หลงเคอตัว (ᠯᠣᠩᡴᠣᡩᠣ; 1658-1728) เป็นขุนนางในราชสำนักของแมนจูซึ่งมีชีวิตอยู่ในสมัยต้นราชวงศ์ชิงเขามาจากตระกูลตุงกิยาซึ่งอยู่ภายใต้กองธงเหลืองขลิบช่วงเวลาแห่งชื่อเสียงของเขากินเวลาตั้งแต่ปลายยุครัชสมัยจักรพรรดิคังซีจนถึงต้นยุครัชสมัยจักรพรรดิยงเจิ้ง อาจจะโด่งดังที่สุดจากการแก้ไขพระบรมราชโองการของจักรพรรดิคังซี
หลงเคอตัวเป็นบุตรชายคนที่ 3 ของตง กั๋วเว่ย และน้องชายของจักรพรรดินีองค์ที่ 3 ของจักรพรรดิคังซีคือจักรพรรดินีเซี่ยวอี้เหริน พี่สาว/น้องสาวอีกคนของเขาดำรงตำแหน่งกุ้ยเฟย (ตำแหน่งสูงสุดอันดับสาม) ในวังชั้นในของจักรพรรดิคังซี ตง กั๋วเว่ยพ่อของหลงเคอตัวเป็นบุตรชายของตง ทูไล ขุนนางที่รับใช้แปดกองธงและเป็นพระอัยกา (ตา) ของจักรพรรดิคังซีผ่านพระราชมารดาของพระองค์คือจักรพรรดินีเซี่ยวคังจาง หลงเคอตัวจึงเป็นพระภาติยะและพี่เขยของจักรพรรดิคังซี[1]