จักรพรรดิอู่โจวไท่จู่

จักรพรรดิเกาไท่จู่ (太祖高皇帝)
สมเด็จพระจักรพรรดิ
สถาปนา	ค.ศ. 690
พระราชสมภพ	ค.ศ. 577
สวรรคต	ค.ศ. 635 (58 พรรษา)
จักรพรรดินี	สมเด็จพระจักรพรรดินีเซี่ยวหมิงเกา
พระราชบุตร	เหลียงเซี่ยนอ๋อง เว่ยเต๋ออ๋อง เจ้าหญิงฉาง บูเช็กเทียน เจ้าหญิงสาม
พระนามเดิม อู่ ซื่อเยว์ (武士彠) พระสมัญญานาม เซี่ยวหมิงเกาหวงตี้ (孝明高皇帝) พระอารามนาม ไท่จู่ (太祖)
ราชวงศ์	อู่โจว
พระราชชนกนาถ	สมเด็จพระจักรพรรดิอู่โจวเสี่ยนจู่
พระราชชนนี	สมเด็จพระจักรพรรดินีเหวินมู่สกุลจ้าว

สมเด็จพระจักรพรรดิอู่โจวไท่จู่ (จีนตัวย่อ: 武周太祖皇帝; จีนตัวเต็ม: 武周太祖皇帝; ค.ศ. 577 – ค.ศ. 635)^[1] เป็น​พระบรมราชชนกในจักรพรรดินีนาถเจ๋อเทียน

พระบรมราชประวัติ

ทรงพระราชสมภพเมื่อ ค.ศ. 577 ในราชสกุลอู่ (武) มีพระนามเดิมว่า อู่ซื่อเยว์ (จีนตัวย่อ: 武士彟; จีนตัวเต็ม: 武士彠) พระองค์ได้ช่วยเหลือถังเกาจู่ และได้รับการแต่งตั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ ต่อมาได้เข้าร่วมกับกองทัพของถังไท่จงโจมตีเมืองฉางอัน ภายหลังเมื่อสถาปนาราชวงศ์ถัง พระองค์ถูกยกย่องเป็นหนึ่งใน "ขุนพลปฐมการไท่หยวน" (太原元谋功臣) พระราชทานตำแหน่งเป็น "เสนาบดีกระทรวงโยธาธิการ" (工部尚书) พร้อมบรรดาศักดิ์ "อิ้งกั๋วกง" (应国公)^[2]

เมื่อถังไท่จงขึ้นครองราชย์ พระองค์ได้รับพระราชทานให้ปกครอง อวี้โจว (豫州)、ลี่โจว (利州), จิงโจว (荆州)^[3]

ศักราชเจินกวนปีที่ 9 (ค.ศ. 635) พระองค์ทรงทราบข่าวการเสด็จสวรรคตของถังเกาจู่ ซึ่งเป็นจักรพรรดิหลวง (太上皇) เป็นเหตุให้ประชวร เสด็จสวรรคต สิริพระชนมพรรษา 58 พรรษา จักรพรรดิถังไท่จงพระราชทานสมัญญานามว่า "ติ้ง" (定)^[4]

ภายหลังเมื่อจักรพรรดินีนาถเจ๋อเทียนขึ้นครองราชย์ พระองค์ได้รับการสถาปนาเป็นจักรพรรดิ^[5]

พระบรมราชอิสริยยศ

• โซ่วหยางเสียนกง (寿阳县公)
• ไท่หยวนจวิ้นกง (太原郡公) : จวิ้นกงขั้น 2 เอก (正二品)
• อิ้งกั๋วกง (应国公) : กั๋วกงขั้น 1 รอง (从一品)
• โจวติ้งกง (周定公) : ค.ศ. 656
• ไท่หยวนจวิ้นอ่อง (太原郡王) : ค.ศ. 670
• พระเจ้าเว่ยจงเซี่ยว (魏忠孝王) : ค.ศ. 684
• โจวจงเซี่ยวไท่หวง (周忠孝太皇) : ค.ศ. 689

อ้างอิง

1. 武士彟（577年—635年）
2. 唐朝建立后，名列“太原元谋功臣”之一，官至工部尚书，封应国公。
3. 李世民即位后，历任豫州、利州和荆州都督，任内治民有方，得到李世民嘉奖。
4. 李世民赐谥号为定。
5. 武则天称帝后，追谥武士彟为无上孝明高皇帝，庙号太祖。