มาร์แซล การ์ป็องตีเย | |
---|---|
![]() การ์ป็องตีเย (ตรงกลาง, ค.ศ. 1953) | |
เกิด | 2 มีนาคม ค.ศ. 1895 มาร์แซย์ ประเทศฝรั่งเศส |
เสียชีวิต | 14 กันยายน ค.ศ. 1977 แมแตร ประเทศฝรั่งเศส | (82 ปี)
รับใช้ | ![]() |
แผนก/ | กองทัพฝรั่งเศส |
ประจำการ | 1914–1956 |
ชั้นยศ | Général d'Armée |
บังคับบัญชา | กองพลทหารราบโมร็อกโกที่ 2 กองทัพรบนอกประเทศภาคพื้นตะวันออกไกลฝรั่งเศส |
การยุทธ์ | สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สงครามโลกครั้งที่สอง สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง |
บำเหน็จ | เลฌียงดอเนอร์ ชั้นกร็อง-ครัว |
มาร์แซล-มอริส การ์ป็องตีเย (ฝรั่งเศส: Marcel-Maurice Carpentier; 2 มีนาคม ค.ศ. 1895 — 14 กันยายน ค.ศ. 1977) เป็นนายพลฝรั่งเศสซึ่งปฏิบัติหน้าที่ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สงครามโลกครั้งที่สองและสงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง
เขาเกิดใน ค.ศ. 1895 ในมาร์แซย์ เป็นบุตรชายคนแรกของครอบครัว สำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยการทหารแซ็ง-ซีร์ ในปี ค.ศ. 1937 เขาเป็นเสนาธิการของนายทหารผู้บังคับบัญชาในเลแวนต์ ในปี ค.ศ. 1940-41 เขาได้อยู่ภายใต้บังคับบัญชาของฌ็อง เดอ ลัทร์ เดอ ตาซีญี เป็นเสนาธิการของผู้บัญชาการสูงสุดในแอฟริกาเหนือ ที่กองบัญชาการใหญ่ของกองกำลังวิชีฝรั่งเศสในตูนิเซีย ในปี ค.ศ. 1942 เขาได้เข้าร่วมกับกองกำลังฝรั่งเศสเสรีของนายพลชาร์ล เดอ โกล กลายมาเป็นเสนาธิการของกองทัพรบนอกประเทศฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1943 เขาดำรงตำแหน่งดังกล่าวจนกระทั่ง ค.ศ. 1944 ก่อนที่จะเปลี่ยนไปรับตำแหน่งผู้บัญชาการกองพลโมร็อกโกที่ 2 ซึ่งเขาดำรงตำแหน่งจนถึง ค.ศ. 1945
หลังสงครามโลกครั้งที่สองยุติ เขาได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบ 15 ภาคทหารของฝรั่งเศส และได้รับแต่งตั้งเป็นนายทหารผู้บังคับบัญชาของกองกำลังตูนิเซียในปี ค.ศ. 1946 และได้รับเครื่องอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์ชั้นนายทัพในปี ค.ศ. 1947
ในปี ค.ศ. 1949 เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพสหภาพฝรั่งเศสในอินโดจีน แต่ในปี ค.ศ. 1950 เขาได้ถูกแทนที่ด้วยเดอ ลัทร์[1] เขาจึงเดินทางกลับมายังยุโรปและดำรงตำแหน่งเสนาธิการของนาโตในปี ค.ศ. 1951 ซึ่งรับตำแหน่งจนกระทั่ง ค.ศ. 1952 ในปี ค.ศ. 1956 เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ตรวจการใหญ่ทหารราบ ก่อนจะปลดเกษียณมาเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของนาโตในยุโรปกลาง[2]