้]

ในช่วงแรกของการออกอากาศ Boys × Girls Next Door ทางสถานีโทรทัศน์ฟูจิ ส่วนแบ่งผู้ชมรายการเพิ่มขึ้นจากเฉลี่ย 5.5% ตั้งแต่ตอนแรกของซีรีส์ ถึง 6.9% ในตอนจบ โดยตอนที่ 74 มีส่วนแบ่งผู้ชมถึง 9.1% นับเป็นเรตติ้งรายการสูงที่สุดของซีรีส์เรื่องนี้[24] ถึงแม้ว่าเน็ตฟลิกซ์ไม่ได้เปิดเผยถึงข้อมูลผู้ชม แต่หัวหน้าฝ่ายเนื้อหาเน็ตฟลิกซ์ญี่ปุ่น คาตะ ซากะโมโตะ กล่าวกับบลัซฟีด นิวส์ว่าเทอร์เรซ เฮาส์ได้ผลตอบรับที่ดีเกิดความคาดหมายในแง่ของผู้ชมต่างประเทศ[25]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ↑ พิธีกรในสตูดิโอมีการเปลี่ยนแปลงอยู่บ่อยครั้ง ในเดือนตุลาคม 2019 โยชิมิ โทคุอิ ได้ยุติบทบาทในวงการบันเทิงชั่วคราวหลังถูกเปิดเผยว่าหลีกเลี่ยงการจ่ายภาษี 3 ปีติดต่อกัน[18] ในเดือนเมษายน 2020 การถ่ายทำก็ได้หยุดชะงักจากการระบาดทั่วของโควิด-19[19] และออกอากาศตามปกติอีกครั้งในเดือนพฤษภาคม 2020 ส่วนตอนที่เหลือในซีรีส์นี้ถูกยกเลิกหลังการเสียชีวิตของฮานะ คิมูระ[20]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Tan, Yvette (2018-06-29). "Japan's nice, calm antidote to Love Island". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  2. ↑ 2.0 2.1 Rivera, Joshua (2018-07-06). "This Is the Netflix Reality Show for People Who Hate Reality Shows". GQ (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  3. ↑ "テラスハウス - フジテレビ". フジテレビ (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  4. ↑ "テラスハウス クロージング・ドア". テラスハウス クロージング・ドア (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-01-14. สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  5. ↑ "Netflix、9月2日よりサービス開始". シネマトゥデイ (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2016-05-24.
  6. ↑ "เทอร์เรซ เฮาส์: รักวุ่นๆ ของหนุ่มสาวชาวเมือง | เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ Netflix". www.netflix.com.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  7. ↑ "เทอร์เรซ เฮาส์: อโลฮ่า ฮาวาย | เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ Netflix". www.netflix.com.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  8. ↑ "เทอร์เรซ เฮาส์: เปิดประตูสู่โอกาสใหม่ | เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ Netflix". www.netflix.com.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  9. ↑ "Fuji TV to end reality show "Terrace House" after cast member death". Kyodo News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2020-05-27. สืบค้นเมื่อ 2020-05-27.
  10. ↑ "'Terrace House' Is the Perfect Show to Watch With Your (My) Mom". Esquire (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2018-08-14. สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  11. ↑ "help! i'm obsessed with netflix's terrace house". I-d (ภาษาอังกฤษ). 2018-03-27. สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  12. ↑ Tan, Yvette (2018-06-29). "Japan's nice, calm antidote to Love Island". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  13. ↑ Ryall, Julian (2018-06-29). "Japanese fall for tranquil reality of Terrace House, the polite answer to Love Island". The Telegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  14. ↑ Siegel, Taryn (2017-12-22). "Lauren Tsai - Drawing inspiration from disparate places". Metropolis. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-12-22. สืบค้นเมื่อ 2020-08-01.
  15. ↑ 15.0 15.1 Margolis, Eric (2020-07-20). "The Fall of 'Terrace House'". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-08-10.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  16. ↑ "Hana Kimura's mother claims Terrace House producers forced her to be violent onscreen". Yahoo! (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-07-09. สืบค้นเมื่อ 2021-02-27.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  17. ↑ "Fuji TV had deal with 'Terrace House' cast on how scenes played out". เดอะเจแปนไทมส์ (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-07-04. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-12-25. สืบค้นเมื่อ 2021-02-27.
  18. ↑ "Japanese comedian Tokui apologizes over $1 million in unreported income". The Mainichi. October 24, 2019. สืบค้นเมื่อ 2020-05-12.
  19. ↑ Brzeski, Patrick (2020-04-13). "Netflix's 'Terrace House' Halts Production as Coronavirus Lockdowns Finally Come to Japan". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ 2020-05-12.
  20. ↑ "ศาลสั่งปรับผู้ต้องหาคดีไซเบอร์บูลลี่ 'นักมวยปล้ำหญิง' 3,000 บาท ชาวเน็ตชี้โทษเบาไป". ข่าวสด. 2021-03-31. สืบค้นเมื่อ 2021-10-07.
  21. ↑ "Letter of Recommendation: 'Terrace House'" (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  22. ↑ Rivera, Joshua (2018-07-06). "This Is the Netflix Reality Show for People Who Hate Reality Shows". GQ (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  23. ↑ Berman, Judy (2018-11-15). "The 10 Best TV Shows of 2018". Time. สืบค้นเมื่อ 2019-08-17.
  24. ↑ "テラスハウス視聴率の完全なまとめ　過去最高・最低記録だったのはいつ？ ｜ 裏テラスハウス物語". niche-domain-news.jp (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-22. สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.
  25. ↑ "How A Japanese Reality TV Show About Nothing Became A Global Hit". BuzzFeed News (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-09-21.