พระศรีธรรมราชาธิราชที่ 3 (เขมร: ធម្មរាជាទី៣) นามเดิม นักองค์ธรรม[a] เป็นพระมหากษัตริย์กัมพูชาหลายช่วงรัชสมัย ตั้งแต่ พ.ศ. 2245-2247, 2252-2258 และ 2281-2293
พระศรีธรรมราชาที่ 3 | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระมหากษัตริย์กัมพูชา รัชสมัยที่ 1 | |||||
ราชาภิเษก | พ.ศ. 2245 – 2247 | ||||
ก่อนหน้า | พระไชยเชษฐาที่ 3 | ||||
ถัดไป | พระไชยเชษฐาที่ 3 | ||||
พระมหากษัตริย์กัมพูชา รัชสมัยที่ 2 | |||||
ครองราชย์ | พ.ศ. 2252-2258 | ||||
ก่อนหน้า | พระไชยเชษฐาที่ 3 | ||||
ถัดไป | พระแก้วฟ้าที่ 3 | ||||
พระมหากษัตริย์กัมพูชา รัชสมัยที่ 3 | |||||
ครองราชย์ | พ.ศ. 2293-2293 | ||||
ก่อนหน้า | พระสัตถาที่ 2 | ||||
ประสูติ | พ.ศ. 2233 | ||||
สวรรคต | พ.ศ. 2290 | ||||
พระราชบุตร | |||||
| |||||
ราชวงศ์ | วรมัน | ||||
พระราชบิดา | พระไชยเชษฐาที่ 3 |
นักองค์ธรรมเป็นพระโอรสของพระไชยเชษฐาที่ 3 ทรงครองราชย์เมื่อ พ.ศ. 2245 พระองค์ทรงมีปัญหากับพระมหาอุปราช (นักองค์อิม) ต่อมาพระองค์ทรงขับไล่นักองค์อิมออกไปจากความช่วยเหลือของอาณาจักรอยุธยา
นักองค์อิมได้หลบหนีไปที่ไซ่ง่อนในปี พ.ศ. 2248 และขอความช่วยเหลือจาก กษัตริย์เหงียน ทหารเวียดนามได้ทำการรุกรานอาณาจักรเขมรอุดง นักองค์ธรรมทรงหลบหนีไปยังอาณาจักรอยุธยา[1]
ด้วยความช่วยเหลือจากอาณาจักรอยุธยา พระองค์จึงทรงยึดละแวกได้ กองทัพของนักองค์อิมถูกล้อมและกองทัพเวียดนามภายใต้การนำของ Trần Thợng Xuyên และ Nguyễn Cửu Phú (阮久富) ถูกส่งไปยังกัมพูชาเพื่อช่วยเหลือนักองค์อิม พระศรีธรรมราชาธิราชที่ 3 และ พระไชยเชษฐาที่ 3 ทรงพ่ายแพ้และหลบหนีไปยังอาณาจักรอยุธยา[2][1]
ในปี พ.ศ. 2279 พระศรีธรรมราชาธิราช ทรงกลับมายังอาณาจักรและทรงขับไล่พระสัตถาที่ 2 ออกไป[3]