ภาพของชาวลาวเทิง (ขวา) กับชาวลาวสูงและลาวลุ่ม | |
ประชากรทั้งหมด | |
---|---|
ประมาณ 2 ล้านคน | |
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
ลาว | |
ภาษา | |
ภาษาลาว | |
ศาสนา | |
นับถือผี |
ลาวเทิง (ลาว: ລາວເທິງ; ALA-LC: lāo thœng ; ออกเสียง: [láːw tʰɤŋ]) เป็นชื่อกลุ่มชาติพันธุ์อย่างเป็นทางการที่ประเทศลาวใช้เรียกประชาชนในลาวที่ไม่ใช่ลาวลุ่มและลาวสูง มีกลุ่มชาติพันธุ์ที่หลากหลาย ส่วนใหญ่พูดภาษาในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก ใน พ.ศ.2536 มีจำนวนเป็น 24% ของประชากรลาวทั้งหมด
ลาวเทิงส่วนใหญ่พูดกลุ่มภาษามอญ-เขมร[1] ซึ่งเป็นกลุ่มชนที่เชื่อว่าเคยเป็นชนส่วนใหญ่ในแผ่นดินใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเข้ามาในบริเวณนี้ในยุคก่อนประวัติศาสตร์ ตามตำนานน้ำเต้าปุงของลาวที่ชาวลาวเทิงออกมาจากน้ำเต้าก่อน ปัจจุบัน ลาวเทิงอยู่ในพื้นที่สูงของลาว เคยทำนามาก่อน[2] จนเมื่อชาวลาวลุ่มเข้ามาถึงลาว จึงอพยพขึ้นไปอยู่ที่สูงขึ้น
ในประเทศลาว กลุ่มลาวเทิงมักถูกเรียกในภาษาลาวว่าข่าหรือข้า (ลาว: ຂ້າ) แสดงว่ากลุ่มชนนี้เคยถูกใช้เป็นแรงงานของชาวลาวลุ่มมาก่อน[3] มาตรฐานการดำรงชีวิตของลาวเทิงค่อนข้างต่ำกว่าลาวกลุ่มอื่น
Footnote 8) "Kha" is the common, though somewhat pejorative, term used for the Austroasiatic tribal people of Northeast Thailand, Laos, and Viet-nam. I use it here because it is common parlance in the literature and for lack of a better term.