ประมวลกฎหมายแพ่งเกาหลี มาตรา 809

ประมวลกฎหมายแพ่งเกาหลี มาตรา 809 (เกาหลี: 민법 제 809조) ประมวลไว้ซึ่งกฎทางจารีตประเพณีที่ห้ามการสมรสระหว่างชายหญิงซึ่งมีนามสกุลหรือต้นสกุล (본관 บนควัน) เดียวกัน ในวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2541 ศาลรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐเกาหลีวินิจฉัยว่า บทบัญญัติดังกล่าวขัดต่อรัฐธรรมนูญ[1] ต่อมารัฐสภาแห่งสาธารณรัฐเกาหลีได้ผ่านร่างแก้ไขบทบัญญัติดังกล่าวในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2545 ซึ่งมีผลใช้บังคับเมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2548 และห้ามการสมรสเฉพาะญาติสนิทเท่านั้น

กฎข้อห้ามในการสมรส

[แก้]

ในเกาหลีนั้น บุตรจะใช้นามสกุลของบิดา[2] และตามจารีตประเพณี ชายกับหญิงที่มีนามสกุลเหมือนกันและมี "ต้นสกุล" หรือที่เรียกว่า ทงซ็อง ดงบุน (ฮันกึล: 동성동본, ฮันจา: 同姓同本) เหมือนกัน จะไม่ได้รับอนุญาตให้สมรสกัน

กฎนี้เรียกว่า ฮนอินพอม (ฮันกึล: 혼인법, ฮันจา: 婚姻法) มีต้นกำเนิดมาจากประเทศจีน[3] ซึ่งสามารถตรวจสอบย้อนกลับไปได้อย่างน้อยที่สุดในปลายสมัยราชวงศ์โชซ็อนแห่งเกาหลี อนึ่ง ในบริบทของลัทธิขงจื๊อนั้น กฎดังกล่าวเป็นกลไกที่จะรักษาอัตลักษณ์ของครอบครัว และรับประกันความสมบูรณ์ของครอบครัวในฐานะที่เป็นสถาบันสังคมวิทยาการเมือง[4]

กฎแห่งการสมรสบัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่ง มาตรา 809 ในปี พ.ศ. 2500 ความว่า

มาตรา 809 [ห้ามสมรสกับบุคคลที่มีนามสกุลและต้นสกุลเหมือนกันกับตน] (1): การสมรสระหว่างญาติสืบสายโลหิตจะกระทำมิได้ ถ้าคู่สมรสมีทั้งนามสกุลและที่มาของนามสกุลเสมือนกัน


ยกตัวอย่างเช่นนามสกุลคิม (ฮันกึล: 김, ฮันจา: 金) สามารถแบ่งแหล่งที่มาของสกุลได้ถึง 288 สาย ซึ่งสามารถระบุความแตกต่างได้จากสถานที่มาของบรรพบุรุษ[5] โดย 2 สายใหญ่ของนามสกุลคิม มาจากกิมแฮ ประมาณ 4 ล้านคน, คย็องจู ประมาณ 1.5 ล้านคน โดยทั้งสองสกุลคิมต่างก็สืบเชื้อสายคนละสาย ดังนั้นนามสกุลคิมจากกิมแฮ และนามสกุลคิมจากคย็องจูสามารถทำการสมรสกันได้ ก่อนที่จะมีคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญในปี พ.ศ. 2541 คนที่สืบเชื้อสายมาจากนามสกุลคิมจากกิมแฮ ที่มีประมาณ 4 ล้านคน ไม่สามารถทำการสมรสกันเองได้ ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ญาติสนิทกันก็ตาม

เนื่องจากการเติบโตของประชากร, การเคลื่อนย้ายถิ่นฐานครั้งยิ่งใหญ่และการเพิ่มขึ้นของชุมชนเมืองในเกาหลีใต้ โอกาสที่จะทำความรู้จักและพบรักกันกับคนที่นามสกุลและมีที่มาของนามสกุลเดียวกับตนมีมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะ นามสกุลคิมสายกิมแฮ, นามสกุลพักสายมีรยัง และนามสกุลอีสายจ็อนจู

เพราะประมวลกฎหมายแพ่งมาตรา 809 ที่บัญญัติไว้เช่นนั้น ทำให้ชายและหญิงที่มาจากนามสกุลเดียวกันและมีที่มาของนามสกุลเดียวกันเลือกที่จะอยู่กินกันฉันสามีภริยา การห้ามทำการสมรสระหว่างคนที่มีนามสกุลเดียวกันได้ถูกยกเว้นชั่วคราว โดยมีการตรารัฐบัญญัติพิเศษสามครั้งในปี พ.ศ. 2520[6], 2530[7] และ 2538[8] แต่ละครั้งมีระยะเวลาหนึ่งปี ครั้งแรกสำหรับรัฐบัญญัติพิเศษปี 2520 คู่สมรสมีทั้งนามสกุลและที่มาของนามสกุลเสมือนกันจำนวน 4577 คู่ กลานยเป็นคู่สมรสโดยถูกต้องตามกฎหมาย ในปี พ.ศ. 2530 เพิ่มขึ้นเป็น 12,443 คู่ และในปี พ.ศ. 2539 มีจำนวนสูงถึง 27,807 คู่[9] แต่คู่สมรสที่อยู่กินฉันสามีภริยาในกรณีดังกล่าวจากการประมาณอาจมีจำนวนถึง 200,000 คู่ ดังนั้นมีจำนวนเพียงเกือบ 2 เปอร์เซ้นต์ เท่านั้นที่เป็นคู่สมรสที่ชอบด้วยกฎหมายในเกาหลีใต้ บุตรที่เกิดจากการอยู่กินฉันสามีภริยาจากคนที่มีนามสกุลเดียวกันและมีที่มาของนามสกุลเดียวกัน จะไม่มีสิทธิได้รับบริการสาธารณสุข และความไม่เท่าเทียมในการเป็นทายาทและเจ้าของกรรมสิทธิ

ศูนย์ให้ความช่วยเหลือทางกฎหมายสำหรับความสัมพันธ์ในครอบครัวได้ก่อตั้งขึ้นเพื่อจัดทำรายงานพิเศษ และให้คำปรึกษาเกี่ยวกับประมวลกฎหมายแพ่งมาตรา 809

มาตรา 809 ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างมากจากนักกฎหมายครอบครัวเกาหลีและสมาคมนักกฎหมายเกาหลี ว่าเป็นบทบัญญัติที่ฝ่าฝืนหลักเสรีภาพในการสมรส และเป็นการเพิ่มความมั่นคงให้กับประเพณีของเกาหลีใต้ที่บิดาเป็นใหญ่[10]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Same-Surname-Same-Origin Marriage Ban case (95Hun-Ka6 on Article 809 (1) of the Civil Act);
    ^ THE FIRST TEN YEARS OF THE KOREAN CONSTITUTIONAL COURT (PDF), Constitutional Court of Korea, p. 242 (p.256 of the PDF).
  2. ↑ Article 781 Korean Civil Code [Entry into Family Register of Surname and Origin of Surname of Child] (1) A child shall assume its father’s surname and the origin of surname and shall have its name entered in its father’s family register.
  3. ↑ See article 182, "Marriage by Those of the Same Surname" in Wallace Johnson (trans.) The T'ang code (Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1979) at 49-82.
  4. ↑ "Family versus the individual: the politics of marriage laws in Korea" in Daniel A. Bell and Hahm Chaibong (ed.) Confucianism for the modern world (Cambridge University Press, 2003) at 336.
  5. ↑ National Bureau of Statistics, Economic Planning Board, Report on the Korean surname and Its Origin (1988) Vol. 1 at 12-228.
  6. ↑ Act No. 3052, 31 December 1977.
  7. ↑ Act No. 3971, 28 November 1987.
  8. ↑ Act No. 5013, 6 December 1995.
  9. ↑ Mi-Kyung Cho, "Violation of the Constitution in Korean Family Law" (2002) International Survey of Family Law 243 at 245.
  10. ↑ See Mi-Kyung Cho, "The Family Law Reform and the Improvement of the Status of Women" 33 University of Louisville Journal of Family Law (Annual Survey of Family Law) 437.