สายสีน้ำเงิน (องค์การขนส่งอ่าวแมสซาชูเซตส์)

สายสีน้ำเงิน
ข้อมูลทั่วไป
เจ้าของการคมนาคมอ่าวแมสซาชูเซตส์
ที่ตั้งบอสตัน
ปลายทาง
จำนวนสถานี12
การดำเนินงาน
รูปแบบรถไฟใต้ดิน
ผู้ดำเนินงานMBTA
ขบวนรถType 4 East Boston cars
ผู้โดยสารต่อวัน66,933[1]
ประวัติ
เปิดเมื่อค.ศ. 1904
ข้อมูลทางเทคนิค
รางกว้าง4 ft 8 1⁄2 in (1,435 mm)

รถไฟใต้ดินบอสตัน สายสีน้ำเงิน เป็นเส้นทางรถไฟใต้ดินของการคมนาคมอ่าวแมสซาชูเซตส์ วิ่งจากสถานีวันเดอร์แลนด์ ไปยังสถานีบาวโดอิน และเป็นเส้นทางเดียวที่เชื่อมต่อกับ ท่าอากาศยานนานาชาติโลแกน นอกจากนี้ยังเชื่อมต่อกับรถไฟฟ้าสายอื่น ๆ เช่น สายสีส้ม กับสายสีเขียว และรถโดยสารประจำทางบอสตัน สายสีเงิน

รายชื่อสถานี

[แก้]
สถานี เวลาในการเดินทางไปยังสถานีกอฟวึ่นเมนต์เซ็นเตอร์ เปิดให้บริการ จุดเชื่อมต่อและหมายเหตุ ภาพ
บุคคลพิการและผู้ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้สามารถเข้าถึงได้ สถานีวันเดอร์แลนด์ 21 นาที 19 มกราคม ค.ศ. 1954
บุคคลพิการและผู้ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้สามารถเข้าถึงได้ สถานีรีเวอร์บีช 19 นาที
บุคคลพิการและผู้ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้สามารถเข้าถึงได้ สถานีบีชมอนต์ 17 นาที
บุคคลพิการและผู้ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้สามารถเข้าถึงได้ สถานีซัฟฟอล์กดาวนส์ 15 นาที 21 เมษายน ค.ศ. 1952
บุคคลพิการและผู้ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้สามารถเข้าถึงได้ สถานีโอเรียนต์เฮจต์ 13 นาที 5 มกราคม ค.ศ. 1952
บุคคลพิการและผู้ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้สามารถเข้าถึงได้ สถานีวูดไอส์แลนด์ 11 นาที ชื่อเดิมคือ "เดย์สแควร์"
บุคคลพิการและผู้ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้สามารถเข้าถึงได้ สถานีแอร์พอร์ต (บอสตัน) 9 นาที 3 มิถุนายน ค.ศ. 2004 สายสีเงิน และ ท่าอากาศยานนานาชาติโลแกน
บุคคลพิการและผู้ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้สามารถเข้าถึงได้ สถานีมาเวอร์ริก 7 นาที 18 เมษายน ค.ศ. 1924
บุคคลพิการและผู้ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้สามารถเข้าถึงได้ สถานีอะควาเรียม 4 นาที 5 เมษายน ค.ศ. 1906 เรือเฟอร์รีและถนนยกระดับแอตแลนติก (ถูกยกเลิก)
สถานีสเตท
บุคคลพิการและผู้ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้สามารถเข้าถึงได้ 		2 นาที 30 ธันวาคม ค.ศ. 1904 สายสีส้ม
(สถานีคอร์ทสตรีท) 0 นาที ปิดให้บริการในวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 1916[2]
สถานีกอฟวึ่นเมนต์เซ็นเตอร์ 0 นาที 18 มีนาคม ค.ศ. 1916 สายสีเขียว
สถานีบาวโดอิน 2 นาที ปิดให้บริการในเวลาเย็นและวันหยุด

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "As Another Ridership Record is Set, MBTA Adds More Service". MBTA.com. สืบค้นเมื่อ 2008-09-04.
  2. ↑ Old Court Street Station. Celebrate Boston. Retrieved 13 March 2011.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ รถไฟใต้ดินบอสตัน สายสีน้ำเงิน