กาซุ เฮียกกิ ยาเงียว

กาซุ เฮียกกิ ยาเงียว (ญี่ปุ่น: 画図百鬼夜行; โรมาจิ: Gazu Hyakki Yagyō) เป็นหนังสือเล่มแรกของโทริยามะ เซกิเอ็งที่มีแนวเอะ-ฮง เผยแพร่ใน ค.ศ. 1776 รุ่นที่แปลและมีคำอธิบายภาษาอังกฤษเผยแพร่ใน ค.ศ. 2016^[1] หนังสือต่อจากเล่มนี้ ได้แก่ คนจากุ กาซุ โซกุ เฮียกกิ, คนจากุ เฮียกกิ ชูอิ และ กาซุ เฮียกกิ สึเรซูเระ บูกูโระ

หนังสือนี้มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับหนังสือรวมเรื่องสัตว์ในตำนานประเภทเหนือธรรมชาติ ชุดสะสมของผี, วิญญาณ และสัตว์ประหลาดจากวรรณกรรม, คติชน และผลงานศิลปะอื่น ๆ ภาพวาดของ กาซุ เฮียกกิ ยาเงียว ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากม้วนภาพ เฮียกไก ซูกัง ใน ค.ศ. 1737 โดยซาวากิ ซูชิ;^[2] นวัตกรรมของเซกิเอ็งคือการเตรียมภาพบนแม่พิมพ์ไม้เพื่อที่จะผลิตหนังสือเป็นจำนวนมาก^[3] ซึ่งมีเจตนาทำเป็นหนังสือล้อเลียนของหนังสือบางเล่ม เช่น วากัง ซันไซ ซูเอะ ที่มีอิทธิพลต่อภาพ โยไก ในประเทศญี่ปุ่นอย่างลึกซึ้ง^[4] หนังสือนี้มีการพิสูจน์ว่าโด่งดังมากพอที่จะตีพิมพ์ใหม่สามครั้งในสมัยเอโดะ^[5] หนังสือนี้แบ่งออกเป็น 3 ฉบับย่อย: หยิน, หยาง และ ลม ในฉบับ หยิน มีคำปรารภของนักกวี มากิ โทเอ ส่วนฉบับลมจบด้วยคำแถลงท้ายเล่มโดยเซกิเอ็ง^[6]

ฉบับแรก "หยิน" – 陰

• 
  โคดามะ (ญี่ปุ่น: 木魅; โรมาจิ: Kodama)
  ความเห็นของเซกิเอ็ง: (กล่าวกันว่า คามิ จะปรากฏตัวในต้นไม้โบราณ (百年の樹には神ありてかたちをあらはすといふ。)
• 
  เท็งงุ (ญี่ปุ่น: 天狗; โรมาจิ: Tengu)
• 
  ยามาบิโกะ (ญี่ปุ่น: 幽谷響; โรมาจิ: Yamabiko)
• 
  ยามาวาโระ (ญี่ปุ่น: 山童; โรมาจิ: Yamawaro)
• 
  ยามาอูบะ (ญี่ปุ่น: 山姥; โรมาจิ: Yamauba)
• 
  อินูงามิ (ญี่ปุ่น: 犬神; โรมาจิ: Inugami)
  เซกิเอ็งวาดมันร่วมกับสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่มีชื่อว่า ชิราจิโงะ (ญี่ปุ่น: 白児; โรมาจิ: Shirachigo)
• 
  เนโกมาตะ (ญี่ปุ่น: 猫股; โรมาจิ: Nekomata)
• 
  คัปปะ (ญี่ปุ่น: 河童; โรมาจิ: Kappa)
  ความเห็นของเซกิเอ็ง: มันมีอีกชื่อว่า คาวาตาโร (ญี่ปุ่น: 川太郎ともいふ。)
• 
  คาวาอูโซะ (ญี่ปุ่น: 獺; โรมาจิ: Kawauso; นากแม่น้ำ)
• 
  อากานาเมะ (ญี่ปุ่น: 垢嘗; โรมาจิ: Akaname)
• 
  ทานูกิ (ญี่ปุ่น: 狸; โรมาจิ: Tanuki; จิ้งจอกแรคคูน)
• 
  คาไมตาจิ (ญี่ปุ่น: 窮奇; โรมาจิ: Kamaitachi)
• 
  อามิกิริ (ญี่ปุ่น: 網剪; โรมาจิ: Amikiri)
• 
  คิตสึเนบิ (ญี่ปุ่น: 狐火; โรมาจิ: Kitsunebi; จิ้งจอกไฟ)

ฉบับที่สอง "หยาง" – 陽

• 
  โจโรงูโมะJ (ญี่ปุ่น: ja:絡新婦; โรมาจิ: orōgumo)
• 
  เท็ง (ญี่ปุ่น: 鼬; โรมาจิ: Ten; มาร์เทิน)
• 
  โซเง็นบิ (ญี่ปุ่น: ja:叢原火; โรมาจิ: Sōgenbi)
  ความเห็นของเซกิเอ็ง: สามารถพบได้ในบริเวณทิศตะวันตกของไซอิงที่อยู่นอกเมืองหลวง ใกล้วัดมิบูเดระ บ้างเรียกว่า โซเง็นบิแห่งซูซากุ
• 
  สึรูเบบิ (ญี่ปุ่น: ja:釣瓶火; โรมาจิ: Tsurubebi)
• 
  ฟูราริบิ (ญี่ปุ่น: ja:ふらり火; โรมาจิ: Furaribi)
• 
  อูบางาบิ (ญี่ปุ่น: ja:姥ヶ火; โรมาจิ: Ubagabi)
  ความเห็นของเซกิเอ็ง: กล่าวกันว่าปรากฏตัวในจังหวัดคาวาจิ
• 
  คาชะ (ญี่ปุ่น: ja:火車; โรมาจิ: Kasha)
• 
  ยานาริ (ญี่ปุ่น: ja:鳴屋; โรมาจิ: Yanari)
• 
  อูบูเมะ (ญี่ปุ่น: ja:産女; โรมาจิ: Ubume)
• 
  อูมิ ซาโต (ญี่ปุ่น: ja:海座頭; โรมาจิ: Umi zatō)
• 
  โนเดราโบ (ญี่ปุ่น: ja:野寺坊; โรมาจิ: Noderabō)
• 
  ทากาอนนะ (ญี่ปุ่น: ja:高女; โรมาจิ: Takaonna)
• 
  เทโนเมะ (ญี่ปุ่น: ja:手の目; โรมาจิ: Tenome)
• 
  เท็สโซะ (ญี่ปุ่น: ja:鉄鼠; โรมาจิ: Tesso)
  ความเห็นของเซกิเอ็ง: ไรโงกลายเป็นกาฬโรคของหนู และแพร่กระจายไปยังโลก
• 
  คูโรซูกะ (ญี่ปุ่น: ja:黒塚; โรมาจิ: Kurozuka)
• 
  โรกูโรกูบิ (ญี่ปุ่น: ja:ろくろ首; โรมาจิ: Rokurokubi)
• 
  ซากาบาชิระ (ญี่ปุ่น: ja:逆柱; โรมาจิ: Sakabashira)
• 
  มากูรางาเอชิ (ญี่ปุ่น: ja:枕返し; โรมาจิ: Makuragaeshi)
• 
  สาวหิมะ (ญี่ปุ่น: ja:雪女; โรมาจิ: Yuki-onna; ทับศัพท์: ยูกิ-อนนะ)
• 
  อิกิเรียว (ญี่ปุ่น: ja:生霊; โรมาจิ: Ikiryō)
• 
  ชีเรียว (ญี่ปุ่น: ja:死霊; โรมาจิ: Shiryō)
• 
  ยูเร (ญี่ปุ่น: 幽霊; โรมาจิ: Yūrei)

ฉบับที่สาม "ลม" – 風

• 
  มิโกชิ-นีวโด (ญี่ปุ่น: 見越, ja:見越し入道; โรมาจิ: Mikoshi, Mikoshi-nyūdō)
• 
  โชเกระ (ญี่ปุ่น: ja:しょうけら; โรมาจิ: Shōkera)
• 
  เฮียวซูเบะ (ญี่ปุ่น: ja:ひょうすべ; โรมาจิ: Hyōsube)
• 
  ไวระ (ญี่ปุ่น: ja:わいら; โรมาจิ: Waira)
• 
  โอโตโรชิ (ญี่ปุ่น: ja:おとろし; โรมาจิ: Otoroshi)
• 
  นูริโบโตเกะ (ญี่ปุ่น: ja:塗仏; โรมาจิ: Nuribotoke)
• 
  นูเระ-อนนะ (ญี่ปุ่น: ja:濡れ女; โรมาจิ: Nureonna)
• 
  นูราริเฮียง (ญี่ปุ่น: ぬらりひょん; โรมาจิ: Nurarihyon)
• 
  กาโงเซะ (ญี่ปุ่น: 元興寺; โรมาจิ: Gagoze)
• 
  โออูนิ (ญี่ปุ่น: ja:苧うに; โรมาจิ: Ouni)
• 
  อาโอโบซุ (ญี่ปุ่น: 青坊主; โรมาจิ: Aobōzu)
• 
  อากาชิตะ (ญี่ปุ่น: 赤舌; โรมาจิ: Akashita)
• 
  นุปเป็บโป (ญี่ปุ่น: ぬっぺっぽう, ぬっぺふほふ; โรมาจิ: Nuppeppō)
• 
  อูชิโอนิ ญี่ปุ่น: 牛鬼; โรมาจิ: Ushioni
• 
  อูวัง (ญี่ปุ่น: うわん; โรมาจิ: Uwan)

ดูเพิ่ม

• กาซุ เฮียกกิ สึเรซูเระ บูกูโระ
• คนจากุ กาซุ โซกุ เฮียกกิ
• คนจากุ เฮียกกิ ชูอิ

อ้างอิง

1. Yoda, Hiroko; Alt, Matt (2016). Japandemonium Illustrated: The Yokai Encyclopedias of Toriyama Sekien. Dover Publications. ISBN 978-0-486-80035-6.
2. Yoda, Hiroko; Alt, Matt (2016). Japandemonium Illustrated: The Yokai Encyclopedias of Toriyama Sekien. Dover Publications. p. 11. ISBN 978-0-486-80035-6.
3. Foster, Michael Dylan (2009). Pandemonium and Parade: Japanese Monsters and the Culture of Yokai. University of California Press. p. 56.
4. Yoda, Hiroko; Alt, Matt (2016). Japandemonium Illustrated: The Yokai Encyclopedias of Toriyama Sekien. Dover Publications. p. viii. ISBN 978-0-486-80035-6.
5. Yoda, Hiroko; Alt, Matt (2016). Japandemonium Illustrated: The Yokai Encyclopedias of Toriyama Sekien. Dover Publications. p. xiv. ISBN 978-0-486-80035-6.
6. Yoda, Hiroko; Alt, Matt (2016). Japandemonium Illustrated: The Yokai Encyclopedias of Toriyama Sekien. Dover Publications. pp. 3–5. ISBN 978-0-486-80035-6.

บรรณานุกรม

• Yoda, Hiroko (2017). Japandemonium Illustrated: The Yokai Encyclopedias of Toriyama Sekien (ภาษาอังกฤษ). New York: Dover Publications. ISBN 978-0-486-80035-6.
• Toriyama, Sekien (July 2005). Toriyama Sekien Gazu Hyakki Yagyō Zen Gashū (ภาษาญี่ปุ่น). Tokyo: Kadokawa Shoten Publishing Co., Ltd. pp. 10–65. ISBN 978-4-04-405101-3.
• "Hyakki Zufu Obake Iroha Sakuin". CSK Pavilion: Hyakki Yagyō. สืบค้นเมื่อ 2007-04-22.