สาธารณรัฐเบียก-นา-บาโต Repúbliká ng̃ Biak-na-Bató República de Biac-na-Bató | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
พ.ศ. 2440–พ.ศ. 2440 | |||||||||||
เขตการปกครองที่กล่วงอ้างโดยสาธารณรัฐเบียก-นา-บาโต | |||||||||||
สถานะ | รัฐที่ไม่ได้รับการรับรอง | ||||||||||
เมืองหลวง | ซานมีเกล (บูลากัน) | ||||||||||
ภาษาทั่วไป | ภาษาสเปน, ภาษาตากาล็อก | ||||||||||
การปกครอง | สาธารณรัฐ | ||||||||||
ประธานาธิบดี | |||||||||||
รองประธานาธิบดี | |||||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | การปฏิวัติฟิลิปปินส์ | ||||||||||
• ก่อตั้ง | 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2440 | ||||||||||
• สิ้นสุด | 14 ธันวาคม พ.ศ. 2440[1] พ.ศ. 2440 | ||||||||||
พื้นที่ | |||||||||||
พ.ศ. 2440 | 300,000 ตารางกิโลเมตร (120,000 ตารางไมล์) | ||||||||||
|
สาธารณรัฐเบียก-นา-บาโต (ตากาล็อก: Repúbliká ng̃ Biak-na-Bató; สเปน: República de Biac-na-Bató) หรือที่ระบุในรัฐธรรมนูญว่าสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (ตากาล็อก: Repúbliká ng̃ Filipinas; สเปน: República de Filipinas) เป็นสาธารณรัฐแรกที่ประกาศจัดตั้งขึ้นในฟิลิปปินส์ โดยคณะปฏิวัติของเอมีลีโอ อากีนัลโด และสมาชิกกาตีปูนัน แม้ว่าจะประสบความสำเร็จ สามารถจัดตั้งสาธารณรัฐที่มีรัฐธรรมนูญแห่งแรกของฟิลิปปินส์ได้ แต่ก็สิ้นสุดลงในเวลาเพียงเดือนเดียว หลังจากมีการลงนามในสนธิสัญญาสันติภาพระหว่างอากีนัลโดกับนายพลของสเปน เฟร์นันโด ปรีโม เด รีเบรา ทำให้อากีนัลโดต้องลี้ภัยไปฮ่องกง
รัฐธรรมนูญของสาธารณรัฐเบียก-นา-บาโต เขียนขึ้นโดยเฟลิกซ์ เฟร์เรร์ และอีซาเบโล อาร์ตาโช ซึ่งคัดลอกมาจากรัฐธรรมนูญคิวบาเกือบจะคำต่อคำ[2] มีการจัดตั้งสภาสูงสุดเมื่อ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2440 และมีการเลือกตั้งสมาชิก[3][4]
แนวคิดเบื้องต้นของสาธารณรัฐเริ่มขึ้นในช่วงท้ายของการปฏิวัติฟิลิปปินส์ ผู้นำของขบวนการกาตีปูนัน เอมีลีโอ อากีนัลโด ถูกล้อมโดยกองทัพสเปนในตาลีไซในบาตังกัส อากีนัลโดหลบหนีมาได้ พร้อมกับผู้ติดตามราว 500 คน ไปยังเบียก-นา-บาโตซึ่งอยู่ในบูลากัน[5][6] เมื่อข่าวการมาถึงของอากีนัลโดมาถึงลูซอนกลาง มีผู้คนจากอีโลโคส นูเวบาเอซีฮา ปังกาซีนัน ตาร์ลัก และซัมบาเลส มาสมทบกับกองทัพเพื่อต่อต้านกองทัพสเปน เมื่อไม่สามารถป้องกันให้ฝ่ายต่อต้านจัดตั้งกองทัพ นายพลปรีโม เด รีเบรา ได้ประกาศเมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2440 เนรเทศคนเหล่านี้ออกไปจากเมืองหรือหมู่บ้าน ทำให้กลุ่มของอากีนัลโดตัดสินใจจัดตั้งสาธารณรัฐ อากีนัลโดได้กล่าวในคำประกาศจัดตั้งสาธารณรัฐชื่อว่า "เพื่อลูกผู้กล้าหาญของฟิลิปปินส์" และได้ประกาศเป้าหมายของการปฏิวัติว่า
ในวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2440 ได้มีการลงนามในรัฐธรรมนูญเฉพาะกาลของสาธารณรัฐเบียก-นา-บาโต ต่อมา ในราวเดือนธันวาคม พ.ศ. 2440 ปรีโม เด รีเบรา ตัดสินใจเจรจากับอากีนัลโด โดยให้ทนายความจากมะนิลา เปโดร ปาเตร์โนเป็นตัวกลางในการเจรจา ในที่สุด มีการลงนามในข้อตกลงเบียก-นา-บาโต ซึ่งประกอบด้วยเอกสารสามฉบับ สองฉบับแรกลงนามเมื่อ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2440 ฉบับที่สามลงนามในวันที่ 15 ธันวาคม ซึ่งเป็นวันสลายตัวของสาธารณรัฐเบียก-นา-บาโต[8]
{{citation}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate=
(help)