พระแม่วัลลี
| พระนางวัลลี | |
|---|---|
| เทพีแห่งอิจฉาศักติ (इच्छा-शक्ति/Iccha-Shakti) หรือ พลังแห่งความปรารถนา[1] | |
 พระขันธกุมารพร้อมด้วยพระนางเทวเสนาและพระนางวัลลี จิตรกรรมแบบประเพณีอินเดียประยุกต์ โดย ราชา รวิ วรรมา | |
| ชื่ออื่น | สุนทรวัลลี |
| ชื่อในTamil | வள்ளி |
| ส่วนเกี่ยวข้อง | ลัทธิไศวะ, ลัทธิไวษณพ |
| ที่ประทับ | สกันทโลก |
| พาหนะ | กวาง |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| คู่ครอง | พระขันธกุมาร |
| บิดา-มารดา | พระนารายณ์ และ เจ้าแม่ลักษมี (ในภาค สุนทรวัลลี) Nambi (Valli) |
| พี่น้อง | นางเทวเสนา |
วัลลี (ทมิฬ: வள்ளி) ("ไม้เลื้อย, ต้นมันเทศ")[2] เป็นเทพีในศาสนาพราหมณ์ - ฮินดูและนางเป็นหนึ่งในเทพชายาของพระขันทกุมาร ในเทพปกรณัมพราหมณ์ - ฮินดูในอินเดียฝ่ายใต้ทั่วไปนั้น นามเดิมของพระนางนั้นคือ สุนทรวัลลี[3] บุตรีของพระวิษณุ
เทพปกรณัม
[แก้]
ประสูติกาล
[แก้]ในเทพปกรณัมของคัมภีร์กัณฑปุราณะ ซึ่งเป็นภาคแปลเป็นภาษาทมิฬของคัมภีร์สกันทปุราณะ นางสุนทรวัลลี และ นางอมฤตวัลลี สองธิดาของพระวิษณุ[4] มีจิตปฏิพัทธ์ผูกสมัครด้วยองค์พระสกันทกุมาร โดยทั้งสองนางมีความปารถนาจะเสกสมรสกับเทพบุรุษองค์นี้ทั้งสองนาง[5] ตามเทพปกรณัมพรามณ์ - ฮินดูของอินเดียภาคใต้นั้น กล่าวกันว่านางสุนทรวัลลีและเชษฐภคินีของนาง ประสูติจากอัสสุชลแห่งความสุขที่พระวิษณุหลั่งไหลระหว่างที่ทรงอวตารในภาคเป็นวามนะหรือจากแสงที่เปล่งออกมาจากดวงตาข้างหนึ่งของพระวิษณุในระหว่างสภาวะจักรวาลของพระองค์[6]
เทพและคัมภีร์ในศาสนาฮินดู | ||
|---|---|---|
| มหาเทพ |  | |
| เทพเจ้าชั้นรอง | ||
| นพเคราะห์ | ||
| เทวี | ||
| คัมภีร์ | ||
 | บทความความเชื่อนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |
- ↑ Artistic Visions and the Promise of Beauty: Cross-Cultural Perspectives. Springer. 6 March 2017. ISBN 9783319438931.
- ↑ Dictionary definition is: வள்ளி (vaḷḷi), s. a plant, convolvulus batatas; 2. a winding plant, dioscorea sativa, படர்கொடி; 3. a ratan-shield, பிரப்பங் கேடகம்; 4. a jewel, ஆபரணம்; 5. a bracelet, கைவளை; 6. a kind of play, a dance, ஓர் கூத்து; 7. a consort of Subramanya. Fabricius, Johann Philipp. J. P. Fabricius's Tamil and English dictionary. 4th ed., rev.and enl. Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House, p,855, online (1972) edition
- ↑ Good, Anthony (2004). Worship and the Ceremonial Economy of a Royal South Indian Temple (ภาษาอังกฤษ). Lewiston, New York: Edwin Mellen Press. ISBN 978-0-7734-6397-4.
- ↑ Ghurye, Govind Sadashiv (1977). Indian Acculturation: Agastya and Skanda (ภาษาอังกฤษ). Popular Prakashan. p. 174.
- ↑ sivaraman, dr akila (2006). sri kandha puranam (english) (ภาษาอังกฤษ). GIRI Trading Agency Private. p. 421. ISBN 978-81-7950-397-3.
- ↑ Rao, Mekala S. Sadhana: Living with God (ภาษาอังกฤษ). MEKALA S RAO. p. 197.