รถไฟวงแหวนย่างกุ้ง
 รถไฟวงแหวนย่างกุ้ง ရန်ကုန် မြို့ပတ် ရထား | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| เจ้าของ | การรถไฟพม่า |
| ที่ตั้ง | ย่างกุ้ง |
| ประเภท | รถไฟชานเมือง |
| จำนวนสถานี | 39 |
| ผู้โดยสารต่อวัน | 100,000–150,000 |
| สำนักงานใหญ่ | ย่างกุ้ง |
| การให้บริการ | |
| เริ่มดำเนินงาน | ค.ศ. 1954 |
| ผู้ดำเนินงาน | การรถไฟพม่า |
| จำนวนขบวน | 21 |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| ระยะทาง | 45.9 กิโลเมตร (28.5 ไมล์) |
| จำนวนราง | 2 |
| รางกว้าง | 1,000 mm (3 ft 3 3⁄8 in) |
| ความเร็วเฉลี่ย | 15.3 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (9.5 ไมล์ต่อชั่วโมง) |
รถไฟวงแหวนย่างกุ้ง (พม่า: ရန်ကုန် မြို့ပတ် ရထား, ออกเสียง: [jàɰ̃.ɡòʊ̯ɰ̃ mjo̰.baʔ jə.tʰá]) เป็นระบบรถไฟชานเมืองในเขตย่างกุ้งและปริมณฑล ดำเนินการโดยการรถไฟพม่า มีระยะทาง 45.9 กิโลเมตร จำนวน 39 สถานี มีจำนวนรถ 200 คัน มีจำนวน 20 เที่ยวต่อวัน มีสถิติขายตั๋วได้ 100,000 - 150,000 ใบต่อวัน[1][2][3] สำหรับการเดินทางทั้งสายนั้น จะใช้เวลา 3 ชั่วโมง
รถไฟวงแหวนย่างกุ้ง ให้บริการตั้งแต่เวลา 3.45–22.15 น. ของ ราคาตั๋วคือ 10 จัตต่อ 15 ไมล์ ถ้าเดินทางมากกว่านั้น ต้องจ่ายเงิน 20 จัต[4]
สถานี
[แก้]ทั้งเส้นทางมีทั้งหมด 39 สถานี เชื่อมในแต่ละส่วนของเมืองย่างกุ้ง[5] การเดินทางแบบวงแหวนทั้งหมดใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง[6][5] แผนที่รถไฟจะแสดงทางด้านขวา พร้อมด้วยตำแหน่งสถานีโดยประมาณ มีต้นทางที่สถานีรถไฟย่างกุ้ง สิ้นสุดที่สถานีรถไฟมีนกะลาโดน ใกล้กับท่าอากาศยานนานาชาติย่างกุ้ง โดยผ่านตำบลอี้นเซน (ถ้าไปทางทิศตะวันตก) และตำบลโอะกะลาปะ (ถ้าไปทางทิศตะวันออก)
สถานีหลัก ๆ ได้แก่:[7]
- สถานีรถไฟย่างกุ้ง
- สถานีรถไฟตะญีนโก้น
- สถานีรถไฟอี้นเซน
- สถานีรถไฟมีนกะลาโดน
- สถานีรถไฟปะยเวะเซะโก้น
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Inter-states and regions railroad tracks all heading to Nay Pyi Taw". Bi-Weekly Eleven. 3 (30). 15 ตุลาคม 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 กรกฎาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 31 กรกฎาคม 2013.
- ↑ Yeni (30 มกราคม 2008). "The Railway Bazaar". The Irrawaddy. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2008. สืบค้นเมื่อ 31 กรกฎาคม 2013.
- ↑ "Third Regional EST Forum: Presentation of Myanmar" (PDF). Ministry of Transport, Myanmar. Singapore: United Nations Centre for Regional Development. 17–19 มีนาคม 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2009. สืบค้นเมื่อ 31 กรกฎาคม 2013.
- ↑ "13 Coaches from Japan Arrived for Yangon Circular Railway". Bi-Weekly Eleven (ภาษาพม่า). 4 มกราคม 2011.
- ↑ 5.0 5.1 Dean, Adam (13 June 2017). "A Slow Ride Through (and Around) Yangon". New York Times. สืบค้นเมื่อ 14 June 2017.
- ↑ Cass, Emily (26 ตุลาคม 2016). "Riding the Yangon Circle Line Train: A True Myanmar Experience". Just Globetrotting. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 March 2017.
- ↑ "Yangon Circular Railways Schedule". Minami Tours. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-23. สืบค้นเมื่อ 2009-01-18.