พระนางศรีนทรภูเปศวรจุฑา | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
พระราชินีแห่งอาณาจักรพระนคร | |||||||||
ราชาภิเษก | อภิเษกสมรส พ.ศ.1838 | ||||||||
ประสูติ | ศตวรรษที่ 13 | ||||||||
สวรรคต | ศตวรรษที่ 14 | ||||||||
พระราชสวามี | พระเจ้าศรีนทรวรมันที่ 1 | ||||||||
พระราชบุตร | พระเจ้าศรีนทรวรมันที่ 2 | ||||||||
| |||||||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์มหิธรปุระ | ||||||||
พระราชบิดา | พระเจ้าชัยวรมันที่ 8 | ||||||||
พระราชมารดา | พระนางจักรวัติราชเทวี |
พระนางศรีนทรภูเปศวรจุฑา (เขมร : ព្រះនាងស្រិនថនប៊ូបេសវ៉ារ៉ាជូថា ,โรมัน : Srindrabhupesvarachuda) ตั้งแต่ ศตวรรษที่ 13-14 พระองค์เป็นพระราชธิดาในพระเจ้าชัยวรมันที่ 8 เป็นพระราชินีในพระเจ้าศรีนทรวรมันที่ 1 แห่งอาณาจักรพระนคร (พ.ศ.1838-1851)[1]
พระองค์เป็นพระธิดาองค์โตของพระเจ้าชัยวรมันที่ 8 พระองค์อภิเษกสมรสกับพระเจ้าศรีนทรวรมันที่ 1 ซึ่งครองราชย์สืบพระบิดาของพระองค์ เมื่อพระเจ้าชัยวรมันที่ 8 สละราชสมบัติในปี พ.ศ.1383 พระองค์ได้รับการสวมมงกุฎได้ขึ้นครองราชย์ตามคำจารึกระบุว่า
“พระเจ้าศรีศรีนทรวรมันเทวะ ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากแคว้นเศรษฐวรมันวายะแลศรีนทรปุระ กราจนะปุระ ได้ปราบดาภิเษกเป็นยุวราชา (รัชทายาท) โดยมีพระภัควดีศรีศรินทรภูเปศวรจุฑาซึ่งเป็นพระธิดาของพระเจ้าศรีชัยวรมันเทวะ เป็นพระอัครมเหสีในรัชสมัยของพระเจ้าศรีชัยวรมันเทวะพระบิดา”[2]
พระองค์เป็นที่รู้จักมากที่สุดจากบทบาทในการสืบราชสันตติวงศ์ของพระเจ้าศรีนทรวรมันที่ 1 มีรายงานว่าพระองค์มีพระเชษฐา 1 องค์ ซึ่งแต่เดิมตั้งใจจะสืบราชบัลลังก์ แต่พระองค์โน้มน้าวให้พระบิดาของพระองค์ ไม่ให้พระเชษฐาของพระองค์สืบสันตติวงศ์และมอบราชสมบัติให้แก่พระเจ้าศรีนทรวรมันที่ 1 โดยสิทธิ์ในการอภิเษกสมรส[3]