จัดจ์เมนท์เดย์ (2007) | |||
---|---|---|---|
โปสเตอร์โปรโมดรูปนักมวยปล้ำ เคน เป็นนายแบบ | |||
สมาคม | เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ | ||
ค่าย | รอว์ สแมคดาวน์! อีซีดับเบิลยู | ||
วันที่ | 20 พฤษภาคม ค.ศ. 2007 | ||
เมือง | เซนต์หลุยส์, รัฐมิสซูรี | ||
สถานที่ | สก็อตต์เรด เซ็นเตอร์ | ||
ผู้ชม | 10,500 คน[1] | ||
ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view | |||
| |||
ลำดับเหตุการณ์จัดจ์เมนท์เดย์ | |||
|
จัดจ์เมนท์เดย์ (2007) (อังกฤษ:Judgment Day (2007)) เป็นรายการเพย์-เพอร์-วิวมวยปล้ำอาชีพของ เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ (WWE) จัดเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม ค.ศ. 2007 ณ สนามสก็อตต์เรด เซ็นเตอร์ ในเมืองเซนต์หลุยส์, รัฐมิสซูรี ซึ่งเป็นรายการในลำดับรายการแบคแลช ครั้งที่ 9 และจัดหลังจากศึกแบคแลช (2007) โดยแสดงนักมวยปล้ำจากรอว์, สแมคดาวน์ และ อีซีดับเบิลยู ในรายการนี้มีการแข่งขันปล้ำกัน 8 รายการด้วยกัน
ในศึกรอว์ (30 เมษายน ค.ศ. 2007) เดอะ เกรท คาลี ได้แอบลอบทำร้าย ชอว์น ไมเคิลส์, เอดจ์ และ แรนดี ออร์ตัน ทำให้ไม่มีสิทธิ์ชิงแชมป์โลก WWE ต่อมาจอห์น ซีนาได้ออกมาท่าคนที่ลอบทำร้าย ชอว์น ไมเคิลส์, เอดจ์ และ แรนดี ออร์ตัน พอเดอะ เกรท คาลี เดินออกมาจอห์น ซีนาทำหน้านิ่งและกลืนน้ำลาย เมื่อเห็นเดอะ เกรท คาลี และจอห์น ซีนาได้เข้าไปลุยเดอะ เกรท คาลี แต่สุดท้ายโดนใส่ท่า Khali Bomb ของเดอะ เกรท คาลีไป ต่อมาในศึกรอว์ (7 พฤษภาคม ค.ศ. 2007) เดอะ เกรท คาลี ได้กลายเป็นผู้ท่าชิงแชมป์โลก WWE อันดับ 1 ในศึกจัดจ์เมนท์เดย์ โดยใส่ท่า Khali Bomb กับชอว์น ไมเคิลส์ แล้วน็อกเอ้าน์ไป ต่อมาเดอะ เกรท คาลี ได้ขโมยเข็มขัดแชมป์โลก WWE ของจอห์น ซีนามา ต่อมาในศึกรอว์ (14 พฤษภาคม ค.ศ. 2007) จอห์น ซีนาพยายามจะเอาเข็มขัดแชมป์โลก WWE คืนจากเดอะ เกรท คาลี แต่ไม่สำเร็จ โดนลอบทำร้ายเสียก่อน
ในศึกสแมคดาวน์! (11 พฤษภาคม ค.ศ. 2007) ในแมทช์การปล้ำระหว่าง ดิอันเดอร์เทเกอร์ กับ บาทิสตา ในกรงเหล็ก Steel Cage ชิงแชมป์โลกเฮฟวีเวท ปรากฏว่าเสมอกันและทำให้แชมป์ไม่เปลี่ยนมือ หลังแมทช์มาร์ค เฮนรี ได้ออกมาลอบทำร้าย ดิอันเดอร์เทเกอร์ จนหมดสภาพ และเอดจ์ ได้ใช้โอกาสใช้สิทธิ์มันนี่อินเดอะแบงค์ ที่ได้มาจาก มิสเตอร์เคนนาดี ชิงแชมป์โลกเฮฟวีเวทจาก ดิอันเดอร์เทเกอร์ และชนะไปในที่สุด ต่อมาในศึกสแมคดาวน์! (18 พฤษภาคม ค.ศ. 2007) บาทิสตา ได้กลายเป็นผู้ท่าชิงแชมป์โลกเฮฟวีเวท อันดับ 1 ในศึกจัดจ์เมนท์เดย์
# | แมทช์การปล้ำ | กำหนดการปล้ำ | เวลา[ต้องการอ้างอิง] |
---|---|---|---|
ก่อนรายการ | เคน ชนะ วิลเลียม รีกัล (พร้อมด้วย เดฟ เทย์เลอร์)[1] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว | 09:30 |
1 | ริค แฟลร์ ชนะ คาร์ลิโต้ โดยการสับมิสชั่น[1][3][4] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว | 15:35 |
2 | บ๊อบบี แลชลี ชนะ ทีมแม็กแมเฮิน (อูมาก้า, วินซ์ แม็กแมเฮิน (c), และ เชน แม็กแมเฮิน)[1][5][4] | แมทช์การปล้ำ 3 รุม 1 เพื่อชิงแชมป์ECW World Championship | 01:14 |
3 | ซีเอ็ม พังค์ ชนะ อีไลจาห์ เบิร์ก[1][6][4] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว | 16:51 |
4 | แรนดี ออร์ตัน ชนะ ชอว์น ไมเคิลส์ โดยการน๊อกเอ้าน์[1][4][7] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว | 04:31 |
5 | เดอะ ฮาร์ดี (แมทท์ และ เจฟฟ์) (c) ชนะ แลนซ์ เคด และ เทรเวอร์ เมอร์ด็อก[1][4][8] | แมทช์การปล้ำแทกทีม เพื่อชิงแชมป์World Tag Team Championship | 15:03 |
6 | เอดจ์ (c) ชนะ บาทิสตา[1][9][4] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์World Heavyweight Championship | 11:38 |
7 | มอนเทล วอนเทเวียส พอร์เตอร์ ชนะ คริส เบนวา (c) 2-0[1][4][10] | แมทช์การปล้ำจับกดสองในสาม เพื่อชิงแชมป์WWE United States Championship | 14:10 |
8 | จอห์น ซีนา (c) ชนะ เดอะ เกรท คาลี โดยการสับมิสชั่น[1][11][4] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์WWE Championship | 08:15 |
(c) – หมายความว่ายังเป็นแชมป์อยู่ในขณะนั้น
|