ปลาแองหวู | |
---|---|
ชนิด S. notabilis | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Animalia |
ไฟลัม: | Chordata |
ชั้น: | Actinopterygii |
อันดับ: | Cypriniformes |
วงศ์: | Cyprinidae |
วงศ์ย่อย: | Labeoninae |
สกุล: | Semilabeo Peters, 1881 |
ชื่อพ้อง | |
ปลาแองหวู (เวียดนาม: Anh Vũ cá) เป็นสกุลของปลาน้ำจืดในวงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae) ใช้ชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Semilabeo
ปลาแองหวู มีลำตัวเรียวยาวทรงกระบอก สีน้ำตาลตลอดทั้งลำตัว มีจุดเด่น คือ มีส่วนปากบริเวณปากบนบริเวณรอบ ๆ ปากเป็นกระดูกอ่อนที่เป็นสันหนา เห็นได้ชัดเจน อาศัยอยู่รวมเป็นฝูง หากินอาหารบริเวณใต้พื้นน้ำ มีความยาวโดยเฉลี่ยประมาณ 20–30 เซนติเมตร
แบ่งออกได้เป็น 2 ชนิด คือ
มีวงจรชีวิตที่เป็นปลาอพยพและวางไข่ โดยจะพบได้เฉพาะในจีนตอนใต้และเวียดนามตอนเหนือเท่านั้น ในฤดูน้ำหลาก จะว่ายทวนน้ำขึ้นมาวางไข่ในลำธารที่ตื้น และน้ำใสสะอาด ก่อนที่ลูกปลาจะโตขึ้น และว่ายกลับคืนสู่น้ำลึกเมื่อโตขึ้น
ปลาแองหวู เป็นอาหารรสเลิศมาตั้งแต่อดีต โดยเฉพาะกับชาวเวียดนาม โดยในอดีต ขุนนางได้ออกล่าเพื่อเอาส่วนปากที่หนาไปเป็นเครื่องประดับบารมี เช่นเดียวกับนอแรด, เขากวาง, กรามหรือครีบของปลาฉลาม เป็นต้น และส่วนปากนั้น มีความเชื่อว่าเป็นยาเสริมสมรรถนะทางเพศเช่นเดียวกับยาไวอะกร้าในปัจจุบัน และส่วนกระเพาะก็เชื่อว่าเป็นยาอายุวัฒนะ เนื่องจากเชื่อว่าปลาจำพวกนี้จะกินพืชที่ใต้น้ำลึกที่มีสรรพคุณทางยา
ปัจจุบัน ปลาแองหวูเป็นปลาที่หาได้ยากมากขึ้น ใกล้จะสูญพันธุ์มากขึ้น จากการจับมากขึ้นและสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนไป ในหลายพื้นที่ที่เคยพบก็หายสาบสูญไป ทำให้มีราคาขายที่แพงมาก ถึงกิโลกรัมละ 800,000 ด่ง (ประมาณ 38 ดอลลาร์) ถึง 1,000,000 ด่ง (ประมาณ 45 ดอลลาร์) ในกรุงฮานอย ซึ่งทางการเวียดนามจึงให้มีการเพาะขยายพันธุ์และปล่อยคืนสู่ธรรมชาติ ด้วยวิธีการผสมเทียม[2]
{{cite web}}
: ระบุ |accessdate=
และ |access-date=
มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ |archivedate=
และ |archive-date=
มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ |archiveurl=
และ |archive-url=
มากกว่าหนึ่งรายการ (help)