สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในฤดูกาล 1997–98
| ฤดูกาล 1997–98 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ประธานสโมสร | มาร์ติน เอ็ดเวิดส์ | |||
| ผู้จัดการทีม | อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน | |||
| กัปตันทีม | รอย คีน | |||
| สนาม | โอลด์แทรฟฟอร์ด | |||
| พรีเมียร์ลีก | รองแชมป์ | |||
| ผู้ทำประตูสูงสุด | ลีก: แอนดี โคล (15) ทั้งหมด: แอนดี โคล (25) | |||
| ผู้เข้าชมในบ้านเฉลี่ย | 54,420 คน | |||
| ||||
ฤดูกาล 1997–98 เป็นฤดูกาลที่ 6 ของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในพรีเมียร์ลีกและเป็นฤดูกาลที่ 23 ติดต่อกันในลีกสูงสุดของฟุตบอลอังกฤษ[1] รอย คีน กองกลางทีมชาติไอร์แลนด์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นกัปตันทีมคนใหม่ ต่อจากเอริก ก็องโตนา โดยพีเตอร์ สไมเกิล ผู้รักษาประตูทีมชาติเดนมาร์ก เป็นรองกัปตันทีม ยูไนเต็ดเสียตำแหน่งแชมป์พรีเมียร์ลีกให้กับอาร์เซนอลภายใต้การคุมทีมของอาร์แซน แวงแกร์ ผู้จัดการทีมชาวฝรั่งเศส เจ้าของสถิติชนะติดต่อกัน 10 นัดรวดในช่วง 2 เดือนสุดท้ายของฤดูกาล เช่นเดียวกับการตกรอบด้วยน้ำมือของคู่แข่งในลีกอย่างบาร์นสลีย์ และอาแอ็ส มอนาโก ในเอฟเอคัพ และยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ตามลำดับ จบฤดูกาลโดยมีเพียงแชริตีชีลด์ในตู้โชว์ถ้วยรางวัลเท่านั้น
หลังจากเสียกัปตันทีมและดาวยิงอย่างเอริก ก็องโตนาที่แขวนสตั๊ดเมื่อจบฤดูกาลที่แล้ว เฟอร์กูสันได้ตัวเทดดี เชริงงัมกองหน้าทีมชาติอังกฤษมาแทนที่ทันทีจากทอตนัมฮอตสเปอร์ด้วยสัญญา 3 ปีค่าตัว 3.5 ล้านปอนด์[2] และมีการสับเปลี่ยนหมายเลขผู้เล่นภายในทีม เดวิด เบ็คแคมได้รับเสื้อหมายเลข 7 และเชริงงัมได้รับเสื้อหมายเลข 10 ซึ่งเป็นหมายเลขเสื้อเดิมของเบ็คแคม เฮนนิง เบิร์กซึ่งเป็นหนึ่งในทีมชุดแชมป์พรีเมียร์ลีกของแบล็กเบิร์นโรเวอส์ในฤดูกาล 1994–95 ถูกคว้าตัวเข้าสู่ถิ่นโอลด์แทรฟฟอร์ดด้วยค่าตัว 5 ล้านปอนด์เมื่อเริ่มต้นฤดูกาล และได้รับเสื้อหมายเลข 21[3]
เอฟเอพรีเมียร์ลีก
[แก้]สิงหาคม–ตุลาคม
[แก้]แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เริ่มต้นป้องกันแชมป์พรีเมียร์ลีกเพื่อคว้าแชมป์ติดต่อกันเป็นสมัยที่ 3 ที่ไวต์ฮาร์ตเลน ซึ่งเป็นสนามเก่าของเทดดี เชริงงัม หนึ่งชั่วโมงในการเปิดตัวทำให้เขามีโอกาสยิงจุดโทษที่น่าสงสัย แต่เขายิงไปชนเสาและกระดอนออกไปข้างสนาม ในที่สุดยูไนเต็ดชนะ 2–0 จากการยิงในนาทีที่ 82 ของนิคกี บัตต์ และทำเข้าประตูตัวเองโดยรามอน เวกา กองหลังทีมชาติสวิสในนาทีที่ 83[4] เดวิด เบ็คแคมออกจากม้านั่งสำรองลงมายิงประตูชัยในเกมพบเซาแทมป์ตันที่โอลด์แทรฟฟอร์ด 1–0 บุกเสมอเลสเตอร์ 0–0 ที่ฟิลเบิร์ตสตรีทในนัดถัดมา ทำให้พวกเขาเก็บคลีนชีต 3 นัดรวด[5] เบ็คแคมรักษาสถิติการทำประตูที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่เชริงงัมยิงประตูแรกให้กับสโมสรในเกมที่เฟอร์กูสันเอาชนะเอฟเวอร์ตันที่กูดิสันพาร์ก
ทีม
[แก้]ผู้รักษาประตู
[แก้]- (1)
พีเตอร์ สไมเกิล (รองกัปตันทีม)
กองหลัง
[แก้]- (2)
แกรี เนวิล - (3)
เดนิส เออร์วิน - (4) เดวิด เมย์
- (5)
รอนนี ยอห์นเซน - (6) แกรี พัลลิสเตอร์
- (12) ฟิล เนวิล
- (21) เฮนนิง เบิร์ก
กองกลาง
[แก้]- (7) เดวิด เบ็คแคม
- (8) นิคกี บัตต์
- (11)
ไรอัน กิกส์ - (13)
ไบรอัน แมคแคลร์ - (14)
ยอร์ดี ไกรฟฟ์ - (15)
คาเรล โพบอร์สกี้ย์ - (16) รอย คีน (c)
- (18) พอล สโกลส์
กองหน้า
[แก้]- (9) แอนดี โคล
- (10) เทดดี เชริงงัม
- (20) อูเลอ กึนนาร์ ซูลชาร์
- (22) เอริก เนฟลันด์
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Manchester United Season 1997/98". StretfordEnd.co.uk. สืบค้นเมื่อ 8 October 2007.
- ↑ "Teddy Sheringham". ESPN Soccernet. 18 July 2002. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 June 2011. สืบค้นเมื่อ 8 December 2015.
- ↑ Nixon, Alan (12 August 1997). "Football: Berg makes pounds 5m move to United". The Independent. London. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 May 2022. สืบค้นเมื่อ 29 July 2009.
- ↑ Moore, Glenn (11 August 1997). "Sheringham has the final word". The Independent. London. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 May 2022. สืบค้นเมื่อ 29 July 2009.
- ↑ Moore, Glenn (25 August 1997). "Wily Foxes frustrate United". The Independent. London. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 May 2022. สืบค้นเมื่อ 29 July 2009.