ซุน เปิน

ซุน เปิน
孫賁
ขุนพลพิชิตคนเถื่อน
(征虜將軍)
(ภายใต้ซุนกวน)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 208 (208) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์พระเจ้าเหี้ยนเต้
เจ้าเมืองอิเจี๋ยง (豫章太守)
(ภายใต้ซุนกวน)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 199 (199) – ค.ศ. 210 (210)
กษัตริย์พระเจ้าเหี้ยนเต้
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ทราบ[1]
อำเภอฟู่หยาง หางโจว มณฑลเจ้อเจียง
เสียชีวิตค.ศ. 210[2]
บุตร
บุพการี
  • ซุนเชียง (บิดา)
ความสัมพันธ์ดูพงศาวลีง่อก๊ก
อาชีพขุนศึก
ชื่อรองป๋อหยาง (伯陽)
บรรดาศักดิ์โตวถิงโหว
(都亭侯)
ในบทความนี้นามสกุลคือ ซุน

ซุน เปิน (จีน: 孫賁) ชื่อรอง ป๋อหยาง (伯陽) เป็นลูกพี่ลูกน้องของพระเจ้าซุนกวน ขุนศึกที่มีชีวิตอยู่ในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก และต่อมาได้กลายเป็นจักรพรรดิผู้ก่อตั้งง่อก๊กในยุคสามก๊ก เขาเป็นบุตรชายคนโตของซุนเชียง พี่ชายคนโตของพระราชบิดาของพระเจ้าซุนกวนคือพระเจ้าซุนเกี๋ยน เขารับใช้ซุนเกี๋ยนผู้เป็นอาครั้งแรกในการทัพปราบตั๋งโต๊ะ หลังซุนเกี๋ยนเสียชีวิต เขานำกองทัพไปรับใช้อ้วนสุด หากว่าเขาเข้าร่วมกับซุนเซ็ก (บุตรชายคนโตและผู้สืบทอดของซุนเกี๋ยน) หลังจากนั้นไม่นาน เขาเสียชีวิตจากการเจ็บป่วยภายหลังจากยุทธการที่ผาแดง โดยซุนหลิม (孫鄰) สืบทอดต่อจากเขา

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ เนื่องจากซุน เปินแก่กว่าซุนเซ็ก ปีเกิดของเขาจึงควรอยู่ก่อน ค.ศ. 175
  2. ↑ ชีวประวัติของซุน เปินในซันกั๋วจื้อระบุว่า ตอนเสียชีวิต เขาดำรงตำแหน่ง Administrator of Yuzhang for 11 years when he died.
  3. ↑ ชีวประวัติของซุน เปินในซันกั๋วจื้อระบุว่า ตอนที่ซุนหลิมขึ้นดำรงตำแหน่งเจ้าเมืองอิเจี๋ยงต่อจากพ่อ เขามีอายุ 9 ขวบ (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) ชีวประวัตินี้ยังระบุว่าซุนหลิมเสียชีวิตในปีที่ 12 ของศักราช Chi'wu ในรัชสมัยซุนกวน