ทิ้งถ่อน | |
---|---|
สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Plantae |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Rosids |
อันดับ: | Fabales |
วงศ์: | Fabaceae |
วงศ์ย่อย: | Mimosoideae |
เผ่า: | Ingeae |
สกุล: | Albizia |
สปีชีส์: | A. procera |
ชื่อทวินาม | |
Albizia procera (Roxb.) Benth. |
ทิ้งถ่อน (ชื่อวิทยาศาสตร์: Albizia procera) เป็นพืชในสกุลถ่อน วงศ์ย่อยสีเสียด ลักษณะเป็นไม้ต้นผลัดใบขนาดกลาง สูง 15–30 เมตร ใบเป็นใบประกอบแบบขนนกสองชั้น เรียงเวียนหรือเรียงตรงข้าม 4–11 คู่ ใบย่อยรูปขอบขนานแกมรูปไข่ ขนาด 1.5–2.5 × 3–5 เซนติเมตร ปลายใบมน โคนใบเบี้ยว ขอบใบเรียบ ดอกออกเป็นช่อแบบช่อกระจุกแยกแขนง ออกตามซอกใบและปลายกิ่ง ดอกย่อยขนาดเล็ก สีขาว รวมเป็นกระจุก ขนาด 1.3–2 เซนติเมตร กลีบเลี้ยง 5 กลีบโคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด กลีบดอก 5 กลีบ ปลายแยกแฉก เกสรเพศผู้จำนวนมาก โคนก้านชูอับเรณูติดกันเป็นหลอดรังไข่เหนือวงกลีบ มี 1 ช่อง มีออวุลจำนวนมาก ออกเดือนเดือนพฤษภาคม–สิงหาคม ผลเป็นฝักแบนแห้งแตก รูปขอบขนาน ขนาด 2–2.5 × 10–15 เซนติเมตร เมื่อแก่มีสีน้ำตาล ภายในมี 6–12 เมล็ด เมล็ดนูนรูปไข่ ฝักจะแก่เดือนตุลาคม–ธันวาคม[1][2]
ทิ้งถ่อนมีถิ่นกำเนิดในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของทวีปเอเชียและออสเตรเลีย[3] โดยพบได้ในป่าฝน ป่าพรุ หรือทุ่งหญ้า[4] เนื้อไม้มีความเหนียวทนทาน ใช้ในการสร้างบ้านเรือน เครื่องเรือน และของใช้ เปลือกต้นมีรสร้อน ใช้ขับลม แก้ท้องอืดท้องเฟ้อ แก่นมีสรรพคุณบำรุงกำลัง แก้ริดสีดวงทวาร[5]