สโมสรฟุตบอลแบล็กเบิร์นโรเวอส์ในฤดูกาล 1994–95
| ฤดูกาล 1994–95 | |||
|---|---|---|---|
| เจ้าของ | แจ็ก วอล์กเกอร์ | ||
| ผู้จัดการทีม | เคนนี แดลกลีช | ||
| กัปตันทีม | ทิม เชอร์วูด | ||
| สนาม | อีวุดพาร์ก | ||
| พรีเมียร์ลีก | แชมป์ | ||
| ผู้ทำประตูสูงสุด | ลีก: แอลัน เชียเรอร์ (34) ทั้งหมด: แอลัน เชียเรอร์ (37) | ||
| |||
ฤดูกาล 1994-95 เป็นฤดูกาลที่ 3 ของสโมสรฟุตบอลแบล็กเบิร์นโรเวอส์ในพรีเมียร์ลีก และเป็นฤดูกาลที่ 3 ติดต่อกันในลีกสูงสุด
ฤดูกาลนี้สโมสรคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกสมัยแรก สิ้นสุด 81 ปีที่พวกเขาปราศจากแชมป์ลีกอังกฤษตั้งแต่ฤดูกาล 1913–14 พวกเขาจบลงด้วยช่องว่าง 1 แต้มเหนือแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด แบล็กเบิร์นนำเป็นจ่าฝูงเกือบทั้งฤดูกาล แต่ความพ่ายแพ้ 1–2 ต่อสโมสรเก่าของเคนนี แดลกลีชอย่างลิเวอร์พูลที่แอนฟีลด์ในวันสุดท้ายของฤดูกาลดูเหมือนจะคุกคามความหวังในการลุ้นแชมป์ของพวกเขา อย่างไรก็ตาม แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดทำได้เพียงเสมอกับเวสต์แฮมยูไนเต็ด 1–1[1] ความฝันของแจ็ก วอล์กเกอร์เป็นจริงแล้ว; ภายในเวลา 5 ปีของการซื้อสโมสร เขาพาสโมสรจากการต่อสู้ดิ้นรนในดิวิชั่น 2 (เดิม) ไปสู่แชมป์ลีกสูงสุดของอังกฤษ[2]
ตกรอบก่อนกำหนดจากลีกคัพ, เอฟเอคัพ และยูฟ่าคัพ ให้กับลิเวอร์พูล, นิวคาสเซิลยูไนเต็ด และเทรลเลบอร์กตามลำดับทำให้แบล็คเบิร์นหงุดหงิดในฤดูกาล 1994–95 แต่กลับกลายเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเนื่องจากพวกเขาสามารถมุ่งความสนใจไปที่การลุ้นตำแหน่งแชมป์ลีก
เคนนี แดลกลีชคว้ารางวัลผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมแห่งปีของพรีเมียร์ลีกจากการนำแบล็คเบิร์นไปสู่ความสำเร็จ แอลัน เชียเรอร์คว้าทั้งรางวัลรองเท้าทองคำจากการทำ 34 ประตูจากทั้งหมด 80 ประตูในลีกของแบล็คเบิร์น และรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมของพีเอฟเอ ซึ่งได้รับการเสนอชื่อโดยเพื่อนร่วมอาชีพของเขา ทิม ฟลาวเวอร์ส, แกรม เลอ โซ, โคลิน เฮนดรี, ทิม เชอร์วูด, คริส ซัตตัน และเชียเรอร์ ต่างก็ติดทีมยอดเยี่ยมแห่งปีของพีเอฟเอ[3]
สรุปฤดูกาล
[แก้]สิงหาคม
[แก้]แบล็กเบิร์นเริ่มการแข่งขันด้วยการเสมอ 1–1 กับ เซาแธมป์ตัน; ในการประเดิมสนาม คริส ซัตตัน ได้โอกาสในนาทีที่ 2 แต่ยิงเฉียดเสา เป็นฝั่งเจ้าบ้านขึ้นนำก่อน ในนาทีที่ 15 นิคกี้ แบงเกอร์ รับบอลจากแมตต์ เลอ ทิสซิเอร์ ก่อนยิงผ่าน ทิม ฟลาวเวอส์ ผู้รักษาประตูมือหนึ่งเข้าประตู นาทีต่อมา ซัตตันมีโอกาสตีเสมอ แต่คราวนี้โหม่งออกไป อย่างไรก็ตามแบล็กเบิร์นทำประตูตีเสมอได้ในนาทีที่ 60 เมื่อซัตตันโหม่งบอลให้แอลัน เชียเรอร์ ยิงบอลผ่านบรูซ โครบเบอลาร์เข้าประตู[4]
แบล็กเบิร์นเก็บชัยชนะนัดแรกของฤดูกาลเพียง 3 วันต่อมาที่ อีวุดพาร์ค โดยเอาชนะเลสเตอร์ซิตี 3–0 คริส ซัตตันทำประตูแรกและเป็นประตูแรกให้กับสโมสรใหม่ในนาทีที่ 19 เมื่อเขาโหม่งบอลจากลูกชิปของเชียเรอร์ เฮนนิง เบิร์กทำประตูขึ้นนำ 2–0 ในนาทีที่ 59 เมื่อเขายิงตีลังกาจากการโหม่งสะบัดของซัตตัน พวกเขารับประกัน 3 แต้มในนาทีที่ 74 เมื่อร็อบบี สเลเตอร์ยิงบอลชนเสาแล้วตรงไปที่เชียเรอร์ยิงบอลเข้าประตู[5]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Blackburn Rovers: The inside story of a remarkable Premier League triumph". BBC Sport. 14 May 2020. สืบค้นเมื่อ 14 May 2020.
- ↑ "Blackburn Rovers winning the Premier League might never be surpassed". The Telegraph. สืบค้นเมื่อ 30 November 2017.
- ↑ "Premier League 1995 (1994-95)". www.11v11.com.
- ↑ Slot, Owen (21 August 1994). "Shearer draws an even hand". The Independent. London. สืบค้นเมื่อ 29 January 2010.
- ↑ Allsop, Derick (24 August 1994). "Football: The Premiership / Sutton quick to show net profit: Blackburn's pounds 8m strike force find the target". The Independent. London. สืบค้นเมื่อ 29 January 2010.